Jedno z ważniejszych przeżyć dla kobiety. Narodziny!

Poród naturalny, jest jednym z ważniejszych przeżyć dla kobiety. Wspomnienia z porodu zostają w pamięci do końca życia i mogą powracać w postaci dobrych motywujących obrazów lub tzw. flashbacków, czyli negatywnych reakcji fizycznych i psychicznych na sytuacje, które w jakiś sposób przypominają nieprawidłowy przebieg porodu.      
                                 
Regularna czynność skurczowa, zwiększająca rozwarcie szyjki macicy rozpoczyna pierwszy okres porodu. Występuje w nim zjawisko retrakcji, czyli kurczenia się włókien mięśni trzonu macicy, które po skurczu nie wracają do poprzednich rozmiarów i dystrakcji, czyli rozszerzania oraz ścieńczenia włókien cieśni i szyjki macicy.

Procesy te sprawiają, że macica zmniejsza swój wymiar podłużny, a zwiększa poprzeczny, dzięki czemu dziecko jest spychane w dół kanału rodnego. Okres ten dzielimy na dwie fazy: utajoną, kiedy szyjka rozwiera się do szerokości 3-4cm, a skurcze są częste i mniej bolesne dla rodzącej oraz aktywną, kiedy macica kurczy się rzadziej, ale skurcze są mocniejsze, kończy się z chwilą osiągnięcia przez szyjkę pełnego rozwarcia, czyli 10 cm.    
                    
W drugim okresie porodu główka dziecka wstawia się do kanału rodnego. Pojawiają się skurcze parte, które mają za zadanie pomóc rodzącej wyprzeć dziecko na zewnątrz. Dokonując przygięcia, zwrotu wewnętrznego, odgięcia i zwrotu zewnętrznego pokonuje ono poszczególne przestrzenie miednicy.   
                         
Trzeci okres porodu rozpoczyna się po urodzeniu dziecka, a kończy urodzeniem łożyska i błon płodowych. Natomiast czwarty okres porodu, to pierwsze dwie godziny po wydaleniu łożyska, kiedy dochodzi do zamknięcia naczyń krwionośnych i obkurczania się macicy.     
                                           
W porodzie biorą udział hormony, które istotnie regulują jego przebieg. Adrenalina dodaje kobiecie motywacji i siły, aby uporać się z ciężkim wysiłkiem, jaki musi wykonać jej ciało. Endorfiny wydzielane pod wpływem tej pracy uśmierzają ból i wyzwalają uczucie radości, szczęścia, a nawet mogą wprowadzić w ekstazę. Natomiast oksytocyna odpowiada za czynność skurczową macicy, a po narodzinach dziecka pomaga stworzyć wzajemne zakochanie między matką, a dzieckiem. Prolaktyna pobudza gruczoły sutkowe do wydzielania mleka.  
                                     
Fizjologiczny ból porodowy wiążący się z pracą macicy podczas skurczów wyzwala endorfiny, które naturalnie łagodzą dolegliwości bólowe, powodują radość i motywują rodzącą do sprostania kolejnym etapom porodu. Bardzo ważną rolę pełni tu rozluźnienie mięśni dna miednicy, które przyspiesza poród. Zbyt szczegółowa dokumentacja, pośpiech, zmiana miejsca i personelu medycznego oraz zbędne zabiegi pielęgnacyjne i lecznicze sprawiają, że rodzące nie czują się bezpiecznie, a w ich organizmie wzrasta poziom adrenaliny, który spowalnia lub zatrzymuje akcję porodową.

W związku z tym przyszłe mamy czują się zdezorientowane i zaczynają napinać wszystkie mięśnie, co powoduje: większą wrażliwość na ból, skurcz naczyń krwionośnych, nieprawidłowe oddychanie, niedotlenienie, wyczerpanie oraz nieprawidłowe zużycie energii i ponowny przykurcz.Zmiany te nasilają ból, który może przedłużyć poród, nasila on lęk, który wzmaga napięcie, przez co rodząca odczuwa większy ból, jest to tak zwana triada Reada: Lęk- napięcie- ból.    Poczucie bezpieczeństwa i świadomość zachodzących procesów, sprawia, że kobiety stają sie aktywnym uczestnikiem porodu.

Dzięki temu hormony wydzielają się prawidłowo, umysł współpracuje z ciałem, a kobieta doświadczając trudu i przechodząc kolejne skurcze nabiera psychicznej i fizycznej siły. Wydawanie niskich dźwięków i otwieranie buzi podczas skurczów rozluźnia szyjkę macicy i spycha dziecko w dół kanału rodnego. Następnie ogromy wyrzut hormonów po narodzinach dziecka tworzy relację przywiązania i miłości. Praca, jaką wykonało ciało sprawia, że matka wierzy w swoje zdolności macierzyńskie i jest w stanie zaopiekować się swoim dzieckiem. Pozytywne doświadczenie porodu może ułatwić stworzenie nowego schematu myślenia, który istotnie zmieni postrzeganie obrazu siebie, społeczeństwa i świata.         
                           
Położna prowadząc poród aktywny, zachęca kobietę do przyjmowania pozycji wertykalnych, które pomogą wstawić sie dziecku do kanału rodnego i stopniowo zwiększyć rozwarcie kanału szyjki macicy. Uczy techniki oddychania, aby zapewnić właściwe dotlenienie organizmu matki i dziecka. Dodatkowo, aby zredukować zbędne napięcie mięśniowe zaleca imersję wodną w formie prysznicu, czy dłuższą kąpiel w wannie.

Rodzące powinny mieć, także możliwość wprowadzenia aromaterapii, muzykoterapii i masażu. Dobór tych metod zależy od komfortu pacjentki i przebiegu porodu. Położna mając rzetelną wiedzę na temat procesów zachodzących w porodzie, obserwując rodzącą i oceniając ryzyko wystąpienia nieprawidłowości decyduje, które z nich są korzystne dla przebiegu porodu. Forma ta ma za zadanie zminimalizować nieprzyjemne doznania bólowe, pomóc dziecku dokonać odpowiednich zwrotów i przejść przez kolejne płaszczyzny miednicy, przyspieszając w ten sposób akcję porodową.      
        
Wyprawka dla mamy:

• dowód osobisty, dokument ubezpieczenia, karta przebiegu ciąży;
• wyniki badań: grupa krwi, HBS, WR, morfologia, USG;
• sok lub woda do picia;
• luźna koszula do porodu i koszula na zmianę (najlepiej cała rozpinana);
• szlafrok;
• 5 par majtek (bawełnianych, a najlepiej jednorazowych);
• 1 opakowanie wkładek laktacyjnych;
• 2 ręczniki kąpielowe;
• płyn do higieny intymnej;
• podpaski dla kobiet w połogu;
• 3 pary skarpetek (kobietom po porodzie często marzną stopy);
• podstawowe przybory toaletowe i kosmetyki (żel do mycia ciała, szampon, szczoteczka i pasta do zębów, balsam do ciała,      krem do twarzy etc.);
• ubranie (w zależności od tego, ile przybrałaś na wadze w ciąży, powinnaś pamiętać, że w 3 dni niestety nie wrócisz do sylwetki sprzed ciąży :();
• telefon, notes, aparat fotograficzny, odtwarzacz muzyki (w zależności od upodobań);            
    
Wyprawka dla dziecka:

Warto sprawdzić, co zapewnia szpital – może się okazać że będziecie potrzebować tylko kompletu ubrań na wyjście ze szpitala do domu i kosmetyków do przewijania

• koszulki rozpinane lub wiązane (5 sztuk);
• kaftaniki z długim rękawem (3 sztuki);
• śpioszki lub pajacyki (5 sztuk);
• 3 pary skarpetek;
• cienkie rękawiczki lub dodatkowe skarpetki do założenia na małe dłonie;
• rozpinana bluza lub sweter;
• kombinezon i czapka lub lżejsze ubranko wierzchnie (w zależności, o jakiej porze roku dziecko przychodzi na świat);
• kocyk lub rożek;
• ręcznik dla noworodka;
• kosmetyki: maść przeciw odparzeniom, żel do mycia, chusteczki nawilżane;
• opakowanie pieluch jednorazowych (plus kilka tetrowych).

Ponieważ dziecko szybko rośnie, pierwsze ubranka warto kupić w rozmiarze 62!                

Joanna Sztychmiler