O wyborach, kandydowaniu i nieudanych koalicjach - rozmowa z Jerzym Wilkiem (PiS)

Przed  politykami walka o fotel Prezydenta Elbląga i mandaty radnych. Postanowiliśmy sprawdzić, jak do kampanii przygotowują się cztery najbardziej liczące się ugrupowania polityczne w naszym mieście, które mają już w Radzie swoich reprezentantów. Nie mogło zabraknąć rozmowy z posłem Jerzym Wilkiem, który wydaje się być oczywistym kandydatem Prawa i Sprawiedliwości. Jak wspomina swoją, półtoraroczną kadencję jako Prezydent Elbląga? Czy pełniąc już mandat posła będzie chciał powalczyć ponownie o fotel Prezydenta naszego miasta? Jak ocenia ochłodzenie stosunków Witolda Wróblewskiego z PO?

Jest Pan odpowiedzialny za przygotowanie kampanii Prawa i Sprawiedliwości w woj. warmińsko-mazurskim. Na jakim etapie są prace?

W tej chwili pracujemy nad programem dla naszego województwa. W oparciu o ten program poszczególne powiaty będą budować swoje programy. Nie będą musiały budować od nowa, bo szkielet będzie ten sam. Poszczególne powiaty będą mogły wybierać te elementy, które im odpowiadają i dopisywać specyficzne dla swojej miejscowości. Nie można iść do wyborów z samą chęcią wygranej. Trzeba ludziom coś zaproponować.

Kiedy poznamy konkrety Prawa i Sprawiedliwości?

Do końca marca będziemy mieli program wojewódzki. Wtedy już reszcie pójdzie łatwiej i szybciej, bo dopiszą swoje elementy. Programy dla poszczególnych miejscowości i powiatów powinny być do końca sierpnia, przed kampanią.

Kiedy poznamy kandydata PiS na Prezydenta Elbląga?

Najpóźniej do końca marca. Może wcześniej, ale koniec marca to bezpieczny termin. Wtedy przedstawimy kandydatów na Prezydentów Elbląga, Olsztyna i Ełku. Do końca czerwca innych miejscowości. Nie ukrywam, że jak każda duża partia robimy obecnie sondaże dotyczące rozpoznawalności danych kandydatów, akceptacji społecznej.

W Elbląg zapewne wyjdzie, że to Pan jest najbardziej rozpoznawalny...

Tego nie wiem. Na pewno elblążanie mnie znają. Całe życie tutaj mieszkam i byłem Prezydentem Elbląga, więc zapewne nie będzie problemu, aby mnie rozpoznać. Na pewno nie jestem anonimową postacią.

A jeśli okaże się, że to Pan jest najbardziej rozpoznawalną osobą z Prawa i Sprawiedliwości w naszym mieście? Będzie Pan kandydować na Prezydenta?

Mam za zadanie zająć się całym województwem i na tym się skupiam. Jeżeli będzie decyzja, że również mam wystartować na Prezydenta w Elblągu to będę do tego się przymierzał. Na razie spokojnie czekam na tę decyzję.

Czy ktoś poza Panem albo panem Markiem Pruszakiem jest brany pod uwagę?

Może być brana pod uwagę inna kandydatura. Wychodzę z założenia, i czy to by dotyczyło mnie, Marka Pruszaka, czy innych osób, że do pewnych funkcji trzeba dorosnąć. Bardzo mnie niepokoją szybkie kariery, gdzie ktoś, nagle, znikąd zostaje kandydatem np. na Prezydenta Warszawy. Bo nawet jeśli jakimś cudem by wygrał tą rywalizację, to później powstaje pytanie - czy da sobie radę. Zarządzać dużym miastem to jest dużą odpowiedzialność.  Najlepiej karierę budować po kolei. Zdobywać doświadczenie na różnych stanowiskach. Ja tak właśnie robiłem. Pracowałem w Spółdzielni dla niewidomych, byłem jednocześnie radnym, później przewodniczącym komisji rewizyjnej, komisji finansów- publicznych. Następnie byłem wiceprzewodniczącym Rady Miejskiej, przewodniczącym Rady, prezydentem, a teraz jestem posłem. To były stopniowe awanse i budowanie kariery.

Idąc tym tropem – czy ponowne kandydowanie na Prezydenta Elbląga będzie dla Pana krokiem w tył?

Moja kadencja była krótka, co nie pozwoliło mi zrealizować w pełni tego, co chciałem. Czułem się zawiedziony przegraną. Po pierwszej turze wyraźnie prowadziłem. Miałem ponad 2, 5 tys. więcej głosów niż obecny Prezydent Wróblewski.

I większość w Radzie...

Dokładnie.  Być może to zaniepokoiło wyborców. Dorabiano wówczas do tego ideologię, że taka pełna władza będzie groźna dla Elbląga. Zmobilizowało to moich przeciwników. Natomiast to, że moja kadencja była tak krótka jest jedną z motywacji, że mógłbym pewne rzeczy jeszcze zrobić dla Elbląga. To, czy będę mógł je robić zależy od mojego ugrupowania. Na pewno nie chcemy przegrać wyborów. Postawimy na tego kandydata, który ma szansę wygrać.  Jeżeli ugrupowanie dojdzie do wniosku, że to będę ja, to zrobię wszystko, żeby wystartować i wygrać. Jeżeli będzie inny kandydat to będę go wspierać.

Którą wersję Pan by wolał?

Dla mnie wygodniej byłoby, gdyby taki kandydat się znalazł, bo ja już poszedłem wyżej o jeden stopień i praca w Sejmie też mi odpowiada. Absorbuje mnie. Może rzeczy, które tam robię są mniej spektakularne, ale ważne dla naszego miasta.

Jeśli miałby Pan kandydować na Prezydenta Elbląga to czy nie byłoby Panu żal rozpoczętej już innej ścieżki zawodowej?

Argumentem za tym, żebym miał wrócić to fakt, że Prezydentem byłem 1,5 roku i wiele rzeczy nie udało się zrealizować, a byłem przygotowany na to, żeby je dokończyć. Poza tym nie miałem większości w Radzie. Rozmawiałem z każdym ugrupowaniem i powoli zdobywałem głosy. Nie udało mi się zdobyć większości tylko w jednej sprawie - likwidacji Straży Miejskiej. Brakowało trzech głosów. Tutaj miałbym szansę na pięcioletnią kadencję, by zrealizować swoje pomysły. Wydaję mi się, że to byłby okres, w którym przynajmniej przez część kadencji miałbym komfortową sytuację. W tej chwili znam wszystkich Ministrów, Rząd, Sejm i nie jestem tam anonimową postacią, a raczej osobą, na którą patrzyliby z przychylnością. Jako Prezydent Miasta byłbym postrzegany jako ich kolega z ław poselskich. Na pewno łatwiej byłoby mi dotrzeć do funduszy.

Wspominał Pan o doświadczeniu przyszłego kandydata na Prezydenta. Zdziwiła Pana zatem decyzja Platformy Obywatelskiej, która zdecydowała się postawić na Michała Missana, który w polityce jest od kilku lat?

Nie zdziwiła mnie. Zdziwiło mnie, że Platformowa w poprzednich wyborach nie wystawiła swojego kandydata. Moim zdaniem to był błąd. Skąd ten słaby wynik. Mają 5 radnych w Radzie, gdzie PiS ma 13. Ci, którzy startowali w samorządzie wiedzą, że listę „ciągnie” kandydat na Prezydenta. Platforma nie miała lidera, który byłby lokomotywą kampanii.

Po referendum pozycja PO uległa zmianie. Osłabła. Teraz zdecydowali się wystawić swojego kandydata i postawili na Michała Missana, który od dwóch lat pełni funkcję przewodniczącego Klubu Radnych PO.

Kiedyś trzeba zacząć. Nie mam żadnego interesu w tym, żeby popierać kandydata Platformy, wręcz przeciwnie. Natomiast ja też przegrywałem wybory. Przegrałem z Prezydentem Słoniną i Prezydentem Nowaczykiem. Wygrałem dopiero za trzecim podejściem. Każda porażka wzmacnia kandydata. To są trudne rywalizację. Trzeba mieć pewną odporność. Nawet jeśli pan Michał Missan przegra, to ważniejsze jest to, że Platforma ma jakiegoś lidera. Akurat pana Michała znam najsłabiej. Zawsze rywalizowałem z panię Elżbietą Gelert i to był silny przeciwnik.

W ostatnich wyborach wygrał pan Witold Wróblewski m.in. dzięki poparciu Platformy Obywatelskiej. Czy bez tego poparcia ma szansę znaleźć się w drugiej turze?

Tego nie wiem. Widzę jednak po mieszkańcach, którzy mnie odwiedzają, że część mieszkańców jest zawiedziona prezydenturą pana Wróblewski, ponieważ dużo osób, które do mnie przychodzi nie powinna kierować się do mnie, tylko do Ratusza. Zgłaszają się z typowymi sprawami do Prezydenta, nie posła. Widzę, że jest dużo skarg, że prezydent jest mało dostępny, rzadko przyjmuje mieszkańców, że ciężko się umówić na spotkanie, że raczej wiceprezydenci spotykają się z mieszkańcami, ale rzadko mogą podjąć decyzje. To jest kłopot. Stąd też myślę, że Prezydent nie spełnił oczekiwań części mieszkańców, co daje możliwość innemu kandydatowi, żeby odebrał władze obecnemu Prezydentowi. Jak będzie, to zobaczymy. Sytuacja jest bardzo ciekawa. Na pewno te wybory też takie będą. Pan Prezydent ma olbrzymy atut w postaci tego, że rządził cztery lata. Ma urząd, zaplecze. Jednak część ludzi zawiódł i wydaje mi się, że druga tura jest nieunikniona. Nie wiem, czy znajdzie się w niej Prezydent Wróblewski, ale wierzę, że znajdzie się kandydat Prawa i Sprawiedliwości.

Czyli w drugiej turze znajdzie się kandydat PiS-u i PO?

Nie wolno lekceważyć pana Wróblewskiego. Ja popełniłem takie błąd. Mając sporą przewagę w pierwszej turze nastąpiło pewne rozluźnienie w moich szeregach. Analiza powyborcza pokazała, że część moich wyborców została w domach, bo była pewna mojej wygranej. Nie wolno lekceważyć pana Prezydenta Wróblewskiego. On ma szereg atutów.

Ile kandydatów się Pan spodziewa?

Poważnych będzie trzech - pan Prezydent Wróblewski, kandydat PiS-u i kandydat PO. Nawet jeśli wystartują kandydaci niezależni, to w tych dużych miastach trzeba mieć duże zaplecze i instytucjonalne i organizacyjne, by takie wybory wygrać. W sumie zapewne będzie 5-6 kandydatów.

Obecnie w Radzie Miasta jest 13 radnych PiS. Czy wszyscy będą ubiegać się o reelekcję?

Na pewno będą zmiany wśród tych kandydatów. Nie wszyscy zamierzają ponownie kandydować, nie wszyscy się sprawdzili. Na pewno trzeba odmłodzić Rade Miejską. Jest pan Turlej z PO i Traks  z PiS-u. Widać, że młodzi ludzie wprowadzają w działaniach efekt świeżości. To dobrze, bo następcy powinni być przygotowywani. Nawet gdybym miał kandydować to z myślą, żeby przygotować swojego następce pod przyszłą kadencję. Nie można po kadencji czy dwóch bezkarnie namaścić kogoś w ostatniej chwili. Trzeba poznać środowisko, wyciągać wnioski. Nie można przyjść z marszu i uczyć się na błędach.

Czy zatem PiS planuje „powroty” byłych radnych?

Na pewno. Wydaje mi się, że powinny być powroty i kandydatów na radnych, ale i osób, które w tej chwili są poza urzędem. W międzyczasie szereg młodych ludzi odeszło z Urzędu, a byli wartościowi. Nie mieli nic wspólnego z Prawem i Sprawiedliwością, ale byli kompetentni. Odeszli za kadencji p. Wróblewskiego. Uważam, że ich dużą wiedzę należałoby wykorzystać.

Na listach planujecie umieścić osoby, których kandydowanie będzie dla wielu zaskoczeniem?

Tak. Szczególnie wśród osób młodych. Będziemy starali się wybierać kandydatury tak, by doświadczenie zmieszać z nowym spojrzeniem. Będą się uzupełniać. Więcej nie mogę zdradzić.

Wywiad nie był autoryzowany.                                                                                                                   Z Jerzym Wilkiem rozmawiała