Czwartek, 28.03.2024, Imieniny: Aniela, Sykstus, Joanna
Nie masz konta? Zarejestruj się »
zdjęcia
filmy
baza firm
reklama
Elbląg » artykuły » artykuł z kategorii ZDROWIE I URODA

Pamięć w odwrocie

09.11.2017, 14:00:17 Rozmiar tekstu: A A A
Pamięć w odwrocie
REKLAMA

W dzisiejszym artykule zajmiemy się łagodnymi zaburzeniami poznawczymi, spróbujemy również wskazać drogę postępowania, kiedy zaobserwujemy u siebie lub bliskich kłopoty w zakresie funkcjonowania poznawczego, w tym kłopoty z pamięcią. Temat pamięci i problemów z nią kontynuuje Agnieszka Rogalska – psycholog kliniczny, neuropsycholog.

W związku z nieuniknionym problemem starzenia się społeczeństwa rośnie populacja ludzi w wieku podeszłym, a co z tym związane - chorych cierpiących na schorzenia, dla których zaawansowany wiek jest istotnym czynnikiem ryzyka.

Większość osób starszych zauważa u siebie pogorszenie się sprawności umysłowej. Opisują to jako trudności z zapamiętywaniem, zapominanie, rozkojarzenie, część twierdzi, że ma „sklerozę”. Szacuje się, że u 60% osób powyżej 65 roku życia występuje osłabienie funkcji pamięci. Pogorszenie się funkcji poznawczych w wieku dojrzałym może być spowodowane naturalnym, fizjologicznym starzeniem się układu nerwowego, jak również początkiem rozwijającej się choroby neurodegeneracyjnej. Pomiędzy tymi dwoma stanami rozciąga się rozległa szara strefa, kiedy nie wiadomo jeszcze, co się dzieje.

Dla strefy tej ukuto nazwę łagodnych zaburzeń poznawczych (MCI). Termin ten wzbudza sporo kontrowersji, chociaż jest już rozpowszechniony i często stosowany. Najlepiej opisać MCI za pomocą cechy, której w nich nie ma. Łagodne zaburzenia poznawcze nie są, lub jeszcze nie są otępieniem. Czym więc są? Pogorszeniem się funkcjonowania poznawczego, przy czym nie wiadomo jeszcze z jakiej przyczyny. U 19% osób ze zdiagnozowanym zaburzeniem, w ciągu roku rozwija się choroba neurodegeneracyjna, najczęściej otępienie o typie alzheimerowskim. Łagodne zaburzenia poznawcze mogą również pochwalić się bardzo bogatą etiologią. Nie tylko toczące się procesy neurodegeneracyjne są jedyną przyczyną powstawania MCI.

Wymienić można także choroby naczyniowe mózgu, urazy ośrodkowego układu nerwowego, choroby układu krążenia oraz związane z metabolizmem (cukrzyca), choroby psychiczne (w tym depresja) oraz reakcje uboczne przyjmowania niektórych leków. Wydawać by się mogło, iż wszystko może stać się źródłem zaburzeń. Jednego tylko do dziś nie udało się ustalić -  podłoża genetycznego. Łagodne zaburzenia poznawcze stwierdza się na podstawie wywiadu klinicznego oraz badania neuropsychologicznego.

 Stanowią one wyzwanie diagnostyczne. Czasem łatwo jest je przeoczyć, za to trudno ściśle opisać. Niemniej uważa się, iż warto to robić, gdyż w tej “szarej strefie” zawiera się sporo osób, które w przyszłości zostaną dotknięte chorobą neurodegeneracyjną. Dzięki temu można wcześniej wykryć toczący się proces oraz sprawniej reagować. Pamiętajmy jednak, że termin ten to zbiór różnych, niejednoznacznych cech oraz wielu przyczyn.  

Otępienia należą do grupy chorób, które nierozłącznie kojarzą się z pacjentem w wieku podeszłym, chociaż nie zawsze tak musi być. Chorzy zgłaszają się lub częściej są przyprowadzani do lekarza w różnym stadium zaawansowania procesu otępiennego, zawsze jednak ich skargi wymagają obiektywizacji, a rozpoznanie zaburzeń funkcji poznawczych musi wiązać się z przeprowadzeniem diagnostyki różnicowej.

Nawet jeśli założymy (zgodnie z danymi epidemiologicznymi), że większość przypadków otępienia jest związana z najczęstszym z nich, czyli chorobą alzheimera, zaburzenia pamięci to nie jej synonim, a jedynie jedna z cech charakterystycznych, także dla innych chorób z grupy otępień.

Pacjent skarżący się na gorszą pamięć i koncentrację powinien trafić do gabinetu neurologa, geriatry lub psychiatry. Specjaliści z w/w dziedzin medycyny oprócz fachowej wiedzy i doświadczenia dysponują przesiewowymi testami do badania funkcji poznawczych. Należy pamiętać, że przy niewielkich zaburzeniach funkcji poznawczych należy wykluczyć depresję (zaburzeniom depresyjnym często współtowarzyszy osłabienie pamięci i pozostałych funkcji poznawczych).

Do  psychiatry częściej trafi chory z podejrzeniem depresji, pod którą kryją się istotne zaburzenia funkcji poznawczych. Troskliwi członkowie rodziny mogą obserwować wycofanie się chorego, utratę zainteresowań, zaburzenia rytmu dobowego czy małomówność. W tej sytuacji oprócz skal oceniających nastrój warto skontrolować funkcje poznawcze.

Niezależnie od tego, pod opieką którego specjalisty pozostaje pacjent, powinna zostać przeprowadzona ocena neuropsychologiczna przez odpowiednio przygotowanego psychologa. Przy niewielkich zaburzeniach funkcji poznawczych neuropsycholog ułatwi postawienie rozpoznania łagodnych zaburzeń poznawczych, a gdy rozpoznanie otępienia nie budzi wątpliwości, dzięki swym narzędziom badawczym pomoże określić profil zaburzeń poznawczych.

Nawet przy założeniu, że większość otępień to choroba Alzheimera,  rozpoznanie zespołu otępiennego dopiero rozpoczyna należną choremu diagnostykę różnicową, a następstwem postawienia prawidłowego rozpoznania jest odpowiednie leczenie oraz opieka nad chorym i jego rodziną.
 
Wydaje się, iż ze względu na mnogość przyczyn występowania zaburzeń pamięci, konieczna jest dość szeroko zakrojona diagnostyka różnicowa, z której większość najczęściej wykonywana jest w ramach oddziału neurologicznego i odpowiedniej poradni. Postawienie właściwego rozpoznania to nie tylko sztuka dla sztuki, ale podstawowa informacja dla chorego i jego rodziny co do dalszego przebiegu choroby, a także możliwej terapii.

Podsumowując:

  • diagnoza choroby Alzheimera stawiana jest przez lekarza specjalistę z zakresu neurologii, psychiatrii lub geriatrii
     
  • po postawieniu wstępnego rozpoznania, w dalszym postępowaniu niezbędne jest wykonanie specjalistycznego badania neuropsychologicznego oraz dodatkowych badań radiologicznych takich jak tomografia komputerowa lub rezonans magnetyczny mózgu oraz badań laboratoryjnych, których celem jest wykluczenie innych niż choroba Alzheimera przyczyn zaburzeń pamięci
     
  • wczesne wykrycie zaburzeń poznawczych pozwala na wprowadzenie leczenia farmakologicznego, które może opóźnić moment wystąpienia kolejnych etapów choroby
     
  • wczesne wykrycie choroby ma również wymiar psychologiczny, pozwala bowiem osobie chorej oraz rodzinie przygotować się na postępujący proces chorobowy.

 

Agnieszka Rogalska
Źródła: www.neuropsychologia.org, www.forumneurologiczne.pl

Oceń tekst:

Ocen: 2

%100.0 %0.0


Komentarze do artykułu (0)

Dodaj nowy komentarz

Redakcja serwisu info.elblag.pl nie odpowiada za treść komentarzy i treści dostarczone przez firmy i osoby trzecie.
Jeśli chcesz z nami tworzyć serwis napisz do nas e-mail.


Regulamin komentowania artykułów w serwisie info.elblag.pl

W trosce o kulturę i wysoki poziom debaty w serwisie info.elblag.pl wprowadza się niniejszy Regulamin.

  1. Komentujący umieszczając treści sprzeczne z prawem musi liczyć się, że może ponieść odpowiedzialność karną lub cywilną.
  2. Komentarze dodawane przez czytelników służą prowadzeniu poważnej i merytorycznej dyskusji na temat zamieszczonych wiadomości oraz problemów z nimi związanych.
  3. Czytelnicy mogą umieszczać informacje i opinie niezwiązane z treścią artykułów dla istotnych powodów (np. poinformowanie innych czytelników o wydarzeniach).
  4. Zabrania się dodawania komentarzy: wulgarnych, obraźliwych, naruszających dobra osobiste osób trzecich lub zawierających treści zabronione przez prawo.
  5. Celem komentarzy nie jest prowadzenie jałowych sporów osobistych między czytelnikami.
  6. Wszystkie wpisy stojące w sprzeczności z powyższymi warunkami będą niezwłocznie kasowane w całości bądź w części.
  7. Redakcja interpretuje Regulamin i decyduje, które wpisy, komentarze (lub ich części) należy usunąć i dokona tego w możliwie jak najszybszym czasie.


Właścicielem serwisu info.elblag.pl jest Agencja Reklamowa GABO

Copyright © 2004-2024 Elbląski Dziennik Internetowy. Wszystkie prawa zastrzeżone.


1.1648690700531