„Solidarność” niezadowolona z decyzji Prokuratury

Szef elbląskiego związku Mirosław Kozłowski zarzuca dyrekcji Domu Pomocy Społecznej przy ul. Kasprzaka szykanowanie tych pracowników, którzy należą do „Solidarności”. Pięć pracownic należących do związku nie otrzymało nowych umów o pracę. Tymczasem po raz kolejny elbląska Prokuratura nie podzieliła opinii związkowców i umorzyła postępowanie.

Dyrekcja DPS przy ul. Kasprzaka nie przedłużyła umów o pracę pięciu pracownicom, które należą do NSZZ „Solidarność”. To oburzyło przewodniczącego NSZZ „Solidarność” Mirosława Kozłowskiego. Zarzuca dyrekcji    Domu Pomocy Społecznej, że w ten sposób szykanuje pracowników należących do związku. Sprawa trafiła do elbląskiej Prokuratury. Ta jednak postępowanie w tej sprawie umorzyła. Pięć pracownic decyzję prokuratorów zaskarżyło.

- Umów o pracę nie przedłużono tylko tym pracownicom, które należą do naszego związku – mówi Mirosław Kozłowski. - Nie było w stosunku do nich żadnych konkretnych zarzutów. Siostra dyrektor stwierdziła tylko, że zachowywały się podobno nielojalnie. Czy siostra dyrektor prowadzi w DPS praktyki z czasów byłej epoki, że pracownicy muszą podpisywać jakieś „lojalki”?

Kozłowski mówi, że charakter pracy w Domu Pomocy Społecznej jest inny, niż w zwykłej firmie produkcyjnej, gdzie każdy może każdego zastąpić. Według Mirosława Kozłowskiego niepełnosprawne dzieci przyzwyczajają się do swoich opiekunów i to nie jest dobra sytuacja, gdy następują takie zmiany.

Związek próbował interweniować w tej sprawie w siedzibie zakonu sióstr św. Jadwigi. Jednak przełożona zakonnic z DPS przy ul. Kasprzaka, po otrzymaniu informacji o decyzji Prokuratury, nie chciała już zajmować się tą sprawą.

Tymczasem elbląska „Solidarność” skierowała do Państwowej Inspekcji Pracy wniosek o kontrolę w DPS. Inspektorzy PIP wskazali, że pięć zwolnionych pracownic powinno się starać o odszkodowania za nie przedłużenie umów o pracę.

Mirosław Kozłowski uważa, że choć dyrekcja DPS prawa nie złamała, to jednak pozbyła się pracowników należących do „Solidarności”. Według niego to był właśnie powód nie przedłużenia z kobietami umów o pracę.