Poniedziałek, 23.12.2024, Imieniny: Dagna, Wiktoria, Slawomir
Nie masz konta?
Zarejestruj się »
Ta mała, bezbronna kotka trafiła do schroniska mając zaledwie 3 miesiące. Już wtedy los jej nie oszczędzał – lewa... »
Copyright © 2004-2024 Elbląski Dziennik Internetowy. Wszystkie prawa zastrzeżone.
Akt 15. Ale odstawiając na bok emocje, trzeba też wiedzieć, że homoseksualizm jest parafilią seksualną. W głowach ludzi, którzy nie mieli wcześniej styczności z tym tematem pojawia się zapewne pytanie cóż się takiego wydarzyło, że w ostatecznym stanowisku WHO wykreśliła homoseksualizm z listy zaburzeń psychicznych? Jest to częsty argument środowisk LGBT+, mający wskazywać na pełnię ich zdrowia i całkowitą normalność. Niestety, jeżeli przyjrzymy się całej historii jaka miała miejsce w 1974 roku będziemy mogli zrozumieć, że to sławetne wykreślenie, nie miało nic wspólnego z żadnymi badaniami, a nastąpiło na skutek wzrastających nacisków właśnie ze strony aktywistów LGBT. Dzięki tej atmosferze jeden epizod z dziejów współczesnej psychiatrii uzyskał legalny status i został opisany.
Akt 16. W korespondencyjnym głosowaniu z roku 1974 członkowie Amerykańskiego Stowarzyszenia Psychiatrycznego (APA) przegłosowali - niewielkim marginesem głosów - usunięcie homoseksualizmu ze swego katalogu zaburzeń psychicznych. Głosowanie poprzedzone było szalonym, a czasem brutalnym lobbingiem. Spotkania stowarzyszenia były szturmowane przez aktywistów Gay Liberation Front (GLF). Podczas kongresu przemówił przebrany i zakryty kapturem "Dr Anonymous", który zadeklarował, że jest gejem i zakomunikował, że ponad 200 innych członków APA też jest gejami, w ten sposób niejako grożąc ich ujawnieniem. Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne (APA) jako pierwsze wykreśliło homoseksualizm z listy chorób psychicznych.
Akt 16 cd. Warto wspomnieć, że już samo demokratyczne głosowanie w sprawie uznania danej teorii naukowej wydaje się być co najmniej dziwne. Przez trzy lata obrad APA w tej sprawie, psychiatrzy byli naciskani. Podsumowując tą kwestię trzeba wskazać, że w wyniku zmasowanego lobbingu i zastraszania, usunięto homoseksualizm z listy chorób psychicznych, a w ślad za nimi poszło WHO. Czyż nie jest to hipokryzją powoływać się na naukę w takich okolicznościach.
Akt 17. Środowiska LGBT+ bronią swoich postulatów wskazując na przykład na naturalność homoseksualizmu. Deklarują, że zjawiska homoseksualne bywają także w królestwie zwierząt. Porównywanie człowieka do zwierzęcia już niejako dyskredytuje środowiska homoseksualne w oczach ludzi poważnych. Moja odpowiedź jest prosta – owszem, homoseksualizm jest naturalny, tak jak każda inna choroba. I faktycznie, homoseksualizm wśród zwierząt istnieje tak jak kanibalizm i zabijanie potomstwa, choć nie jest zjawiskiem częstym i nie występuje w naturze z powodu takich samych pobudek jak w przypadku ludzi. Niepoważnym jest również niejednokrotnie powtarzany przez przeciwników normalności tekst, mówiący, że homoseksualizm zaobserwowano u ponad 1500 gatunków zwierząt, a "homofobię" tylko w jednym.
Akt 17 cd. No cóż, zachorowalność np. na wściekliznę zaobserwowano u wszystkich gatunków ssaków, a HIV tylko u jednego. Mówię to raczej w tonie żartobliwym, bo nie przywykłem prawdę mówiąc do porównywania człowieka do zwierzęcia.
Akt 18. Co do samej Matki Natury, czy aby na pewno popiera ona homoseksualne związki? Czy jest to zgodne z jej prawami? No cóż, gdyby nie popierała, to zapewne zesłałaby na homoseksualistów jakąś śmiertelną chorobę, która by ich zdziesiątkowała. Och… zapomniałem, no tak… wspomniany wcześniej wirus HIV. Co ciekawe, pierwotną nazwą choroby roznoszonej wirusem HIV, a dzisiaj zwaną AIDS było GRID z angielskiego "Gay-Related Immune Deficiency", czyli po polsku "Zespół Niedoboru Odporności Gejów" - jakże wymowna była to nazwa.
Akt 18 cd. Matka natura jednak nie przewidziała wszystkiego. Nie przewidziała, że homoseksualiści są w kręgu zainteresowania biseksualistów, którzy nie przepuszczą okazji nawet osobą heteroseksualnym i tak doszło do wtórnych zakażeń tym wirusem, a w konsekwencji zmianą nazwy tej choroby na AIDS. Zainteresowani znajdą na ten temat wiele informacji w publikacjach medycznych.
Akt 19. Nie będę więcej się rozpisywał. Podsumowując należy zaznaczyć, że społeczność LGBT+ to nie tylko parady, ale także wyjątkowo niebezpieczna ideologia. Specjalne przywileje dla tej grupy to chyba coś więcej niż nieporozumienie. Do wszystkiego podchodźmy z rozwagą, rozsądkiem i umiarem, a przede wszystkim nauczmy się oceniać dalekosiężne skutki. Środowiska LGBT+ muszą zrozumieć, że nie są grupą szczególnie uprzywilejowaną, a z ich miłości kolejnego pokolenia Polaków nie będzie - nawet najbardziej wyimaginowana polityczna poprawność tego nie zmieni, albowiem fakt jest faktem.
Akt 20 Jestem przeciwny adopcji dzieci przez osoby homoseksualne i jestem przeciwny jakimkolwiek ustępstwom prawnym w tym zakresie. Tolerancja nie oznacza przyzwolenia na wszystko, afirmację, a tym bardziej na deprawację. Wielu myli tolerancję z akceptacją. Jestem tolerancyjny, ale nie bezkrytycznie, albowiem to naiwność. Uważam, że szerzenie ideologii LGBT+ lub publiczne manifestowanie orientacji seksualnej nie powinno mieć miejsca. Jestem przeciwny podważaniu istoty związku kobiety i mężczyzny, albo umniejszaniu znaczenia rodzicielstwa. Jestem przeciwny wyszydzaniu z wartości uniwersalnych.
Akt 21. Jestem przeciwny wprowadzaniu do szkół tzw. karty LGBT+ albowiem uważam, że zajęcia i spotkania promujące gejów, lesbijki, osoby biseksualne i transpłciowe są nieodpowiednie dla osób które nie mają jeszcze wykształconego modelu wartości i każdą informację przyswajają jako pewnik, a zwłaszcza tę przedstawianą w szkole która powinna uczyć. Człowiek jako istota niedoskonała, często ma problemy z określeniem wartości uniwersalnych w otaczającej go rzeczywistości, wobec tego niektóre grupy wykorzystują tę słabość i pod pretekstem niewłaściwie przedstawianej tolerancji próbują naginać system wartości, co właśnie się dzieje w debacie publicznej.