Głosowali za likwidacją Pogotowia Socjalnego, jak teraz komentują wyrok NSA?

W kwietniu 2020 r. radni podjęli decyzję o likwidacji Pogotowia Socjalnego. Za likwidacją placówki zagłosowało 11 radnych, przeciw było 9, a 5 wstrzymało się od głosu. Uchwałę w tej sprawie unieważnił Wojewoda. Prezydent od tej decyzji próbował odwołać się w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym, a następnie w Naczelnym Sądzie Administracyjnym. Bezskutecznie. Jak całą sytuację komentują radni, którzy głosowali za likwidacją Pogotowia Socjalnego?

Przypomnijmy, że za likwidacją Pogotowia Socjalnego głosowało 11 radnych: 5 radny KWW Witolda Wróblewskiego: Marek Burkhardt, Krystyna Urbaniak, Krzysztof Konert, Marek Osik, Adam Matwiejczuk, 5 radnych Koalicji Obywatelskiej: Antoni Czyżyk, Irena Sokołowska, Juliusz Dziewałtowski-Gintowt, Małgorzata Adamowicz, Marek Kamm i radny Sojuszu Lewicy Demokratycznej: Andrzej Tomczyński.

Przeciw likwidacji było 9 radnych: 8 radnych Prawa i Sprawiedliwości: Halina Sałata, Janusz Hajdukowski, Jolanta Janowska, Jolanta Lisewska, Marek Pruszak, Paweł Kowszyński, Piotr Opaczewski, Rafał Traks i radny niezależny: Bogusław Tołwiński.

5 radnych wstrzymało się od głosu: radna KWW Witolda Wróblewskiego: Monika Dwojakowska, 3 radnych Koalicji Obywatelskiej: Robert Turlej, Wojciech Karpiński, Cezary Balbuza i 1 radny niezależny: Paweł Fedorczyk.

- Z posiadanych przeze mnie informacji kształtuje się następujący obraz sytuacji. Pogotowie Socjalne w Elblągu nie działa od dwóch lat, a Policja ze wsparciem miejskich instytucji daje sobie radę z opieką nad osobami nietrzeźwymi. Miasto może, ale nie musi, prowadzić Pogotowia Socjalnego. Roczny koszt funkcjonowania tej instytucji był szacowany na około 1,5 mln zł, czyli miasto przez ostatnie dwa lata wspierając finansowo Policję zaoszczędziło jednocześnie kwotę od 2 do 3 mln zł. Teraz Miasto czeka na opinie związków zawodowych, po ich uzyskaniu Rada Miasta najprawdopodobniej przypieczętuje likwidację Pogotowia Socjalnego. Wtedy z kolei byli pracownicy tej instytucji, którzy podobno pracują już aktualnie w innych podmiotach, będą mogli ubiegać się w Sądzie Pracy o odszkodowanie. Przewidywane koszty odszkodowań będą kilkakrotnie niższe niż roczny koszt utrzymania Pogotowia socjalnego. Podsumowując, po zakończeniu tej sprawy wszystkie strony powinny być zadowolone - mówił Cezary Balbuza.

- W całej rozciągłości, zgadzam się z komunikatem Prezydenta Wróblewskiego, więc mam identyczne zdanie - stwierdził Andrzej Tomczyński.
 

Wyrok NSA w sprawie likwidacji Pogotowia Socjalnego w Elblągu, czyli Izby Wytrzeźwień kwestionuje wyłącznie przeprowadzoną procedurę likwidacyjną czyli stwierdza uchybienia formalne, a nie merytoryczne. Wyrok Sądu ten należy uszanować i uwzględnić przy dalszych decyzjach w tej sprawie. Dziwi jedynie fakt, że w innych miastach, gdzie samorządy zlikwidowały tego rodzaju placówki nie było potrzeby opiniowania tych decyzji przez związki zawodowe. Miasta, gdzie funkcjonują tego typu placówki już wiele lat temu zmieniły charakter funkcjonowania tych placówek z funkcji wyłącznie izolacyjnej na izolacyjno-terapeutyczne, co moim zdaniem zapewnia kompleksową opiekę nad osobami uzależnionymi od alkoholu. Elbląski samorząd wspierał i wspiera elbląską Policję i jestem przekonany, że również w tym zakresie zostaną podjęte właściwe decyzje w porozumieniu z Policją oraz kompetentnymi osobami zajmującymi się tą problematyką

- podkreślił Krzysztof Konert.

- Uchwała została podjęta w nadzwyczajnych okolicznościach, w początkowej fazie nieznanej wtedy nikomu pandemii, po opuszczeniu zakładu pracy przez pracowników. Pogotowie Socjalne (Izba Wytrzeźwień) już wcześniej budziła moje wątpliwości, gdyż nie raz stykałem się z negatywnymi opiniami na jej temat podczas wykonywania zadań kuratora sądowego. Dlatego też w roku 2020, jak i teraz, po dwóch latach bez tej instytucji, nie widzę potrzeby jej reaktywowania. Statystyki zdarzeń odnotowane przez elbląską policję to potwierdzają. Dodam, że prowadzenie Pogotowia Socjalnego nie jest zadaniem obligatoryjnym gminy i w ostatnich latach widać w Polsce trend ich zamykania i powierzania tych zadań organizacjom pozarządowym. Nie bez znaczenia dla decyzji jest w obecnych trudnych czasach wymiar finansowy i organizacyjny (brak lekarzy, brak fachowego personelu pomocniczego) prowadzenia takich instytucji. Natomiast, co do samego faktu stwierdzenia nieważności uchwały w dwóch instancjach sądowych na skutek nieprzeprowadzenie konsultacji społecznych ze związkami zawodowymi, to skoro prawnicy - nie tylko obsługujący Radę Miejską są tym faktem zdziwieni – to ja także zdziwiony jestem. W pewnych miejscach bowiem wojewodowie konsultacji nie wymagali, a w innych wymagali. Polska nie jest chyba państwem federalnym? - pytał Marek Kamm.

- Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego wskazał, że uchwała musi spełniać niezbędne wymagania w aspekcie materialnym i formalnym oraz stwierdził, że naruszenie obowiązku poddania opiniowaniu projektu jest naruszeniem prawa, które nie można uznać za nieistotne i skutkuje uznaniem nieważności. Uchybienie, które na podstawie wszczętego postępowania sadowo-administracyjnego należy usunąć chcąc uzyskać skuteczność uchwały. Potwierdza to, że tak szybkie procedowanie uchwały było błędem i nie pozwoliło dochować należytej staranności, która jest niezbędna w procesie stanowienia prawa. Oczywiście, że NSA nie odniósł się do zasadności funkcjonowania Pogotowia Socjalnego, gdyż nie leży to w jego kompetencji. Jednak analogicznym wydaje się wniosek, czy przy tak szybkim procedowaniu uchwały radni mogli odpowiedzialnie dokonać oceny przyczyn i skutków podejmowanej decyzji o likwidacji Pogotowia Socjalnego.Aktualnie najważniejszym jednak wydają się decyzje i skutki finansowe w aspekcie naruszonych praw pracowniczych oraz planów związanych z koncepcją dalszej realizacji zadań wypełnianych przez Pogotowie Socjalne w zmienionej i zaproponowanej przez Pana Prezydenta formule. Nie bez znaczenia pozostaje także, szacowany koszt nowego rozwiązania. Należy również przypomnieć, że z uwagi na szybki tryb procedowania na sesji nadzwyczajnej uchwała nie była opiniowana przez właściwe komisję stałe Rady Miejskiej - zaznaczył Marek Osik.
 

Decyzja NSA dot. likwidacji Pogotowia Socjalnego dotyczy wyłącznie kwestii formalnych w procedurze podejmowania uchwały- brak opinii związków zawodowych. Należy powtórzyć procedurę, dołączyć konsultacje ze związkami (są niewiążące), zgodnie z decyzją sądu i umożliwi to dalsze działanie samorządu

- dodała Irena Sokołowska.

- Naczelny Sad Administracyjny wydał wyrok w sprawie likwidacji Pogotowia Socjalnego w Elblągu. Sąd w sentencji zakwestionował poprawność procedury podejmowania Uchwały. Wyrok jest faktem. Jeśli tylko zostaną zastosowane procedury zgodne z oczekiwaniami Pana Wojewody i Naczelnego Sądu Administracyjnego uchwała będzie, tak myślę, ponownie podejmowana. Przypomnę o jakie procedury chodzi: zasięgnięcie opinii związków zawodowych. Brak tych opinii miał wpływ na wyrok NSA. Podzielam tu w całości stanowisko władz miasta w tej sprawie. Poniżej cytat: „Decyzja Sądu oraz rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody o unieważnieniu Uchwały dotyczy tylko i wyłącznie kwestii formalnych w procedurze podejmowania Uchwały. Jedyne zastrzeżenie budził brak opinii związków zawodowych na temat projektu uchwały. Co ważne opinia ta nie jest wiążąca, a jest jedynie jednym z elementów procedury podejmowania uchwały. Dziwi jednak fakt, że NSA oddalając naszą skargę twierdzi, że konsultacje te są niezbędne, a w uzasadnieniu do decyzji sam powołuje się na wyroki Wojewódzkich Sądów Administracyjnych w Kielcach i Gliwicach, z których wynika, że tego typu uchwał nie trzeba konsultować ze związkami.” Decyzja Sądu oraz rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody o unieważnieniu uchwały dotyczy tylko i wyłącznie kwestii formalnych w procedurze podejmowania uchwały. Od 2020 roku nie funkcjonuje w mieście Pogotowie Socjalne. Prawie dwa lata, od kiedy placówka ta przestała funkcjonować pokazały, że decyzja o likwidacji nie miała wpływu na życie elblążan, a przede wszystkim na stan bezpieczeństwa na terenie miasta. Stan bezpieczeństwa Elblążan nie pogorszył się. Trzeba jeszcze jedno podkreślić, że prowadzenie Pogotowia Socjalnego nie jest obowiązkiem samorządu. Zabezpieczenie osób nietrzeźwych jest zadaniem statutowym Policji.  Moje stanowisko jako Radnej pozostaje niezmienne. Wyraziłam je podczas Sesji Rady Miejskiej popierając likwidację Pogotowia Socjalnego. Jestem przekonana, że powtórzenie procedury, zgodnie z decyzją sądu oraz planowane działania, nie miały wymiaru społecznego. Miasto wspomaga Policję w utrzymywaniu bezpieczeństwa mieszkańcom Elbląga, a grupa docelowa ma zapewnioną opiekę

- wyjaśniała Małgorzata Adamowicz.