W zeszłym roku, na elbląskiej starówce, jedna ze ścian kamienic przy ul. Rzeźnickiej została pomalowana w dziwne chmurki, które w rzeczywistości stanowiły amplitudowy zapis dźwięku. Elblążanie zachodzili w głowę, czym jest tajemnicze malowidło. Dość szybko okazało się, ze to mural, a w zasadzie audiomural – rysunek na murze, którego malarski wykres przedstawiał zapis uwag mieszkańców starówki, ich wypowiedzi w zasadzie na każdy temat, zarówno neutralny, jak i zupełnie "niepoprawny politycznie”. Nieprzypadkowo wspominamy w tym miejscu o roli jaką spełnił ten rysunek w Elblągu. Bowiem malunki na murach w przestrzeni miejskiej wyrastają w Polsce jak grzyby po deszczu ciekawie ewoluując – od muralu typowo artystycznego do tego, spełniającego rolę stricte reklamową, ciągle jeszcze bardziej zdobiąc, niż szpecąc polskie miasta. My pytamy dziś, czy takich malunków w Elblągu pojawi się – i potrzeba - więcej?
Do stworzenia muralu nadaje się powierzchnia płaska muru, najlepiej szczytowa ściana budynku. W zasadzie każdego, bo nie gra roli jego wiek – taka ściana równie dobrze może należeć do przedwojennej, odrapanej kamiennicy, popeerelowskiej wielkiej płyty, lub wieżowca. Murale w polskich miastach na elewacjach budynków widziane są coraz chętniej i częściej. Przeglądając strony poświęcone polskim muralom – a tych w sieci jest multum – w większości przypadków nie sposób nie wyrazić słów uznania dla artystów, którzy tworzą te malarskie wizerunki; w Gdyni powstał np. mural poświęcony ofiarom masakry robotników, w Krakowie na szczytówkach blokowisk pojawiły się murale przedstawiające sceny z obrazów młodopolskich artystów. W Gdańsku na wielkie murale wyniesiono m.in. Czesława Miłosza i Jana Pawła II. Ale są też murale odległe od zmaksymalizowanego dostojeństwa tych, o których wspominamy wcześniej. Te kojarzą się najczęściej z zabawą, beztroską i kolorem.
W zeszłym roku grupa elbląskich artystów także pokusiła się o stworzenie malarskiego rysunku na murze jednej ze staromiejskich kamienic. Audiomural elbląskiej architektki, Adrianny Ronżewskiej-Kotyńskiej zawierał wypowiedzi mieszkańców, przedstawione w formie spektrogramów, czyli wykresów widma amplitudowego dźwięku, które zostały naniesione na ścianę szczytową budynku. Jak zareagowali na niego elblążanie? - Sztuka w przestrzeni publicznej ma zarówno swoich zwolenników, jak i przeciwników więc w tej sprawie były głosy zarówno za jak i przeciw – mówi Beata Branicka z Centrum Sztuki Galeria EL. - Określiłabym je jako głosy neutralne z lekkim przeważeniem na plus, że jest to jednak przedsięwzięcie ciekawe, niebanalne i takie, które urozmaica przestrzeń miejską. Bardzo pozytywny był za to oddźwięk ogólnopolski, bo inicjatywa dawała poświadczenie tego, że w naszym mieście podejmowane są ciekawe i kreatywne przedsięwzięcia.
Powstanie elbląskiego audiomuralu było wydarzeniem towarzyszącym Elbląskiemu Kongresowi Kultury realizowanemu w ramach projektu „Przebudzenie – przed końcem świata”. Zorganizowała je Galeria EL dlatego zapytaliśmy, czy w planach naszego „artystycznego tygla” znajduje się kolejny pomysł na powstanie muralu w Elblągu? - Cały czas intensywnie myślimy na ten temat, natomiast jest to uzależnione zarówno od finansowania jak i od różnorakich pozwoleń – przyznaje Beata Branicka. - W tej chwili żadnych konkretnych planów nie mamy, natomiast pojawiają się pomysły nad ponownym wejściem w przestrzeń publiczną z takimi działaniami.
Droga do powstania muralu wcale nie jest prosta. W przypadku elbląskiego malowidła Beata Branicka zwraca uwagę na przestrzeń starówki w której powstał, a która jest objęta ochroną konserwatora zabytków – Właśnie ta droga przez przysłowiowe „papierki” i załatwianie formalności wydaje się być trochę dłuższa niż przy takich miejscach, które jednak tą ochroną objęte nie są – mówi Beata Branicka. - Natomiast na Starym Mieście plusem jest to, że nasza starówka dość szybko się zmienia. Ściany, które w tej chwili nadawałyby się do zamalowania są już przewidziane do zabudowy w przestrzeni kilku najbliższych lat. Byłaby to więc sztuka, która znikłaby za jakiś czas. Trudno więc mówić w tej chwili, gdzie konkretnie mogłyby się znaleźć takie murale, bo to wszystko zależy od tego, jak się będzie układała współpraca i z zarządcami budynków, i z Miastem.
Choć niektórzy kreatorzy sztuki zarzucają niekiedy muralom zbytnią dekoracyjność, wyrafinowanie i nazbyt mocne ingerowanie w przestrzeń publiczną, to jednak duża część artystów i architektów nadal uważa, że w większości murale ciągle jeszcze bardziej zdobią, niż szpecą miasto, ozdabiając szare mury powojennych kamienic i uatrakcyjniając kolorem podwórka z wielkiej płyty.
A co o muralach w przestrzeni Elbląga sądzą nasi czytelnicy? Zapraszamy do dyskusji.
Do stworzenia muralu nadaje się powierzchnia płaska muru, najlepiej szczytowa ściana budynku. W zasadzie każdego, bo nie gra roli jego wiek – taka ściana równie dobrze może należeć do przedwojennej, odrapanej kamiennicy, popeerelowskiej wielkiej płyty, lub wieżowca. Murale w polskich miastach na elewacjach budynków widziane są coraz chętniej i częściej. Przeglądając strony poświęcone polskim muralom – a tych w sieci jest multum – w większości przypadków nie sposób nie wyrazić słów uznania dla artystów, którzy tworzą te malarskie wizerunki; w Gdyni powstał np. mural poświęcony ofiarom masakry robotników, w Krakowie na szczytówkach blokowisk pojawiły się murale przedstawiające sceny z obrazów młodopolskich artystów. W Gdańsku na wielkie murale wyniesiono m.in. Czesława Miłosza i Jana Pawła II. Ale są też murale odległe od zmaksymalizowanego dostojeństwa tych, o których wspominamy wcześniej. Te kojarzą się najczęściej z zabawą, beztroską i kolorem.
W zeszłym roku grupa elbląskich artystów także pokusiła się o stworzenie malarskiego rysunku na murze jednej ze staromiejskich kamienic. Audiomural elbląskiej architektki, Adrianny Ronżewskiej-Kotyńskiej zawierał wypowiedzi mieszkańców, przedstawione w formie spektrogramów, czyli wykresów widma amplitudowego dźwięku, które zostały naniesione na ścianę szczytową budynku. Jak zareagowali na niego elblążanie? - Sztuka w przestrzeni publicznej ma zarówno swoich zwolenników, jak i przeciwników więc w tej sprawie były głosy zarówno za jak i przeciw – mówi Beata Branicka z Centrum Sztuki Galeria EL. - Określiłabym je jako głosy neutralne z lekkim przeważeniem na plus, że jest to jednak przedsięwzięcie ciekawe, niebanalne i takie, które urozmaica przestrzeń miejską. Bardzo pozytywny był za to oddźwięk ogólnopolski, bo inicjatywa dawała poświadczenie tego, że w naszym mieście podejmowane są ciekawe i kreatywne przedsięwzięcia.
Powstanie elbląskiego audiomuralu było wydarzeniem towarzyszącym Elbląskiemu Kongresowi Kultury realizowanemu w ramach projektu „Przebudzenie – przed końcem świata”. Zorganizowała je Galeria EL dlatego zapytaliśmy, czy w planach naszego „artystycznego tygla” znajduje się kolejny pomysł na powstanie muralu w Elblągu? - Cały czas intensywnie myślimy na ten temat, natomiast jest to uzależnione zarówno od finansowania jak i od różnorakich pozwoleń – przyznaje Beata Branicka. - W tej chwili żadnych konkretnych planów nie mamy, natomiast pojawiają się pomysły nad ponownym wejściem w przestrzeń publiczną z takimi działaniami.
Droga do powstania muralu wcale nie jest prosta. W przypadku elbląskiego malowidła Beata Branicka zwraca uwagę na przestrzeń starówki w której powstał, a która jest objęta ochroną konserwatora zabytków – Właśnie ta droga przez przysłowiowe „papierki” i załatwianie formalności wydaje się być trochę dłuższa niż przy takich miejscach, które jednak tą ochroną objęte nie są – mówi Beata Branicka. - Natomiast na Starym Mieście plusem jest to, że nasza starówka dość szybko się zmienia. Ściany, które w tej chwili nadawałyby się do zamalowania są już przewidziane do zabudowy w przestrzeni kilku najbliższych lat. Byłaby to więc sztuka, która znikłaby za jakiś czas. Trudno więc mówić w tej chwili, gdzie konkretnie mogłyby się znaleźć takie murale, bo to wszystko zależy od tego, jak się będzie układała współpraca i z zarządcami budynków, i z Miastem.
Choć niektórzy kreatorzy sztuki zarzucają niekiedy muralom zbytnią dekoracyjność, wyrafinowanie i nazbyt mocne ingerowanie w przestrzeń publiczną, to jednak duża część artystów i architektów nadal uważa, że w większości murale ciągle jeszcze bardziej zdobią, niż szpecą miasto, ozdabiając szare mury powojennych kamienic i uatrakcyjniając kolorem podwórka z wielkiej płyty.
A co o muralach w przestrzeni Elbląga sądzą nasi czytelnicy? Zapraszamy do dyskusji.
pewnie ze powinno byc ich wiecej - miasto zrobiloby sie kolorowe i wesole
koniecznie !
jestem bardzo za!!!
jestem za tym żeby nasze miasto było weselsze i takie murale widzę w Elblągu
dzięki temu miasto będzie niebanalne i ciekawsze
w Olsztynie na wszystkich stacjach transformatorowych są piękne murale o tematyce kosmicznej ,żeglugowej itd.Chociaż nie przepadam osobiście za Olsztynem, proponuję wziąć przykład. U nas stacja taka (zawada) służy jedynie pijaczkom do popijania piwa lub wódki i załatwiania swoich potrzeb fizjologicznych
JEZTEM za
świetna sprawa! oby jak najwięcej takich murali w Elblągu. Oczywiście nie tylko takich w stylu jak na Starym, ale takich zarąbistych, jak na zdjęciach
Czekam na to z utęsknieniem! wystarczy popatrzeć na takie strony jak Street Art Utopia (www.streetartutopia.com) albo Street Art in Germany (na FB są też) żeby nie mieć wątpliwości że sa to dzieła sztuki, które upiększają miasto, a nie akty wandalizmu, które się jeszcze co niektórym kojarzą z pojęciem graffiti. W Wiedniu np. całe nadbrzeże zostało udostepnione graficiarzom i jest tam mega kolorowo i pozytywnie. Równiez w Polsce coraz częsciej powstaja piękne murale - w Łodzi, Krakowie, ostatnio w Białymstoku Natalii Rak ten z dziewczynką podlewającą drzewo. I są chwalone na światowych stronach związanych z tego rodzajem sztuki.
wole osobiście pracę, zamiast sponsoringu "artystów" lub pasożytów. Głodnemu trudno się weselić