Wygrała nierówną walkę z rakiem piersi. „Odzyskanie mojego życia niestety przelicza się na pieniądze”

Jest żoną, matką trójki dzieci i nauczycielką. Jest otwarta, towarzyska, z uśmiechem podchodzi do każdego. Bez względu na okoliczności jest pełna optymizmu i zawsze znajdzie dobre słowo dla drugiego człowieka. Basia Kosiacka, o której mowa, od roku walczy z rakiem piersi. - Jestem typem wojowniczki, zakasałam więc rękawy i podjęłam tę nierówną walkę – mówi 40-letnia elblążanka, która, choć wygrała z chorobą, teraz została zmuszona poprosić o pomoc.

Dziś mija rok, kiedy to Basia Kosiacka usłyszała diagnozę – rak piersi. - To najbardziej złośliwy i najtrudniejszy do wyleczenia - tzw. trójujemny. Jestem typem wojowniczki, zakasałam więc rękawy i podjęłam tę nierówną walkę – opowiada. - Przeszłam 16 kursów chemioterapii, operację oszczędzającą z usunięciem części węzłów chłonnych (z czego jeden z przerzutem) i radioterapię.

I udało się – wygrała.

Raczysko się cofnęło, ale leczenie poczyniło potworne spustoszenie w moim organizmie. Przyspieszona, inwazyjna chemioterapia przyniosła ogrom niepożądanych skutków ubocznych, tych najbardziej typowych i tych, które prawie nikomu się nie zdarzają, jak Zespół Cushinga, w efekcie którego nastąpił gwałtowny przyrost wagi, a co za tym idzie potworny ból kręgosłupa i kości oraz problemy z poruszaniem się

– mówi Basia Kosiacka.

Jak stwierdziła elblążanka radioterapia okazała się być koszmarem. - Spowodowała opuchliznę operowanych części ciała i niekończący się ból. Jestem wrakiem samej siebie, każdy dzień to pasmo bólu, którego nie można wyłączyć. Od roku boli mnie głowa, ból piersi nasila się z każdym krokiem, a w nocy nie pozwala spać, puchnie nie tylko ręka, ale też łopatka, a zdrętwiałe palce nie chcą trzymać nawet kubka z herbatą – wymienia Basia Kosiacka. - Żołądek zbuntował się po trzynastej chemii, leki przeciwbólowe przyjmowane codziennie nie pozwalają mu wyzdrowieć.

Wszystkie te dolegliwości nie osłabiają jednak woli walki Basi. 

Ja się nie poddaję - nie ten typ. Tylko że nawet najsilniejszy charakter, ćwiczenia, rygorystyczna dieta, maści, zioła i suplementy diety nie wystarczają. Odzyskanie mojego życia niestety przelicza się na pieniądze. W aptece zostawiam miesięcznie ok. 1200 zł, z czego same leki przeciwbólowe to koszt ponad 400 zł, bo ulgę przynoszą tylko te na kodeinie, płatne 100% choć na receptę. Do tego jeszcze ciągłe wizyty u specjalistów, dojazdy do szpitali, badania, z czego tylko część pokrywa NFZ. W sumie ok 2000 zł na miesiąc i to pod warunkiem, że nie dzieje się nic niespodziewanego. A ja nie jestem w stanie pracować

– podkreśla elblążanka.

Ta sytuacja może się jednak zmienić. - Żeby stanąć na nogi, zacząć znów funkcjonować, chodzić na spacery bez ryzyka omdlenia, móc znowu wykonywać codzienne czynności i znów zacząć żyć jak człowiek potrzebuję rehabilitacji. Minimalną ilość zabiegów wyliczono na 88 zł, to koszt jednego zestawu, a potrzeba ich minimum 4 tygodniowo przez co najmniej pół roku. Nasz budżet nie jest w stanie tego udźwignąć, więc stanęliśmy pod ścianą - przyznała.

Każda pomoc jest dla Basi na wagę złota.  - Na chwilę obecną po prostu nie stać mnie na rozpoczęcie rehabilitacji, a im dłużej tkwię w takiej sytuacji, tym trudniej będzie mi wrócić do sprawności. Dlatego bardzo proszę o pomoc - liczy się każdy dzień i każda złotówka – zaznaczyła Basia Kosiacka. - Wiara czyni cuda, a ja naprawdę wierzę w to, że dzięki mojej ciężkiej pracy i Waszej pomocy uda mi się znów być żoną i mamą, wrócić do pracy i przestać być obciążeniem dla mojej wspaniałej rodziny.

W ciągu dwóch dni udało się, za pośrednictwem strony zrzutka.pl, zebrać prawie 1700 zł. Potrzebnych jest w sumie 12 tys. zł. Pomożecie Basi?