Szczere chęci i ambitne plany nie zawsze wystarczą by przedsięwzięcie się udało. Na szczęście nie dotyczy to Biegu na 6 Łap, którego organizatorzy obchodzili dziś (3.10.) specjalną edycję tego wydarzenia.
Minął rok odkąd elblążanie zorganizowali pierwszą edycję Biegu na 6 Łap.
Inicjatywa wyszła od Kasi Bukowskiej, która skontaktowała się z osobami z Olsztyna. To od nich ta akcja zaczęła się w Polsce. Uzgodniła z nimi, jak to ma wyglądać, doszła do porozumienia z elbląskim schroniskiem
- opowiada Marcin Gadowski, współorganizator Biegu na 6 Łap.
Oprócz Katarzyny Bukowskiej i Marcina Gadowskiego czynny udział w doprowadzeniu do urzeczywistnienia tej akcji w Elblągu pomagał także Piotr Matkiewicz. - Wspólnie się uzupełniamy, żeby nie było to wszystko na barkach jednej osoby -dodaje Marcin Gadowski.
Biegi organizowane są raz w miesiącu (z wyłączeniem wakacji). Z czasem zaczęły się one cieszyć coraz większym zainteresowaniem. W urodzinowej edycji brało udział ponad 30 osób. - Biorąc pod uwagę, jaka jest słoneczna pogoda i to, że jest weekend, ludzie dopisali. Jesteśmy zadowoleni z tego, że ludzie przychodzą - przyznaje Marcina Gadowski. - Dzisiaj pojawiło się kilka nowych osób z czego jesteśmy bardzo zadowoleni.
Z Biegu na 6 Łap bardzo zadowoleni są pracownicy elbląskiego schroniska. - Marzy nam się taki Bieg, aby wszystkie psy mogły wyjść z boksów - mówi Agnieszka Wierzbicka, kierownik OTOZ Animals Schronisko w Elblągu. - Widać po psach, że polepsza im się kondycja, że wiedzą o co chodzi w tej akcji, i że wychodzą poza teren schroniska nie na zwykły spacer tylko w grupie mogą się kontaktować z ludźmi.
Nie tylko psy korzystają na tym Biegu. - Cieszy nas to, że przychodzą ludzie, którzy nigdy nie byli w schronisku. Dzięki temu widzą, jak wygląda schronisko, poznają psiaki. Dzięki tej akcji wiele psów znalazło dom - zauważa Agnieszka Wierzbicka. - Pani, która po raz pierwszy brała udział w biegu, biegła z Riwą i jutro przychodzi ją adaptować. Chcieli się jeszcze z tą decyzją przespać, ale myślę, że przyjdą, bo byli bardzo zadowoleni.
Pomagać można na wiele sposobów. Ci, którzy nie mają odpowiednich warunków, by zaopiekować się czworonogiem w domu mogą to zrobić wirtualnie wpłacając co miesiąc datek na konkretnego psa. - Można wirtualnie zaadoptować psa, można przynosić dary. Możliwości pomocy jest mnóstwo - zapewnia Agnieszka Wierzbicka.
A pomagać jest komu. Obecnie w elbląskim schronisku znajduje się ok. 260 psów. I choć każda adopcja jest sukcesem, nie oznacza to, że wraz z nią zmniejsza się ilość podopiecznych schroniska.
Niestety tak, jak wydajemy ok. 600 psów rocznie, tak samo przyjmujemy ok. 600. Parę lat temu było ich jeszcze więcej. Boimy się tylko, że skończą się domy. Psy żyją dość długo, a jeśli wydajemy rocznie 600 psów... Nie daj Boże, żeby nam się ta ilość psów zwiększała
- podkreśliła Agnieszka Wierzbicka.
Trzeba jednak pamiętać, że poza niezwykłym szczęściem, posiadanie psa niesie za sobą odpowiedzialność. Nie ma bowiem gorszego uczucia dla psa niż zapewnienie mu domu, rodziny, by mu to odebrać i ponownie skazywać na schroniskowy boks. - Niestety zdarzają się takie przypadki, kiedy psy są zwracane -przyznaje Agnieszka Wierzbicka. - Są też takie przypadki, że musimy odbierać psy, bo są w warunkach, których nie możemy zaakceptować. Dla psa powrót do schroniska to trauma. Każdy, kto decyduje się na posiadanie psa musi wiedzieć, czy będzie w stanie się nim opiekować. To jest obowiązek, a te zwierzaki czują i się strasznie przywiązują, i bardzo często mają depresję.
W elbląskich schronisku czeka wiele psów w różnym wieku. - Mamy i szczeniaki, i staruszki, także każdy może sobie wybrać towarzysza - zapewnia Agnieszka Wierzbicka. - Staramy się dopasowywać zwierzę do człowieka. Nie damy starszej osobie szczeniaka. Wiemy, jakie to ciężkie przeżycie dla zwierzaka, kiedy umiera jego właściciel i pies trafia do schroniska.
Można zarówno zatroszczyć się o kundelka, jak i psa rasowego.
Mamy teraz owczarka kaukaskiego. Mamy Golden retrievera. Psy błąkały się po ulicach i nikt ich nie odebrał. Mamy też czteroletniego boksera, którym właściciel nie mógł się już zajmować. Mamy nadzieję, że szybko znajdą dom, bo psy rasowe najciężej znoszą pobyt w schronisku
- wyjaśniała Agnieszka Wierzbicka.
Czym urodzinowy Bieg różnił się od dotychczasowych? - Podczas pierwszych Biegów musieliśmy większą uwagę zwracać na osoby. Nikt nie znał trasy. Teraz większość osób jest stałych, więc nie ma z tym problemu, by poprowadzić całą grupę - mówił Marcin Gadowski. - Wyjątkowe jest to, że trwa to już rok i to, że na koniec Biegu zorganizowaliśmy ognisko przy współpracy ze schroniskiem.
- Dla tych, którzy nie jedzą mięsa mieliśmy ciasta. Dla reszty mieliśmy też kiełbaski. Po Biegu woda miała duże powodzenie - śmiała się Agnieszka Wierzbicka.
Czego można życzyć organizatorom i uczestnikom Biegu? - By nie było z kim biegać! By nie było psów w schronisku - zaznaczyła - Agnieszka Wierzbicka.
- Chcielibyśmy, aby ludzie jak najwięcej adoptowali psów ze schroniska, i żeby ich nie przybywało - dodał Marcin Gadowski.
Podziwiam tych ludzi ktorzy ta odrobina ciepla dziela sie z psem bo to jest bardzo potrzebne tym zwierzakom. Niestety jest wielu ludzi ktorzy tego nie rozumieja ale kazdy pracuje na swoja przyszlosc i to co go spotyka to jego karma !
Tak jak traktujecie zwierzeta tak was zycie potraktuje....Bilans musi wyjsc na zero ! Takie sa prawa przyrody i z tym nic sie nie da zrobic a tym bardziej oszukac czy przekupic!