Trzeci zmodernizowany tramwaj z Niemiec zacznie wozić elblążan od września. Wywiad z Ryszardem Murawskim

W połowie czerwca do Elbląga trafił trzeci i zarazem ostatni używany tramwaj, który spółka Tramwaje Elbląskie zakupiła w niemieckim Augsburgu. Wagon został kompleksowo zmodernizowany w Poznaniu. Obecnie trwa etap jego odbiorów oraz prób na elbląskich torach. Tramwaj zostanie włączony do eksploatacji na początku września.

Przypomnijmy, że na początku 2013 r. spółka Tramwaje Elbląskie zakupiła w niemieckim Augsburgu trzy używane tramwaje typu M8C z 1985 r. Pierwsze dwa o numerach 803 i 812, po modernizacji trafiły do Elbląga w styczniu 2014 r. Trzeci był w dużo gorszym stanie technicznym i wymagał znacznie większego zakresu modernizacji. Wagon był zdekompletowany i miał uszkodzony układ napędowy. Z tego też powodu był tańszy o 3 tys. euro od poprzednich dwóch, które elbląska spółka nabyła za 10 tys. euro.

O parametrach nowego – starego tramwaju, jego modernizacji oraz dalszych planach spółki, związanych z zakupem nowego taboru, rozmawiamy z Ryszardem Murawskim, zastępcą dyrektora Tramwajów Elbląskich.

Jak bardzo zmieniły się zakupione w Augsburgu tramwaje w wyniku przeprowadzonej modernizacji?

Wagony przeszły kompletną modernizację i lifting, odzyskując tym samym drugą młodość. Przede wszystkim, konstrukcja wagonów jest zupełnie inna niż tych, które nabyliśmy w Niemczech. Główna różnica jest taka, że posiadają one środkową część niskopodłogową. Zapewniliśmy tym samym pasażerom możliwość swobodnego wejścia z przystanku bez układu stopni. Oprócz tego te wagony posiadają mechaniczne platformy dla osób niepełnosprawnych.

Trzeci tramwaj M8C ze względu na swój stan, wymagał większego nakładu prac. Co zostało w nim dokładnie zmienione?

W wagonie 810 oprócz części niskopodłogowej, został wymieniony cały układ napędowy - na silniki prądu przemiennego. Wymieniona została też cała instalacja elektryczna, wszystkie szyby i poszycie wewnętrzne. Inny jest także pulpit kabiny motorniczego. Jeśli chodzi o pasażera, to nie zauważy on praktycznie żadnej różnicy, w porównaniu do dwóch już zmodernizowanych wcześniej wagonów.  Spodziewamy się, że zmiany te przyniosą efekty w postaci większej niezawodności tego wagonu, zmniejszy się jego awaryjność. Wagon będzie bardziej energooszczędny. Jeśli chodzi o czas eksploatacji, to spodziewamy się, że wszystkie odnowione wagony przejadą spokojnie kolejne 20 lat.

Ile kosztowała modernizacja zakupionego w Niemczech taboru?

Modernizacja dwóch pierwszych wagonów, to koszt rzędu 1 mln zł każdy. Natomiast prace modernizacyjne trzeciego wagonu były droższe i kosztowały nas 1,9 mln zł. Dla porównania zakup nowego, polskiego wagonu tej wielkości, to koszt od 3,5 do 4 mln zł.

Kiedy trzeci wagon zacznie wozić elblążan?

Z racji tego, że jest to wagon wysokopojemny, planujemy go wypuścić na trasę po wakacjach, gdy potoki pasażerskie będą znacznie większe. Tramwaj wejdzie do eksploatacji od września, jednak już teraz zobaczyć go można na mieście podczas przejazdów próbnych i szkoleniowych. Obecnie jest w trakcie odbiorów.

Trzy zmodernizowane tramwaje zastąpiły te, które spółka zakupiła w Niemczech wcześniej. Co się stało z „helmutami”?

Tramwaje typu GT-6 zakupione w niemieckiej Moguncji w 1996 r. zostały w całości wycofane z eksploatacji przed dwoma laty. Ich stan techniczny był na tyle zły, że zagrażał bezpieczeństwu pasażerów. Zdarzały nam się przypadki zapalenia tych wagonów i nie chcieliśmy dłużej ryzykować. Z 19 zakupionych wagonów, do ostatniego momentu jeździło ich 11. Wagony powstałe w latach 1958-1965, miały służyć najpierw 5, a następnie 10 lat, po to aby dać Miastu czas na znalezienie środków finansowych na zakup zupełnie nowego taboru. Łącznie więc przejeździły 17 lat. Nie było też uzasadnione ich odtwarzanie, ani pod względem technicznym ani ekonomicznym. Zostawiliśmy sobie jeden wagon nr 243, którzy częściowo wyremontowaliśmy jako wagon techniczny np. do odholowań.

Czy spółka planuje zakup kolejnych używanych tramwajów z Niemiec?

Uważamy, że przydałoby się nam jeszcze kilka sztuk. Najważniejszą kwestia jest tu jednak ich dostępność. Jesteśmy w stałym kontakcie z niemieckimi firmami, które mają podobne tory jak Elbląg. Na razie takich tramwajów nie ma na zbyciu w Niemczech. Jeżeli pojawią się takie możliwości, to będziemy starali się władzom miasta przedstawić konieczność zakupu takich wagonów.

Jakim taborem dysponują obecnie Tramwaje Elbląskie?

W eksploatacji jest obecnie 16 polskich wagonów typu Konstal 805Na. Z racji tego, że są wysokopodłogowe, ich modernizacja nie jest przewidziana, gdyż nie da się zrobić w nich niskiej podłogi. Na stanie mamy także 6 wagonów typu 121N czyli popularnych „ogórków” Pesy oraz 2 wagony typu M8C, a kolejny jest w trakcie odbioru. Jest również jeden wagon GT-6. Łącznie to 26 wagonów.

Czy taki stan zaspokaja potrzeby komunikacyjne miasta? Czy elblążanie doczekają się jeszcze fabrycznie nowych tramwajów?

Wciąż potrzebujemy kilkanaście nowych wagonów, które zastąpiłyby wagony typu 805Na.  Wszystko zależy od środków unijnych. Docierają do nas informacje, że jest z tym problem i nie ma programu, do którego będzie można aplikować. Liczymy, że to się zmieni i że takie miasto jak Elbląg również będzie mogło pozyskiwać środki unijne na zakup nowego taboru.

O jakie środki zamierzacie się starać i na jakie cele?

W przygotowywanym projekcie, który chcielibyśmy złożyć do Unii Europejskiej, zawarta jest kwota w wysokości 60 mln zł. Z tej puli 40 mln ma iść na zakup wagonów, a 12 mln zł miało być przeznaczone na budowę nowego odcinka trakcyjnego w ul. 12 Lutego. Następne 8 mln chcielibyśmy przeznaczyć na przebudowę zajezdni tramwajowej przy ul. Browarnej. Chodzi o przystosowanie tych obiektów do potrzeb obsługi wagonów tramwajowych. Nowoczesne wagony powinny stać pod dachem, a nie jak obecnie pod gołym niebem. Obecnie nie wszystkie się mieszczą w zajezdni. W ten sposób zmniejszylibyśmy ich awaryjność i wydłużyli żywotność tych tramwajów. Do dzisiaj spółka nie posiada także myjni tramwajowej. Wagony są myte na zajezdni, gdzie woda się leje do kanałów. W XXI wieku to jest kuriozum.

  Dziękuję za rozmowę