Ad vocem – działki (ogrody) Elbląga ratować już nie muszą ! (opinia nadesłana)

Nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło. Widzę korzyść z dyskusji z Panem Stefanem Rembelskim, ale nade wszystko sobie cenię, nawet przy praktycznie niewielkich złośliwościach (tego się nie  uniknie), ukierunkowujące wypowiedzi internautów. Wynika z nich konieczność wywołania tematu indywidualnego budownictwa mieszkaniowego, w tym szczególnie z wykorzystaniem gruntów komunalnych. Zgodnie z życzeniami pogrzebałem trochę i myślę, że warto temat odświeżyć.

Zajrzałem także do różnego rodzaju dokumentów planistycznych, w tym Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego z 2006 roku. Dzieląc miasto na 13 części zakładano  potencjalną możliwość powstania 4300 mieszkań w zabudowie jednorodzinnej, np. na Modrzewinie Północ-1300, Krasnym Lesie-540, Prochniku-240, ale i na terenie Zakrzewa-360. Na pewno przez 6 lat sporo zbudowano; Modrzewina i wiele jeszcze innych miejsc są jeszcze do wykorzystania. Idąc wstecz - przewidywane dane ilościowe wraz z proponowanymi lokalizacjami znalazłem w Kierunkach Gospodarowania Mieszkaniowym Zasobem Miasta z 2003 roku. Są więc pewne odniesienia i przetarte drogi; warto z nich skorzystać. Widzę związek tego tematu z przyjętym niedawno „Programem Mieszkaniowym” jako jego uzupełnieniem.  Miasto powinno się jednoznacznie wypowiedzieć , jakie istnieją możliwości, stworzyć chociażby  system informacyjny propozycji lokalizacyjnych; nie tylko bieżącą ich prezentację.

Kij ma jednak dwa końce. Trochę się zafascynowałem tysiącami oczekujących przewidzianymi przez Pana Stefana w naszym niebogatym mieście , a jednocześnie zastanowiłem się: czy to miasto nie widzi tych potrzeb?  Przyznaję, że doświadczenie podpowiadało mi ,iż warto wyjść dalej niż roztaczane wizje i kategoryczne wypowiedzi. Wszedłem więc na: umelblag.pl – BIP – Gospodarka nieruchomościami – Oferty nieruchomości do zbycia – Przetargi. I mam na świeżo, bo 19 marca: 5 działek w zabudowie jednorodzinnej i bliźniaczej, niezła lokalizacja- Wiślicka/Żyrardowska, od 60 do 140 tysięcy( ustalana zgodnie z procedurą prawną). Efekt: nie wpłacono wadium i przetargu nie było. Odpowiadając na pytanie o sprzedaż mienia komunalnego; zaplanowano na 20 mln, w tym 35 nieruchomości gruntowych i 500 mieszkań. Może niewiele, ale jak planować? Czy jednocześnie nie wyolbrzymiono skali potrzeb?

Z dalszego mojego rozpoznania  widać też, że nie za bardzo  nas stać na wychodzenie „poza opłotki”; obligatoryjne zapewnienie pełnej infrastruktury staje się barierą finansową. Patrzymy krytycznie na plany zagospodarowania sięgające dalej, właśnie z tego powodu. Również i inne dokumenty planistyczne będą wymagały korekty. Zalecenia unijne, coraz bardziej rygorystyczne, nakazują szukanie rezerw wewnątrz miast. Moim zdaniem te rezerwy w odniesieniu do „indywidualnych” tutaj też istnieją. Będę temat wywoływał. Nie łudzę się, że w ślad za tym co powyżej, nie posypie się grad niepochlebnych opinii, chociażby w odniesieniu do działek na Modrzewinie. Niezależnie od tego powinniśmy sprecyzować-tak jak wyżej stwierdziłem-miejskie widzenie na budownictwo jednorodzinne.

No i teraz już chóry anielskie i pełny triumf: skoro nie możemy iść za daleko, to mamy przecież zaplecze budowlane, prawie na miejsce. To właśnie „działkowe” ratowanie Elbląga. W „ Ad vocem-w obronie bajkopisarza” trochę temat ogrodów rozwodniono  w czasie, że to nie od razu, ale już należałoby podjąć prace związane ze zmianami planu zagospodarowania ,itp. Jednak „działki” pozostają  nadal głównym filarem rozważań, tak sugestywnym, że niektórzy już wskazują gdzie można zacząć ,np. Fromborska i okolice. A do mnie zastrzeżenie: nie ogarniam całości projektu, przeobrażającego Elbląg.

Mógłbym sporo ironizować; czuję się jednak głupio wytykając Panu Stefanowi Rembelskiemu , tak poważne braki warsztatowe, które popełnił przy obu swoich publikacjach.  Naprawdę  doceniam bowiem  Jego zaangażowanie w prezentację swoich poglądów na Elbląg, mimo iż się z nimi w większości nie zgadzam.

Otóż w swojej wypowiedzi prezentowałem i tak zaniżone koszty operacji wywłaszczeniowej, licząc na momenty refleksji Pana Stefana ,dotyczące w ogóle pojęcia wywłaszczenie. Nie nastąpiło to, więc jednoznacznie podkreślam, że propozycje Pana Stefana Rembelskiego  nie mają najmniejszych szans realizacyjnych, nie tylko z powodów finansowych, ale przede wszystkim konstytucyjnych. Największą bowiem  przeszkodą jest Konstytucja RP, która w art.21 zawiera zapis” …wywłaszczenie jest dopuszczalne na cele publiczne i za słusznym odszkodowaniem”. Komentując: dotyczy to prawa własności i prawa użytkowania wieczystego. Na terenie Elbląga ogrody działkowe zajmują prawie 390ha  (a nie 340), z czego ponad 90 % jest w użytkowaniu wieczystym Polskiego Związku Działkowców . Podstawowym aktem prawnym dla działkowców jest Ustawa z 2005 roku. Można planem zagospodarowania zmienić przeznaczenie terenu, np. na działki budowlane( tak chciałby Pan Rembelski). Nic to nie da. Nie ma celu publicznego.

Odsyłam do Ustawy o gospodarce nieruchomościami z 21 sierpnia 1997r. i wykazu celów publicznych. Jest ich 18 grup, a najczęściej spotykanym celem publicznym jest np. budowa drogi. Nie ma natomiast celu pod „ działki budowlane”. Ot, i prawie po dyskusji. Czy była ona potrzebna, skoro Eldorado od początku było mirażem?   Z uwagi na zainteresowanie społeczne( niezależnie od przytoczonych wyżej wątpliwości) indywidualną  formą budownictwa, odpuszczam  jednak Panu Stefanowi Rembelskiemu grzech niewiedzy i „podpuszczenie” przekonanych do jego racji. Czy w tym ciągu będzie teraz winna Konstytucja?  Natomiast nadal mam krytyczne  spojrzenie, mimo może Jego dobrych chęci, za stosunek do działkowiczów,  planowanych do wysiedlenia ze swojego tworzonego przez lata dorobku. Cieszę się, że mamy dobrą Konstytucję.

Panie Stefanie! Poddaję się w sprawach budżetowych. Ja naprawdę podziwiam Pana za żonglerkę milionami, gdzie wszystko się zgadza. Chyba Pan korzysta z komputera NASA. Odejmuje Pan, dodaje, mnoży, rezygnuje, radzi. Bardzo żałuję, że nie ma  Pana w składzie Rady. My byśmy skorzystali, zniknęłyby dylematy budżetowe. Na poważnie podzielam zdanie doktora Sławomira Kuli, że jednak lekcja samorządowa unaoczniłaby Panu, że nie zawsze można zastosować „…mędrca szkiełko i oko”. Na wstępie poprzedniej mojej wypowiedzi nawiązałem do wielu konieczności, przed którymi radny nie ucieknie, nawet przed 107 milionami obligacji. Nie ucieknie przed koniecznością remontu skrzyżowania 12 Lutego/Królewiecka/Nowowiejska, który to określa Pan marnotrawstwem i radzi wstrzymanie, a w innych publikacjach pisze Pan o fatalnym stanie ulic. Jako radny chyba Pan by nie twierdził( a może?), że nie warto remontować budynku przy ul. Obrońców Pokoju, bo po roku będzie wyglądał tak jak hotelowiec przy Łęczyckiej. Można pozyskać coś taniej, ale co? Ziemianki? Najpierw więc działkowcy, teraz znowu jakaś grupa środowiskowa nie trafiająca Panu do przekonania.

Co do EPEC-u myślałem, że mnie Pan Stefan pochwali, bo podkreśliłem, że decyzja o ewentualnej prywatyzacji należy do mieszkańców, którzy mają przecież  zawarowane możliwości wyrażenia swojej woli. Okazuje się ,że  to z mojej strony ma być zabezpieczenie drogi odwrotu. Boję się dalej o tym pisać.

Dlatego nie daję już okazji i zarządzam odwrót na upatrzone pozycje, gdzie będę oczekiwał na kolejne Wunderwaffe. Najważniejsze ,że działkowcy, zahartowani w bojach przed różnymi zakusami  lokalnymi i centralnymi, mają chwilę oddechu. Elbląga ratować już nie muszą.

Ryszard Klim (SLD)