Sejm pracuje nad nowelizacją ustawy o transporcie drogowym, która do polskiego prawa ma wprowadzić unijne przepisy dotyczące praw pasażerów niepełnosprawnych i osób z ograniczoną sprawnością ruchową, podróżujących autokarami. Po zmianach będą oni mogli liczyć na pomoc m.in. przy wsiadaniu do pojazdu, znalezieniu miejsca, czy załadowaniu bagażu. Kierownik elbląskiego dworca PKS, Czesław Żyła wskazuje jednak, że takie odgórne przepisy funkcjonują już od wielu lat w każdej firmie zajmującej się przewozem osób.
Zmiany, które wynikają z przepisów UE zakładają m.in., że dworce autobusowe należące do danego samorządu, a które znajdują się mieście liczącym pow. 50 tys. mieszkańców będą pełniły rolę swoistych terminali, gdzie niepełnosprawni będą mogli liczyć na nieodpłatną pomoc, np. w przejściu z poczekalni na pokład pojazdu, wejściu do autokaru i znalezieniu siedzenia, załadowaniu i odebraniu bagażu, czy przewiezieniu psa przewodnika.
Pomogą czy już pomagają?
Problemów ani przeszkód w ewentualnym egzekwowania przepisów, które wejdą w najbliższym czasie w życie, nie widzi kierownik elbląskiego dworca PKS – Dyrektywy te bowiem od wielu lat są przestrzegane wśród naszych przewoźników; regulują je odgórne i wewnętrzne przepisy – mówi Czesław Żyła. – Także dzięki kompleksowej modernizacji, jaką dworzec PKS przeszedł kilka lata temu, infrastruktura została przystosowana do potrzeb osób niepełnosprawnych.
Dworzec został więc doposażony w dojazdy do budynku i podjazdy dla wózków inwalidzkich prowadzące na płytę dworca, czy wyszczególnione i oznakowane miejsca parkingowe dla zmotoryzowanych niepełnosprawnych – Pojawiły się także oznaczenia dla osób niewidomych i niedowidzących; krawędzie schodów i krawężniki oraz słupki zostały zabezpieczone żółtą farbą – wymienia kierownik Żyła. - W budynku dworca znajduje się również winda, która zawozi zainteresowanych na piętro, gdzie znajdują się biura i lokale usługowe.
Także okienko dworcowe oraz tablice informacyjne są obniżone, aby każdy mógł sprawdzić ich dostępność. Znajduje się tu także toaleta przystosowana do potrzeb osób niepełnosprawnych, a w gablotach informacyjnych zlokalizowanych na dworcu znajdują się także numery telefonów do przewoźników, pod którymi można zgłaszać potrzebę udzielenia pomocy w podróży osobom niepełnosprawnym - Nie ma także problemu z tym, żeby kierowca nie pomógł osobie niepełnoprawnej dostać się bezpośrednio do autokaru; regulują to odgórne przepisy, zresztą do udzielenia takiej pomocy jesteśmy w zasadzie zobowiązani w każdym przypadku – mówi Czesław Żyła. - Mamy nawet na stanie jeden taki dyżurujący na dworcu wózek inwalidzki; gdyby ktoś potrzebował z takiego skorzystać, żeby np. przejechać bezpośrednio z budynku dworca na płytę (stanowisk, z których odjeżdżają autobusy jest kilkanaście – red.). Nie ma także problemu, by osoba niewidoma podróżowała z psem przewodnikiem – dodaje.
Pytamy jeszcze kierownika elbląskiego dworca PKS o specjalne autokary, tylko dla osób niepełnosprawnych. Czesław Żyła przyznaje, że elbląscy przewoźnicy takich nie posiadają – W tej kwestii chodzi jednak już o komunikację dalekobieżną. Dlatego my jesteśmy zaopatrzeni w autokary wspólne dla obu grup, ale trzeba zauważyć, ze te nigdy w 100 proc. nie zapewnią potrzeb osobom niepełnosprawnym – dodaje kierownik. - W tym jest największy problem, proszę spojrzeć np. na autobusy dalekobieżne: wszystkie one są pojazdami wysokopokładowymi; obydwa pokłady łączą tam schodki. I tego się niestety nie da zmienić, ani rozwiązać. Bo oczywiście sam taki pojazd tylko dla niepełnosprawnych, można wyprodukować, ale zakup takiego środka lokomocji to wielki wydatek dla budżetu.
W podróż pociągiem
I jeszcze garść informacji dla niepełnosprawnych podróżujących koleją. Niestety w kwestii infrastruktury nie możemy powiedzieć wiele; elbląski dworzec PKP składa się bowiem jakby z dwóch światów; pierwszy tworzy wyremontowany i dostosowany do potrzeb osób niepełnosprawnych budynek, drugi to perony, nad którymi nadal trzeba spuścić zasłonę milczenia. Jak informuje nas biuro prasowe PKP na elbląskim dworcu można jednak całodobowo zamówić pomoc dla osoby niepełnosprawnej: telefonicznie: (+48 22) 474 13 13, lub drogą elektroniczną: cbdk@pkp.pl.
Ponadto osoby o widocznej niepełnosprawności ruchowej, niewidome, podróżujące bez przewodnika lub z psem przewodnikiem, mogą kupić w pociągu bilet, bez konieczności zgłaszania braku ważnego biletu i ponoszenia dodatkowych opłat. Konduktor dokonuje odprawy tych osób podczas kontroli dokumentów przewozu. Więcej informacji dostępnych jest tutaj.
Zmiany, które wynikają z przepisów UE zakładają m.in., że dworce autobusowe należące do danego samorządu, a które znajdują się mieście liczącym pow. 50 tys. mieszkańców będą pełniły rolę swoistych terminali, gdzie niepełnosprawni będą mogli liczyć na nieodpłatną pomoc, np. w przejściu z poczekalni na pokład pojazdu, wejściu do autokaru i znalezieniu siedzenia, załadowaniu i odebraniu bagażu, czy przewiezieniu psa przewodnika.
Pomogą czy już pomagają?
Problemów ani przeszkód w ewentualnym egzekwowania przepisów, które wejdą w najbliższym czasie w życie, nie widzi kierownik elbląskiego dworca PKS – Dyrektywy te bowiem od wielu lat są przestrzegane wśród naszych przewoźników; regulują je odgórne i wewnętrzne przepisy – mówi Czesław Żyła. – Także dzięki kompleksowej modernizacji, jaką dworzec PKS przeszedł kilka lata temu, infrastruktura została przystosowana do potrzeb osób niepełnosprawnych.
Dworzec został więc doposażony w dojazdy do budynku i podjazdy dla wózków inwalidzkich prowadzące na płytę dworca, czy wyszczególnione i oznakowane miejsca parkingowe dla zmotoryzowanych niepełnosprawnych – Pojawiły się także oznaczenia dla osób niewidomych i niedowidzących; krawędzie schodów i krawężniki oraz słupki zostały zabezpieczone żółtą farbą – wymienia kierownik Żyła. - W budynku dworca znajduje się również winda, która zawozi zainteresowanych na piętro, gdzie znajdują się biura i lokale usługowe.
Także okienko dworcowe oraz tablice informacyjne są obniżone, aby każdy mógł sprawdzić ich dostępność. Znajduje się tu także toaleta przystosowana do potrzeb osób niepełnosprawnych, a w gablotach informacyjnych zlokalizowanych na dworcu znajdują się także numery telefonów do przewoźników, pod którymi można zgłaszać potrzebę udzielenia pomocy w podróży osobom niepełnosprawnym - Nie ma także problemu z tym, żeby kierowca nie pomógł osobie niepełnoprawnej dostać się bezpośrednio do autokaru; regulują to odgórne przepisy, zresztą do udzielenia takiej pomocy jesteśmy w zasadzie zobowiązani w każdym przypadku – mówi Czesław Żyła. - Mamy nawet na stanie jeden taki dyżurujący na dworcu wózek inwalidzki; gdyby ktoś potrzebował z takiego skorzystać, żeby np. przejechać bezpośrednio z budynku dworca na płytę (stanowisk, z których odjeżdżają autobusy jest kilkanaście – red.). Nie ma także problemu, by osoba niewidoma podróżowała z psem przewodnikiem – dodaje.
Pytamy jeszcze kierownika elbląskiego dworca PKS o specjalne autokary, tylko dla osób niepełnosprawnych. Czesław Żyła przyznaje, że elbląscy przewoźnicy takich nie posiadają – W tej kwestii chodzi jednak już o komunikację dalekobieżną. Dlatego my jesteśmy zaopatrzeni w autokary wspólne dla obu grup, ale trzeba zauważyć, ze te nigdy w 100 proc. nie zapewnią potrzeb osobom niepełnosprawnym – dodaje kierownik. - W tym jest największy problem, proszę spojrzeć np. na autobusy dalekobieżne: wszystkie one są pojazdami wysokopokładowymi; obydwa pokłady łączą tam schodki. I tego się niestety nie da zmienić, ani rozwiązać. Bo oczywiście sam taki pojazd tylko dla niepełnosprawnych, można wyprodukować, ale zakup takiego środka lokomocji to wielki wydatek dla budżetu.
W podróż pociągiem
I jeszcze garść informacji dla niepełnosprawnych podróżujących koleją. Niestety w kwestii infrastruktury nie możemy powiedzieć wiele; elbląski dworzec PKP składa się bowiem jakby z dwóch światów; pierwszy tworzy wyremontowany i dostosowany do potrzeb osób niepełnosprawnych budynek, drugi to perony, nad którymi nadal trzeba spuścić zasłonę milczenia. Jak informuje nas biuro prasowe PKP na elbląskim dworcu można jednak całodobowo zamówić pomoc dla osoby niepełnosprawnej: telefonicznie: (+48 22) 474 13 13, lub drogą elektroniczną: cbdk@pkp.pl.
Ponadto osoby o widocznej niepełnosprawności ruchowej, niewidome, podróżujące bez przewodnika lub z psem przewodnikiem, mogą kupić w pociągu bilet, bez konieczności zgłaszania braku ważnego biletu i ponoszenia dodatkowych opłat. Konduktor dokonuje odprawy tych osób podczas kontroli dokumentów przewozu. Więcej informacji dostępnych jest tutaj.
Zawsze wydawało mi się, że to rodzice uczyli wychowania, kultury i szacunku do drugiego człowieka. Absurd jakiś, ustawa tu nic nie pomoże!
....to taka by nie wtrącać sie w zycie osob niepełnosprawnych. A szczegolnie gdy robia to osoby zdrowe,mysla,ze pomagają,a oni nie pomagają tylko niszczą człowieka. A wystarczy zapytac czy osoba niepełnosprawna potrzebuje pomocy o jakiej. Jesli wyrazi taka chec,mozna pomoc w miarę swoich możliwości.
Na tym placu miała być????fontanna i co zapominają o tym.
@kiedy budowa. Fontanna jest...pewnie u kogoś s ratuszowych ***zistołków na prywatnej posesji.
Co do dworca to o.k, ale co do autobusu to bzdury Pan kier. opowiada. Nie widziałem autobusu dalekobieżnego z przeznaczeniem dla inwalidów (chyba, że w bagażniku).
Bzdura - na PKP pomaga wstawiać do składu wózek z niepełnosprawnym ochrona dworca, a więc firma zewnętrzna.Żeby było śmieszniej, nie mogą oni pomóc przejechać osobie niepełnosprawnej na wózku przez przejazd (swoją drogą stan tragiczny) gdyż popełniają wtedy wykroczenie karane mandatem do 500 zł.Przeprowadzić (pomóc przejechać) osobę niepełnosprawną powinien pracownik kolei (za to pobierana jest opłata) ale z powodu redukcji etatów pracownika nie ma .Musi zejść specjalnie z dyżuru jeden (chyba z z nadzoru ruchu).Jak na miejscu jest ich czasami 2 (tak do ok.15) to przyjdzie, a jak jest 1 no to wiadomo że nie.Żal, że elbląskie perony nie doczekały się remontu jak malborskie.U nas ekipa "zawodowców" z wiaderkiem i deską zachlapała dziury masą betonopodobną jak to wygląda - sami zobaczcie.