Postrzegany przez jednych jako producent kiczu, przez innych zaliczany do najwybitniejszy artystów naszych czasów, sam nie angażował się w żadne dyskusje na temat jego sztuki – mimo to warto przyjść na wystawę obejrzeć zaprezentowane prace i samemu sobie odpowiedzieć, co dała mi ta wystawa. Jest to artysta, który u jednych wywołuje złość, zadumę, radość, śmiech... Jego prace wywołują najróżniejsze emocje, ale na pewno nie można przejść obok nich obojętnie.
Miał silną wewnętrzną potrzebę tworzenia, która pozwalała mu znaleźć sens istnienia. Czuł się za ten dar odpowiedzialny, nie przejmując się, jak jego dorobek oceniają współcześni i jaką wartość będzie miał dla potomnych. Twórczość była jego formą egzystencji – kończy Wiesław Banach
Jak zapowiadają organizatorzy będzie to artystycznie wydarzenie roku w Elblągu. Na wystawie w porządku chronologicznym zaprezentowany zostanie szeroki wachlarz technik plastycznych, oraz środków artystycznego wyrazu, jakim posługiwał się Zdzisław Beksiński, który w lutym ubiegłego roku został zamordowany w swoim mieszkaniu w Warszawie.
Zbiór prac pochodzi z Muzeum Historycznego w Sanoku, dokąd Beksiński przekazywał za życia swoje prace a także testamentalnie przekazał swoją spuściznę. Właśnie z tego powodu będzie to wystawa jedyna w swoim rodzaju. Będzie można obejrzeć ok. 300 eksponatów – obrazów, reliefów, rzeźb, rysunków i grafik powstałych w latach 1954-2002.
Wystawa czynna będzie do 14 stycznia 2007 w czasie otwarcia Galerii EL codziennie w godz.: 10-18. Natomiast bilety w cenie 5 zł - ulgowy, 9 zł - normalny, 16 zł rodzinny.
Jak podkreślał dyrektor Galerii EL wystawa nie byłaby możliwa, gdyby nie wsparcie partnerów i sponsorów galerii, którymi są Grupa Lotos S.A., koncern Energa, Elektrociepłownia, EPWiK, Reproskan, Centrum Handowe Ogrody i Mulitino.
Zdzisław Beksiński (ur. 24 lutego 1929 w Sanoku, zamordowany w swoim mieszkaniu 21 lutego 2005 w Warszawie) — polski malarz, rzeźbiarz, fotografik, rysownik i artysta posługujący się grafiką komputerową. Ojciec Tomasza Beksińskiego.
W 1952 roku ukończył wydział architektury na Politechnice Krakowskiej. Po studiach od 1955 przez kilka lat pracował w studiu projektowym Fabryki Wagonów w Sanoku. Jego syn Tomasz popełnił samobójstwo a żona Zofia zmarła po ciężkiej chorobie.
Pierwszym poważnym sukcesem artystycznym Beksińskiego była wystawa zorganizowana w Warszawie w 1964 r. przez znanego krytyka Janusza Boguckiego. Artysta nigdy nie nadawał tytułów swoim obrazom. Uważał je za swoją subiektywną wizję świata. Rzadko też je komentował.
W latach 70. i 80. stał się popularny zarówno w kraju jak i za granicą. Jego obrazy pokazywane były w prestiżowych galeriach na całym świecie, m.in. we Włoszech, Niemczech, Francji, Belgii. Artysta jako jedyny Europejczyk miał stałą ekspozycję w muzeum sztuki w japońskiej Osace.
W 1997r zaczął tworzyć komputerowo fotomontaże. Liczne wystawy w Polsce i za granicą a także poważna liczba wydawnictw , w tym również katalogowych i albumowych, niezliczone wywiady oraz filmy o artyście wprowadziły jego nazwisko do wąskiej grupy najbardziej znanych i cenionych twórców w Polsce.
Artysta zajmował się fotografią, rysunkiem, rzeźbą, a także grafiką komputerową. Najpełniej jednak wypowiadał się w malarstwie. Początkowo zajmował się fotografią artystyczną i rysunkiem, a następnie malarstwem i rzeźbą. Znana jest anegdotka o pierwszym obrazie malarza. Beksiński został poproszony przez przyjaciela o namalowanie obrazu dla żony. Malarz niechętnie spełnił prośbę, ale gdy namalowany obraz nie spodobał się obdarowanej, Beksiński namalował kolejny. Ten również nie zyskał uznania w oczach kobiety. Tak powstały więc pierwsze obrazy Beksińskiego.
źródło: galeriael.pl