Rodzynki i migdały są bardzo charakterystycznymi składnikami w kuchni żydowskiej, więc to kulinarne zaczerpnięcie kolejnego tytułu spotkań poetyckich ma sens. Kultura żydowska jest bardzo złożona i wielopłaszczyznowa, tak jak historia Żydów w Polsce. Podczas kolejnej odsłony Elbląskiej Sceny Literackiej, poprzedzającej premierę „Skrzypka na dachu”, chcemy przybliżyć poezję autorów żydowskich, ale także polskich poetów podejmujących w swych utworach ten temat. Wstęp na spotkanie jest wolny.
Wiersze czytać będą aktorki Teatru im. Aleksandra Sewruka w Elblągu: Irena Adamiak, Marta Masłowska, Beata Przewłocka oraz Teresa Suchodolska. Wszystkie cztery panie są także w obsadzie „Skrzypka na dachu”. Podczas tego wieczoru poza poezją będzie także muzyka żydowska.
Chcemy przypomnieć twórców znanych i mniej znanych, niektórzy są zupełnie zapomniani, a warto po ich teksty sięgnąć i wybrać się na spacer po pięknych literackich światach, do których zaproszą nas m.in.: Władysław Szlengel, Icyk Menger, Zuzanna Ginczanka, Abraham Rajzen, Icchoki Lejb Perec, Henia Karmel, Rywka Basman, Rachela Bojmwoł, Halinba Birenbaum, Rina Szani, Jakow Besler, Jechuda Amichaj, Mosze Kulbak. Usłyszymy także wiersze Haliny Poświatowskiej, Wisławy Szymborskiej, Kazimierza Wierzyńskiego, Mieczysława Jastruna.
Władysław Szlengel urodził się w 1914 roku na Woli w Warszawie w rodzinie żydowskiego artysty malarza. Szlengel był jednym z nielicznych Żydów, poetów polskojęzycznych, którzy żyli i tworzyli w getcie warszawskim, wśród swoich, do końca. Od sierpnia 1942 roku powstały, obok innych, jego wstrząsające wiersze "Rzeczy", "Pomnik", "Ostatnia legenda o Golemie", "Dwie śmierci", "Już czas", "Mała stacja Treblinki" i "Kartka z dziennika akcji" (ten ostatni o zagładzie sierocińca dr. Janusza Korczaka). Władyslaw Szlengel nazwał siebie "kronikarzem tonących". Zginął w kwietniu 1943 roku w powstaniu w getcie warszawskim w bunkrze Szymona Kaca na Świętojerskiej 36.
Abraham Rajzen (1876 – 1953) – jeden z najbardziej znanych i popularnych poetów żydowskich, tłumaczonych na wiele języków, m. in. na angielski, niemiecki, hiszpański, włoski, rosyjski, bułgarski, białoruski, ukraiński, rumuński, węgierski, arabski. W Polsce znany dzięki przekładom Jerzego Ficowskiego – wielkiego miłośnika i popularyzatora literatury żydowskiej.
Icchoki Lejb Perec (1852-1915) - Urodził się w Zamościu w 1852 roku. Otrzymał tradycyjne żydowskie wykształcenie (cheder i jesziwa), ale równocześnie poznawał literaturę świecką pisaną w języku jidysz, polskim, hebrajskim, rosyjskim, niemieckim i francuskim. Zaczął pisać już w dzieciństwie, najpierw po polsku, potem po hebrajsku. Bogata twórczość Pereca obejmuje poezję, prozę (przeważnie nowelistykę), dramaturgię i publicystykę. Opublikował m.in. cykl opowiadań "Bilder fun a prowincrajze" (1891), cykl "Fołksztimleche geszichten i Chasydysz". Do najbardziej znanych sztuk należą: "Di gołdene kajt" (1903), "Bajnacht ojfn ałtn mark" (1907).
Tomasz Walczak, rzecznik prasowy Teatru im. Aleksandra Sewruka