Ustawa z dnia 28 kwietnia 2011r. o systemie informacji w ochronie zdrowia nałożyła na podmioty lecznicze obowiązek odejścia od przetwarzania i gromadzenia dokumentacji medycznej w formie pisemnej i zastąpienia jej formą elektroniczną, oraz określiła obligatoryjne terminy wdrożenia cyfryzacji.
Jak przebiegają przygotowania na poziomie centralnym, czy medyczne systemy informatyczne wdrażane obecnie w szpitalach będą kompatybilne z systemem Platforma P1, jak rozwiązywać zaistniałe problemy w placówkach - pytania te były tematem konferencji „Informatyzacja w podmiotach leczniczych” zorganizowanej 1 października wspólnie przez Wojewódzki Szpital Zespolony w Elblągu i Urząd Marszałkowski w Olsztynie.
Przedstawiciele podmiotów leczniczych podległych samorządowi województwa spotkali się z pracownikami Centrum Systemów Informacyjnych Ochrony Zdrowia w Warszawie (CIOSZ) odpowiedzialnymi za ogólnopolską cyfryzację ochrony zdrowia.
Na przełomie 2012 /2013 wystartowała zrealizowana przez CSIOZ „Platforma Udostępniania on-line Przedsiębiorcom Usług i Zasobów Cyfrowych Rejestrów Medycznych (P2). To bardzo ważne narzędzie służące do utrzymania i udostępniania rejestrów medycznych. Na P2 są już rejestry aptek i hurtowni farmaceutycznych, rejestry leków. Widać pierwsze efekty porządkowania około 30 rejestrów związanych z medycyną, prowadzonych dotychczas przez różne instytucje – np. rejestr podmiotów wykonujących działalność leczniczą, centralny rejestr lekarzy, centralny rejestr pielęgniarek i położnych, czyli centralny wykaz usługodawców, pracowników medycznych oraz usługobiorców.
Platforma P2 ściśle wiąże się z projektem P1 – „Elektroniczną Platformą Gromadzenia, Analizy i Udostępniania zasobów cyfrowych o Zdarzeniach Medycznych”, mającą bardzo duży wpływ na udoskonalenie procesu leczenia pacjentów.
Jedną z kluczowych funkcjonalności P1 jest Internetowe Konto Pacjenta. Pacjent znajdzie tam informacje wprowadzone przez lekarza i farmaceutę. Natomiast personel medyczny uzyska informacje, z jakich usług medycznych pacjent dotychczas korzystał, kiedy i kto ich udzielał. Nie będzie tam danych medycznych, lecz informacja gdzie się one znajdują (zakres danych dostępnych dla lekarza określi pacjent).
Dokumentacja medyczna w wersji elektronicznej (EDM) nie jest w szpitalach nowością. Część „Biała” systemów informatycznych w szpitalach interpretowana, jako cały szereg funkcjonalności (modułów) lub osobnych podsystemów, programów wykorzystywanych bezpośrednio przy realizacji procesu leczenia (np. rejestracja danych pacjentów, planowanie wizyt, wystawianie skierowań, zleceń, oprogramowania wykorzystywane w diagnostyce i w stacjach komputerowych diagnostyki obrazowej i inne ucyfrowienie szpitala) stanowi podstawowe repozytorium szpitala, w którym tworzone są jednostkowe dane medyczne.
Nie wszystkie dane medyczne sporządzane są w formie elektronicznej, nawet te opracowane w wersji elektronicznej mają różne formy, szablony, znaki w zależności od specjalności medycznej, od szpitala. Proces przenoszenia dokumentacji medycznej do postaci elektronicznej, jej standaryzacja i wymiana EDM pomiędzy placówkami medycznymi to ogromny skok technologiczny.
W pierwszej kolejności standaryzacja EDM przygotowana przez CSIOZ obejmie dokumenty: e -recepta, e –skierowanie, e –zlecenie (na środki pomocnicze i ortopedyczne) i e –zwolnienia (usługa zintegrowana z usługą świadczoną przez ZUS). Następne kroki to e- rejestracja na wizytę do lekarza, wprowadzenie elektronicznej karty ubezpieczenia zdrowotnego, informacja o dostępności leków i najważniejsze - dostosowanie podmiotów leczniczych do wymiany danych z Systemem Informacji Medycznej (SIM).
Wprowadzenie nowoczesnej cyfryzacji na poziomie szpitala, przychodni czy regionu to działanie w trójkącie: podmiot leczniczy, dostawcy systemów IT i tworzące platformę P1 Centrum Systemów Informacyjnych Ochrony Zdrowia. Do tego należy dołączyć współpracujące z nimi instytucje np. NFZ, MZ, ZUS, GUS, organy tworzące.
Zabezpieczenie wszystkich uczestników procesu cyfryzacji przed niepotrzebnym nadmiarem danych, niespójnością przebiegu procesów realizowanych na styku różnych instytucji, uniknięcie dużych strat materialnych, zapewnienie bezpieczeństwa i dostosowanie się do zmieniających się uwarunkowań prawnych to główne dążenia placówek medycznych w procesie informatyzacji.
Następstwem tego i kolejnych spotkań będzie wypracowanie projektu modelu bezpiecznego gromadzenia i przechowywania elektronicznej dokumentacji medycznej dla podmiotów podległych Warmińsko – Mazurskiemu Urzędowi Marszałkowskiemu oraz pozostałych podmiotów leczniczych regionu Warmii i Mazur z uwzględnieniem jego komplementarności z krajowymi i regionalnymi projektami w zakresie e – Zdrowie.
Mirosława Mioduszewska
kierownik Działu Audytu i Kontroli,
kierownik Projektu ds. Nadzoru
W ochronie zdrowia najważniejsza jest informatyzacja, samo leczenie i środki na nie to sprawa wtórna i przereklamowana. Może brakować na leczenie raka ale żeby w nowoczesnej demokratycznej Polsce brakowało na informatyzacje SZ to rzecz nie do pomyślenia.
do leczenia e-chorób wystarczy e-zdrowie i eee-doktór który zrobi choremu e-operację to wielki e-skok technologiczny
O jakim lecznictwie mowa bo ja o dostaniu się do okulisty nawet nie marzę bo nie ma szans a na protezę szczęki czekam 9 lat gdzie ustawowo powinnam mieć co 5 lat i nadal czekam .Pytam się czy może dostanę e-protezę i e-badanie wzroku zanim oślepnę.