W nadchodzący czwartek, 11 grudnia w ramach spotkań „Sceny przy stoliku” w Teatrze im. A.Sewruka zaprezentowany zostanie utwór, jednego z najciekawszych dramatopisarzy młodego pokolenia, Michała Walczaka pod tytułem "Piaskownica". Spotkanie rozpocznie się o godz. 17.
„Scena przy stoliku” to prezentacja utworów dramaturgicznych przez aktorów Teatru im. Aleksandra Sewruka, w formie czytanej. Cykl upowszechniający literaturę teatralną, połączony z Dyskusyjnym Klubem Teatralnym. Aktorzy przy stoliku, bez kostiumów, czasem wykorzystują najistotniejszy dla treści utworu rekwizyt, skupiają uwagę widza głównie na mocy i wartości słowa.
"Piaskownica" Michała Walczaka opowiada o nieumiejętności wypowiadania się w płaszczyźnie uczuć oraz o potrzebie miłości u każdego człowieka. To opowieść o kobiecie i mężczyźnie, o roli płci w pojmowaniu świata. Świetne dialogi, dowcipny język, metafora odwołująca się do kalekich emocji współczesnego człowieka.
Obsada: Ona - Anna Iwasiuta; On - Leszek Czerwiński. Opieka reżyserska: Mirosław Siedler Moderatorzy dyskusji: Hanna Motyka (Teatr i Stowarzyszenie), Dominika Lewicka-Klucznik (Stowarzyszenie) i Tomasz Walczak (Teatr). Współogranizatorem Dyskusyjnego Klubu Teatralnego jest Stowarzyszenie Animatorów Kultury "Teatr z Bliska".
- „Piaskownica” jest o niespełnionej miłości - mówi Michał Walczak. - O spotkaniu dwojga ludzi, którzy się znakomicie rozumieją, a nie do końca są w stanie porozumieć. Dotyczy to też dojrzałych ludzi. Chciałem nieco zdemaskować, zdjąć patetyczność z tematu związków uczuciowych między ludźmi. Dorośli też są, doświadczając miłości, nie tylko dramatyczni, ale i śmieszni, bezradni, bliscy w reakcjach dzieciom z piaskownicy.
Michał Walczak, ur. w 1979r. Jeden z najciekawszych dramatopisarzy młodego pokolenia. Po 3 latach nauki w SGH w Warszawie, przez rok studiował na Wydziale Wiedzy o Teatrze w warszawskiej Akademii Teatralnej. Absolwent Wydziału Reżyserii Akademii Teatralnej w Warszawie. Laureat licznych nagród w konkursach literackich, m.in.: I nagroda w łódzkim konkursie „My na progu nowego wieku” (dla młodych dramaturgów), II nagroda w komediopisarskim konkursie Talia 2001, I nagroda w konkursie na esej „Quo vadis kulturo”, wyróżnienie w konkursie stowarzyszenia DRAMA za „Podróż do wnętrza pokoju”. Otrzymał nagrodę Ministra Kultury w Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej, za tekst oryginalny „Podróż do wnętrza pokoju”.
„Piaskownica”, „Podróż do wnętrza pokoju” i „Kopalnia” były realizowane m.in. w Teatrze Narodowym w Warszawie, Teatrze Powszechnym w Warszawie i Teatrze Starym w Krakowie. Teksty te zdobywają uznanie także na festiwalach w kraju i za granicą (ostatnio m.in.: w niemieckim Heidelbergu na Heidelberger Stuckemarkt. Forum junger Autoren - laureat Europejskiej Nagrody Autorskiej za dramat "Pierwszy raz"). Debiutem reżyserskim Michała Walczaka była inscenizacja własnej sztuki - „Podróży do wnętrza pokoju”. Premiera odbyła się na scenie Garaż Poffszechny Teatru Powszechnego w Warszawie (opieka artystyczna - Władysław Kowalski, 2003). W Akademii Teatralnej Michał Walczak był również asystentem Zbigniewa Zapasiewicza przy realizacji spektaklu dyplomowego - „Iwony, Księżniczki Burgunda” Witolda Gombrowicza (2004).
„Scena przy stoliku” to prezentacja utworów dramaturgicznych przez aktorów Teatru im. Aleksandra Sewruka, w formie czytanej. Cykl upowszechniający literaturę teatralną, połączony z Dyskusyjnym Klubem Teatralnym. Aktorzy przy stoliku, bez kostiumów, czasem wykorzystują najistotniejszy dla treści utworu rekwizyt, skupiają uwagę widza głównie na mocy i wartości słowa.
"Piaskownica" Michała Walczaka opowiada o nieumiejętności wypowiadania się w płaszczyźnie uczuć oraz o potrzebie miłości u każdego człowieka. To opowieść o kobiecie i mężczyźnie, o roli płci w pojmowaniu świata. Świetne dialogi, dowcipny język, metafora odwołująca się do kalekich emocji współczesnego człowieka.
Obsada: Ona - Anna Iwasiuta; On - Leszek Czerwiński. Opieka reżyserska: Mirosław Siedler Moderatorzy dyskusji: Hanna Motyka (Teatr i Stowarzyszenie), Dominika Lewicka-Klucznik (Stowarzyszenie) i Tomasz Walczak (Teatr). Współogranizatorem Dyskusyjnego Klubu Teatralnego jest Stowarzyszenie Animatorów Kultury "Teatr z Bliska".
- „Piaskownica” jest o niespełnionej miłości - mówi Michał Walczak. - O spotkaniu dwojga ludzi, którzy się znakomicie rozumieją, a nie do końca są w stanie porozumieć. Dotyczy to też dojrzałych ludzi. Chciałem nieco zdemaskować, zdjąć patetyczność z tematu związków uczuciowych między ludźmi. Dorośli też są, doświadczając miłości, nie tylko dramatyczni, ale i śmieszni, bezradni, bliscy w reakcjach dzieciom z piaskownicy.
Michał Walczak, ur. w 1979r. Jeden z najciekawszych dramatopisarzy młodego pokolenia. Po 3 latach nauki w SGH w Warszawie, przez rok studiował na Wydziale Wiedzy o Teatrze w warszawskiej Akademii Teatralnej. Absolwent Wydziału Reżyserii Akademii Teatralnej w Warszawie. Laureat licznych nagród w konkursach literackich, m.in.: I nagroda w łódzkim konkursie „My na progu nowego wieku” (dla młodych dramaturgów), II nagroda w komediopisarskim konkursie Talia 2001, I nagroda w konkursie na esej „Quo vadis kulturo”, wyróżnienie w konkursie stowarzyszenia DRAMA za „Podróż do wnętrza pokoju”. Otrzymał nagrodę Ministra Kultury w Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej, za tekst oryginalny „Podróż do wnętrza pokoju”.
„Piaskownica”, „Podróż do wnętrza pokoju” i „Kopalnia” były realizowane m.in. w Teatrze Narodowym w Warszawie, Teatrze Powszechnym w Warszawie i Teatrze Starym w Krakowie. Teksty te zdobywają uznanie także na festiwalach w kraju i za granicą (ostatnio m.in.: w niemieckim Heidelbergu na Heidelberger Stuckemarkt. Forum junger Autoren - laureat Europejskiej Nagrody Autorskiej za dramat "Pierwszy raz"). Debiutem reżyserskim Michała Walczaka była inscenizacja własnej sztuki - „Podróży do wnętrza pokoju”. Premiera odbyła się na scenie Garaż Poffszechny Teatru Powszechnego w Warszawie (opieka artystyczna - Władysław Kowalski, 2003). W Akademii Teatralnej Michał Walczak był również asystentem Zbigniewa Zapasiewicza przy realizacji spektaklu dyplomowego - „Iwony, Księżniczki Burgunda” Witolda Gombrowicza (2004).
