Jak wyglądają przygotowania do zawodów triathlonowych? "Ten sport to moja ucieczka przed kryzysem wieku średniego"

To jest dyscyplina dla prawdziwych twardzieli. Zawodnik kolejno płynie, jedzie na rowerze i biegnie, a czas końcowy obejmuje również zmianę stroju i sprzętu sportowego. W jaki sposób wykuwa się „ludzi z żelaza” opowie Robert Pucha, który w wieku 40 lat uzależnił się od tego sportu.

Pan Robert jest co dzień jest przedsiębiorcą, mężem i ojcem. Swój czas dzieli między swoją pasję, firmę i rodzinę. Od młodości interesował się sportem. Trenował piłkę nożną oraz tenis stołowy. Triathlonem zaraził się od znajomych, z którymi na początku wyłącznie biegał. Teraz intensywnie ćwiczy wszystkie trzy dyscypliny i stawia sobie coraz bardziej ambitne cele. Poprosiliśmy, aby opowiedział nam trochę o tym, w jaki sposób przygotowuje się do zawodów.

Czy triathlon jest dyscypliną dla każdego?

Myślę, że tak. Dla każdego, kto umie pływać, rzecz jasna. Nie twierdzę, że każdy da radę pokonać cały dystans Ironmana (3,8 km pływania/180 km jazdy rowerem/42 km biegu – red.) Są organizowane zawody na mniejszych dystansach i od takich się powinno zaczynać. Najbliższe zawody Garmin Iron Triathlon, które odbędą się w niedzielę w Elblągu będą rozgrywane na dystansach 1/4 oraz 1/8 Ironmana. Ja rozpocząłem swoją przygodę od biegania. W wieku „okołoczterdziestoletnim”. To jest bardzo wciągający sport. Teraz nie wyobrażam sobie życia bez niego. Może to taka ucieczka przed kryzysem wieku średniego.

Istotnym elementem przygotowania w każdej dyscyplinie jest odżywianie. Czy dieta triathlonisty różni się czymś od diety innych sportowców?

Z pewnością dieta każdego sportowca powinna składać się zdrowego jedzenia. W zależności od ilości treningów, powinna zawierać odpowiednią dawkę kalorii. W zeszłym roku jeszcze samemu dbałem o swoją dietę. Do obecnego sezonu przygotowuje mnie Marcin Florek, doświadczony zawodnik i trener. Dopasował mi dietę do cyklu treningowego. Dobrze dopasowana dieta niemal od razu dała rezultaty. Przyznam szczerze, że nie zawsze udaje mi się trzymać diety. Wynika to głównie z braku czasu i innymi obowiązkami. Kolejną ważną kwestią jest odpowiednie nawodnienie. Zwłaszcza przy dużych dystansach.

Jak wyglądają same treningi? Czy oddzielnie trenuje się wszystkie elementy, czy łączy się je w jakiś sposób?

Z reguły poszczególne elementy ćwiczymy oddzielnie. Rano jadę na basen, wracam do pracy, po południu, lub wieczorem robię kolejny blok, czyli bieganie albo jazdę na rowerze. Raz w tygodniu jednak staram się robić tzw. treningi zakładkowe. Polega to na łączeniu poszczególnych elementów tego trójboju, łącznie z elementem zmiany stroju. Trzeba ćwiczyć w warunkach jak najbardziej zbliżonych do tych, z którymi mamy do czynienia na zawodach. Jeśli chodzi o częstotliwość treningów, ja ćwiczę w trybie 11 treningów w tygodniu, w tym jeden zakładkowy oraz jeden dzień przerwy na regenerację.

Jak wygląda kwestia przygotowania psychicznego do zawodów? Czy dużo jest uzależnione od psychiki zawodnika?

Jest to dyscyplina, która wymaga silnej psychiki. Możliwe, że można coś takiego wyćwiczyć, ale nie mam tego typu wiedzy. Nie korzystałem nigdy z pomocy psychologa sportowego. Mam jednak koleżankę psycholożkę, która kiedyś pomogła mi zrozumieć, że pewne ograniczenia sportowca biorą z głowy, z jego nastawienia, obaw i oczekiwań. Rozumiejąc te kwestie łatwiej jest się przygotować do startów.

Jak pogoda byłaby najdogodniejsza w niedzielę? Przy jakiej pogodzie najlepiej się panu startuje?

Najdogodniejsza pogoda do startu to brak palącego słońca, brak deszczu, brak silnego wiatru. Słońce potrafi mocno dać się we znaki. Upały dodatkowo odwadniają organizm. Deszcz przeszkadza głównie w jeździe na rowerze, podobnie jak wiatr. Najlepsza temperatura to niecałe 20 stopni. Jakie będą warunki w niedzielę, zobaczymy. Wszystko wskazuje na to, że dalekie od ideału.

Jak się pan czuje startując w Elblągu, swoim rodzimym mieście?

Dobrze. Jest to z wielu względów korzystne. Odpadają kwestie związane z podróżą, transportem roweru, przygotowań punktów zmian. Będzie ze mną moja rodzina, która będzie mi kibicować. W zawodach weźmie też udział więcej moich znajomych, co może zaostrzyć nieco rywalizację.

Dziękują za wywiad. Pozostaje tylko życzyć powodzenia w niedzielnym starcie.

Również dziękuję za wywiad. Za „powodzenia” podziękuję po zawodach.