Bez ambicji i... (fotoreportaż)

Przegrany w kiepskim stylu mecz „Olimpijczyków”, gwizdy i wyzwiska w kierunku trenera i działaczy oraz spore zamieszanie z udziałem policji pod budynkiem klubu – takie emocje przyniosło pierwsze spotkanie elbląskiej drużyny.

Pierwszy mecz rundy jesiennej nie był dla Olimpii Elbląg najlepszy. Podopieczni trenera Zbigniewa Kieżuna przegrali z KS Drwęca 1:2, choć mecz można było wygrać, co najmniej 3:2, ale o tym szerzej w relacji Rafała Kadłubowskiego.

Kibice już podczas pierwszej połowy dali wyraz swojej niechęci do trenera „Olimpijczyków” i zarządu klubu, których obwiniali o niepowodzenia piłkarzy. Jednak nawet najlepszy trener nic nie poradzi, gdy piłkarz pudłuje z kilku metrów na praktycznie pustą bramkę. Niestety „kibice” wydali już wyrok: winny jest Kieżun i działacze klubu, co słychać było przez całą drugą połowę meczu.

„Kieżun! Co? Ty kur...o!”, „Kieżun oddaj kur... Puchar!” – to najłagodniejsze wyzwiska, jakie można było usłyszeć w trakcie i po spotkaniu z Drwęcą, która miała w tym spotkaniu więcej szczęścia niż umiejętności.

Przed meczem nikt nie spodziewał się, że może dojść do jakichkolwiek incydentów, dlatego też siły policji nie były zbyt duże. Szybko jednak okazało się, że potrzebne będą posiłki, ponieważ niezadowoleni „kibice” zgromadzili się pod budynkiem klubu i żądali rozmowy z trenerem i prezesem Olimpii. Jednak nikt nie widział sensu w spotkaniu z rozzłoszczonymi i w dużej mierze pijanymi „kibicami”. Nie dawały nic także prośby policjantów, którzy podobno nie mogli normalnie wykonywać swoich obowiązków, ponieważ dziennikarze patrzeli im „na ręce” – wyjaśnił jeden z funkcjonariuszy.

Jeśli nawet trener nie sprawdza się to nie tędy droga – można pokazywać swoje niezadowolenie, można demonstrować, ale w sposób cywilizowany, jak na kibica - a nie chuligana - przystało.

Gdy krzyki i utarczki z policją nasiliły się, postanowiono zamknąć wejście do budynku na klucz, co rozwścieczyło podchmielonych „miłośników futbolu” i ruszyli w stronę drzwi. Policjanci uniemożliwili wejście do środka, ale jeden z pseudo-kibiców zdołał wybić szybę. Szybko jednak został zatrzymany i miał zostać przewieziony do izby wytrzeźwień. Dla kolegów stał się w tym samym momencie jakby bohaterem, którego pojmano w starciu i teraz zadaniem walczących było odbicie kompana.

Nawet jeden z dziennikarzy konkurencyjnej gazety był zdania, że policjanci powinni wpuścić kibiców do środka, a ci załatwiliby sprawę „pierd...ego Kieżuna” – ciekawe, jak będzie wyglądała jego relacja.

„Za kilka przekleństw chcecie go zamknąć?! Jak go wypuścicie to my rozejdziemy się do domów” – negocjowali „kibice”. Policjanci jednak jeszcze długo prowadzili rozmowy, zanim postanowili wypchnąć zgromadzenie poza bramę stadionu. Wtedy jeden z policjantów wyjaśnił mi, że gdyby nie wścibscy fotoreporterzy (w tym także ja) już dawno byłoby po aferze. Podobno naszą pracą krępowaliśmy im ręce i nie mogli rozegrać tego właściwie. „Później i tak wybierze pan takie zdjęcia, że Policja będzie najgorsza. Zawsze tak robicie!” – dodał zdenerwowany policjant. Gdy dowiedział się, że przez długi okres brałem udział w akcjach elbląskich patroli, pokazując ich niewdzięczną pracę, stwierdził: „no właśnie i Komendant zrezygnował z tych relacji” – nie mając pojęcia, że to ja zrezygnowałem z pracy dla tamtej gazety i tym samym z pisania reportaży.

Na szczęście całe zajście skończyło się niegroźnie – na potłuczonej szybie, jednak i tego można by uniknąć, gdyby Policja zadziałała zdecydowanie i była przekonana, że postępuje słusznie i zgodnie z prawem. Choć kwestia użycia siły wobec agresywnych demonstrantów zawsze budzi obawy i wywołuje rozmowy, policjanci powinni wiedzieć kiedy jest to konieczne. Mało zrozumiała jest także ich obawa, przed ukazywaniem tego przez dziennikarzy – gdyby byli pewni tego co i jak robić, umieliby to później wytłumaczyć.

Z rozmowy z policjantem wynikało, iż boi się tego, że szukając sensacji, na zdjęciach pokażę brutalnych i bezlitosnych stróżów prawa, oraz niewinnych i bezbronnych kibiców, co później spotka się z negatywnym odbiorem przez czytelników i przełożonych.

Kolejną rzeczą, która rzuciła mi się w oczy to dzieci obecne podczas takich zajść. Jedne stały razem z rodzicami, którzy krzyczeli, przeklinali, pili alkohol i później szarpali się z policją. Drugie – nieco starsze – stały z boku i obserwowały starszych kolegów, którzy demonstrowali, jak powinien zachowywać się „prawdziwy kibic”.

Na trybunach widać było sporą garstkę dzieci, które obserwowały zmagania piłkarzy. Po meczu większość wróciła do domów pod opieką rodziców, jednak co widać także na zdjęciach, nie wszystkie. Niektóre stały przy rodzicach i obserwowały z dziecięcym zaciekawieniem, jak dorośli załatwiają swoje sprawy – takie doświadczenie zawsze może się przecież przydać.

Dla chłopców, którzy zza ściany podziwiali kibiców w akcji, było to także bardzo pouczające. Kilkunastoletnie dzieci chcąc dorównać dorosłym, bardzo szybko przejmują ich zachowania, dlatego nie zdziwiłem się, gdy z ust przechodzących chłopców usłyszałem: „pierd... psy nic nam nie zrobią! A tego chu... Kieżuna i tak dorwą! H.W.D.P. ”

Jak już pisałem: na szczęście całe zajście skończyło się niegroźnie – na potłuczonej szybie...

foto. d-ave