Były radny SLD Ryszard Klim: Lokalna struktura lewicowa w moim samorządzie funkcjonowała bezideowo (opinia nadesłana)

Kabarety wyprzedzają historię. „Dudek”, „Tey” i inne lat 70-80 ironią społeczną. A i po „transformacji”. Rok 2012 i Marcin Daniec. Na wyspie Bora-Bora dwa główne plemiona: Tusku,Tusku i Kaczu, Kaczu, przemiennie co cztery lata, dominowały w wyborach. Przy demokratycznym porozumieniu: wódz pokonanego plemienia nosił dzidę za zwycięzcą.

Dzisiaj wojna duopolu plemion trwa permanentnie. Symbolicznie - niebezpiecznie byłoby odwrócić się plecami do ostrza dzidy. Pozostajemy w  poczuciu  niemożności wpływu na cokolwiek (w okresie między wyborami). Jaka ma być Polska? Mniejsze plemiona błąkają  się  z kalkulacjami: gdzie się podłączyć?  Fatum z poziomu centralnego dopadło nas także w naszej małej Ojczyźnie, w samorządach i domach. I tu władza też pozostaje „poza nami” wyborcami. Tylko przełom!

Wraz z grupą elblążan uczestniczyłem w Konwencji Ruchu Biedronia, będąc przy historycznym momencie powoływania partii WIOSNA. Nie chcę powielać tego,  co w mediach, komentarzach.

”Politycy wydają się przestraszeni tą obywatelską aktywnością”. To ocena jeszcze sprzed Konwencji. Teraz to panika. Przytaczam z konieczności, tylko niektóre cytaty z „Nowego Rozdziału” Roberta Biedronia. Książki-nawet katechizmu dla rządzących. Poleciłbym ją  mojej samorządowej  władzy. Także mieszkańcom naszego Miasta, aby  przekonali się, że lokalni władcy mogą i powinni wyjść  z zaścianka. „Większość polityków dała się zatruć temu, co ich zdaniem kryje się za słowem „władza”.

Robert Biedroń podczas Konwencji przedstawił Nową Społeczną Umowę dla Polski-efekt  wielu spotkań w ramach Burzy Mózgów. Wsłuchując się, dręczyła mnie myśl, jak podołać. Szczególnie finansowo. Sympatyzując z  fenomenem Ruchu Biedronia, wiem jednak, że praca się nie zakończyła. Podczas  kolejnych 16 spotkań będzie trudniejsze zadanie przełożenia Umowy na język możliwości. „Słupsk nauczył mnie, że w polityce opartej na wartościach i jasnym celu nie istnieje określenie „nie da się”. „Da się prowadzić dialog z mieszkańcami”. Ja przyjmuję  ten dialog w duchu, że również Robert Biedroń da się przekonać , że np. trzeba wprowadzić korektę zadania. A także co do uzupełnienia programu o krytyczną, ale uczciwą ocenę przeszłości  z odejściem od potępiania w czambuł wszystkiego i od stosowania  odpowiedzialności zbiorowej. Jako „mundurowy” chciałbym precyzji w polityce obronnej, ale  i poszukiwania normalności w stosunkach z sąsiadami. Praca edukacyjna to nie tylko przewodniczący partii; stąd dzisiejszy materiał, z góry znając  złożoność materii i siłę „przeciw”. Jestem zahartowany „w bojach”.

Nowa Społeczna Umowa, przy uwagach,  jest jednak nareszcie finalnym obrazem Polski kompleksowej. Z trudną drogą dojścia. „Dlatego oddaję w wasze ręce plan regeneracji naszego państwa”. Plan regeneracji   Polski dzisiejszej,  pokiereszowanej . Z niewiadomą dnia jutrzejszego. Przy braku odpowiedzialności współczesnych polityków.

Umowa natomiast jest publicznie skierowana do wszystkich Polaków. Postawiony jest zakres odpowiedzialności. Poznaliśmy i dalej poznajemy kierujących poszczególnymi programami. To odpowiedzialność zbiorowa, ale i indywidualna. Cenię wszystkich, szczególnie ze zrozumiałych względów ( wspólny rodowód ideowy)  dr Krzysztofa Gawkowskiego. Także prof. Macieja Gdulę, z jego  badaniami nad „nowym autorytaryzmem”, co  ożywiło socjologiczny świat, ale i polityków.

Nie jestem koniunkturalistą i „spadochroniarzem” partyjnym. W działalności samorządowej byłem odległy od tych wszechobecnych wymogów czasu. Nie policzę wezwań do humanizacji relacji, zwłaszcza w wymiarze władza miejska-mieszkaniec. Nie udawało się, przy czym nie wspierali funkcyjni SLD, z priorytetem polityki „stołkowej” , a nie tego, co do ich przynależności przypisano. Stąd moja decyzja nie zawadzania im w ich „priorytetach”. Odetchnęli. Refleksje związane z próbami  odnowy samorządu  zawarłem w niedawnym materiale :”Elbląg ma szansę stać się samorządową Wspólnotą Mieszkańców, Rady Miejskiej i Prezydenta”?
 
Lokalna struktura lewicowa w moim samorządzie funkcjonowała bezideowo- pozorami organizacyjnymi. I ulegnie dalszemu rozwodnieniu, bo wszystko idzie ku temu, aby wodzowie lewicowego plemienia  wcielili je do plemienia Schetynu, Schetynu. Uzasadnienia się znajdą.

Elbląg długo był  miastem dominacji lewicy. Znamy przyczyny odejścia. Nadal jest nas jednak wielu, młodych, „średniaków” i „starszaków”. Znajdujemy w Ruchu Biedronia i partii WIOSNA, w Nowej Społecznej Umowie- konkretyzację naszych przekonań. W SLD deklarowanych programowo, odpychanych oportunizmem lokalnych liderów . Dzisiaj następuje renesans wiary        w wartości lewicy wyartykułowane podczas Konwencji. Są naturalnie też wartości uniwersalne.

Skąd moje zaufanie do Roberta Biedronia, propaństwowca, ale też wybitnego samorządowca?
   

Jako radny postawiłem na Niego od początku kadencji 2014-2018. Czułem,  że Robert Biedroń i Słupsk będą  w czołówce. Bo inspirują, bo przełamują. Początek 2015 roku- „Biedroń obcina wydatki Słupska w ratuszu, SM i spółkach miejskich”; „Biedroń odmówił przyznania nagród pracownikom wodociągów. Bo miasto musi oszczędzać”. I zaraz rewelacyjny dokument: „Zasady nadzoru właścicielskiego nad spółkami miasta Słupsk” . Elementarz dla każdego prezydenta. Poprawiam, prawie dla każdego. Nieraz wypowiadałem się: za ten dokument Słupsk i jego Prezydent powinni otrzymać samorządowego Nobla. Krytycznie oceniam władze Związku Miast Polskich za brak działań upowszechniających.

Miniona  kadencja to nieustanne wezwania do racjonalności elbląskich spółek komunalnych, najdroższych swoimi usługami w niebogatym mieście. Z „menedżerską” pazernością, apanażami bez wpływu na efektywność, wypływem milionowych kwot na pseudosponsoringi bez skutku na rozwój firm( Wodociągi Słupsk- w ciągu 2 lat „aż” 70 tys.), brakiem jawności, biernością upartyjnionych Rad Nadzorczych . Bez docelowych rozwiązań zabezpieczających przyszłość. Kadencja zakończyła się tak, jak zaczęła (Elbląg 2018  jak Słupsk 2014), z archaiczną strukturą spółek, przynajmniej głównych. Także klęską społeczeństwa obywatelskiego i pasjonatów zmian.

Wezwań było wiele. Tylko w czerwcu 2016 dwa moje wystąpienia do Prezydenta Miasta: „Przełamaniem krytycznej opinii publicznej byłoby wdrożenie „Zasad nadzoru właścicielskiego nad spółkami komunalnymi”. Mamy otwarte drzwi. Załączam przyjęte przez samorząd Słupska. Są tam systematycznie modyfikowane ,bo przejrzystość i racjonalność spółek stawiana jest bardzo wysoko. Efektywność w wykonywaniu zadań ma wpływ na wysokość uposażeń. Nie ma tematu tabu włącznie ze sprawami finansowymi. U nas radny słyszy o „tajemnicy strategicznej”.

W ramach odpowiedzi otrzymuję podręcznikowy wykład  o roli RN. W drugiej połowie ub. roku udało się doprowadzić  wspólnie z partią Razem i Zielonymi do podjęcia „Stanowiska w sprawie bezpieczeństwa ciepłowniczego Miasta Elbląga oraz transparentności spółek komunalnych”. A w nim propozycja: „Wzorem innych samorządów (Słupsk) wdrożenie „Zasad nadzoru właścicielskiego nad spółkami komunalnymi” przełamujących izolację informacyjną i wzmacniających społeczny nadzór nad spółkami”. Odpowiedź nie zawierała nawet nawiązania.

Mógłbym z zazdrością długo jeszcze o Słupsku. Ale i z szacunkiem, bo Słupsk stał się miastem optymizmu samorządowego, znanym w kraju.  Mógłbym także długo o Elblągu. O Starym Mieście, Kanale Elbląskim. Stworzonych przez naszych poprzedników. Czy ktoś mi podpowie o dorobku współczesności ? Szczególnie w programach  społecznych.

Podczas sierpniowego pobytu Prezydenta Roberta Biedronia w Elblągu wymieniliśmy uwagi na temat roli rad miejskich. Zgodziliśmy się: rady stały się odległymi od przypisanych im funkcji. Twórcy reformy samorządowej wprost twierdzą: „samorząd nam się wykoślawił”. Prof. Michał Kulesza : „...już od dawna mamy z powrotem znane z PRL „rady narodowe” z radnymi bezradnymi”. Elbląska wiodąca część Rady Miejskiej ucieka od podglądu społecznego. Widoczna jest obawa i brak odwagi w upominaniu się o niedawno prezentowane programy wyborcze.

Autorefleksja wśród obu części władzy samorządowej  z pewnością nie nastąpi. Liczę na partię WIOSNA, że podejmie zapisaną w tzw. raporcie Hausnera ( „O stanie samorządności terytorialnej w Polsce”) konieczność przeprowadzenia kolejnego etapu reformy samorządowej z powodu trzech występujących dysfunkcji: etatystycznej, autokratycznej oraz ułomności wspólnotowej ( rozwinięcie w dyskusji). Robert Biedroń już mówił o nieuczciwości wyborczej, także              o „słupomanii”, w której nasze Miasto ma szczególne „zasługi”.

Jestem przekonany,że „WIOSNA i cały rok dla Roberta Biedronia. Przede wszystkim dla Polski”. Pod jednym warunkiem- entuzjazm z Konwencji przekujemy na „pracę organiczną”.
                                                                                                           

Ryszard Klim