Radni opozycji rozliczają Jerzego Wilka z obietnic wyborczych. Czy wspiera on lokalnych przedsiębiorców?

Kampania wyborcza trwa. Powoli zaczynają padać  obietnice wyborcze pierwszych kandydatów. My jednak przyjrzymy się tym złożonym wcześniej. Podczas konferencji prasowych, organizowanych w ciągu ostatnich miesięcy w Urzędzie Miejskim czy spotkań Prezydenta Elbląga z mieszkańcami, niejednokrotnie Jerzy Wilk zapewniał, że konsekwentnie spełnia  swoje obietnice wyborcze dane 1,5 roku temu. Postanowiliśmy prześledzić je wszystkie i zapytać radnych opozycji, czy również podzielają stanowisko Prezydenta w tej sprawie. Kluby Radnych reprezentowali: Maria Kosecka (PO), Ryszard Klim (SLD) oraz Adam Basiukiewicz (KWW Witolda Wróblewskiego). Codziennie publikować będziemy jedną z obietnic. Dziś obietnica wspierania lokalnych przedsiębiorców.

W jaki sposób, Pana/Pani zdaniem, Jerzy Wilk wspiera lokalnych przedsiębiorców?

Radna Maria Kosecka (Platforma Obywatelska)

Zagadnienia przedsiębiorczości nie są mocną stroną J. Wilka. Nie posiada w tym zakresie niezbędnego doświadczenia ani wiedzy. Zderzenie z gospodarką rynkową doprowadziło zarządzaną przez niego spółdzielnię do likwidacji. Jeżeli ktoś nie radzi sobie z niewielką spółdzielnią to w jaki sposób może deklarować pomoc dla innych przedsiębiorców? Najważniejszym zadaniem gminy jest stworzenie warunków zaspokajania potrzeb jej mieszkańców.

Podstawowym problemem elblążan jest brak pracy. Czy Prezydent wywiązuje się z tego zadania? Sztandarową inicjatywą Prezydenta jest budowa Aquaparku. Jest to inwestycja kosztowa, która nie będzie generowała dla miasta żadnych przychodów, a stanowić będzie jedynie dodatkowe koszty. Sugerowałabym, aby przeznaczać unijne fundusze na inwestycje przynoszące miastu zyski, projekty prorozwojowe, pobudzające przedsiębiorczość, a nie kolejne pomniki.


Radny Adam Basiukiewicz (KWW Witolda Wróblewskiego)

Myślę, że na to pytanie  udzielić odpowiedzi powinien Pan Prezydent. Ja osobiście o takich działaniach nie słyszałem.


Radny Ryszard Klim (Sojusz Lewicy Demokratycznej)

Prezydent wspiera przedsiębiorczość. Tak wynika z odpowiedzi Wiceprezydenta na moją interpelację. Działa Biuro Obsługi Inwestora (nawet podporządkowane udzielającemu odpowiedzi) prowadzące rozmowy z potencjalnymi inwestorami. Biuro zajmuje się też internetowym serwisem gospodarczym „Elbląg-Strefa Dobrych Inwestycji, z kompleksową informacją dla osób, które chcą rozpocząć działalność gospodarczą. Wspieranie przedsiębiorczości to kojarzenie firm, szczególnie z obwodem kaliningradzkim. Także promocja gospodarcza w postaci udziału w targach, misjach, konferencjach, spotkaniach. Współpraca z instytucjami otoczenia biznesowego (klastry) i Elbląską Izbą Gospodarczą.

W wymiarze finansowym to przyznawanie przez PUP środków na rozpoczęcie działalności gospodarczej i zwolnienia z podatku przyznawane na podstawie spełnienia warunków  określonych w uchwałach Rady Miejskiej (rozwój, dodatkowe zatrudnienie, a także z tytułu inwestowania na terenie Podstrefy Elbląg W-MSSE (Modrzewina). Ciekawym przyczynkiem jest prognozowana tam na lata 2011-2016 ilość nowych miejsc pracy. Miało ich przybyć 358, trochę od 2011 przybyło, trochę przybędzie. Każde miejsce jest ważne, ale dzisiejsze  bicie w bębny Elbląskiego Serwisu Miejskiego poprzez wielokrotne odmienianie nazwy firmy Acoustics przypomina  mi kilkuletnie epatowanie trzema firmami powstałymi na Modrzewinie za czasów prezydenta H. Słoniny. Ta kropla w morzu potrzeb powinna przekształcić się przynajmniej w jezioro.
 
Wspieranie przedsiębiorczości więc istnieje, tak jak istniało za poprzedników, prawie w tym samym  rutynowym wymiarze. Odpowiedzi na zapytania, interpelacje i wnioski także  prawie jakby przepisywane z poprzednich. Przeprosić się mógłbym z Prezydentem H. Słoniną. Zanim się zauroczył Parkiem Technologicznym, doprowadził do powstania Programów Przeciwdziałania Bezrobociu, a co ważniejsze do ich weryfikacji i oceny realizacyjnej. Wiadomo było też wówczas, kto koordynuje  działania struktur, także spoza samorządu. Wdrażano rządowe i lokalne  programy skierowane do przedsiębiorców i bezrobotnych. Pomogło wejście Polski do UE ,ożywienie gospodarcze, ale i wspomniane programy. Stopa bezrobocia na początku lat 2000 wynosząca w Elblągu 20-25%-  zmniejszyła się do 11,7 % w 2008 roku.

Niestety, zarówno w I jak i II części tej kadencji wygrało przekonanie, że nie ma sensu opracowywać programów przeciwdziałania, bo tak naprawdę przyczyny słabego rozwoju inwestycyjnego leżą gdzie indziej, tam na górze.  To prawda, bo państwo polskie, wbrew wielu zapowiedziom  nie ulżyło i nie stworzyło bodźców rozwoju dla średniej i małej przedsiębiorczości, a tym samym i łagodzenia bezrobocia. Tylko przyczynkowo podaję efekty „troski” min. Rostowskiego w ramach „mrożenia” środków m.in. na aktywne formy przeciwdziałania.  Nasz PUP, obejmujący zasięgiem Elbląg i powiat otrzymał: 2010-57 mln zł, 2011- 32 mln, 2012-34 mln, 2013- 40 mln. Łaskawie podrzucono nam parę milionów w porównaniu do 2010r. Można i tak dalej, patrząc jak tam olsztyńska Agencja Rozwoju Regionalnego nas wzmacnia, ilu inwestorów zachęciła Państwowa Agencja Informacji i Inwestycji Zagranicznych, z którą 2 lata temu zawarliśmy stosowną umowę. Warto także zapytać trójkę naszych parlamentarzystów, jak  wspólnie lobbują proinwestycyjnie na rzecz swojego miasta.

Mieliśmy jednak o wspieraniu przedsiębiorczości dzisiaj i czy 12 419 elbląskich firm, z których 95% to małe zatrudniające od 1-9 osób, jest przekonanych, że mają optymalne warunki rozwojowe. I tutaj kłopot. Niejednokrotnie zachęcałem, o ile byłem uczestnikiem spotkań, aby elbląscy przedsiębiorcy uaktywnili się zmuszając Komisję Gospodarczą i instytucje samorządu do sprostania ich wymaganiom. Nic. Istnieją instytucje przedstawicielstwa biznesu, klastry, itp. Cisza. A „Gazeta Wyborcza” z maja : „Drobni przedsiębiorcy z Elbląga narzekają, że nikt nie szanuje ludzi zatrudniających kilkanaście  osób, bo wszyscy snują marzenia o wielkim inwestorze, który przyjmie tysiące”.
 
Inwestora powitamy, ale to właśnie te średnie i małe firmy będą wymagać większej troski ze strony instytucji samorządu i wyjścia poza rutynę. To chyba ona spowodowała, że nikt w ramach  tego optymalnego-zdaniem władzy wykonawczej- systemu wspierania,  nie zwrócił uwagi na bardzo słabe wykorzystanie funduszy unijnych przez elbląskie firmy w latach 2007-2014. Tylko 73 przedsiębiorców miało przyznane dotacje na rozwój firm, natomiast z Olsztyna  aż 282. Ileż miejsc pracy można byłoby pozyskać?

Czy zaistniała  analiza przyczynowo-wnioskowa z tym związana przed kolejnym unijnym rozdaniem, a temat był przecież upubliczniony. Struktury miejskie powinny wyprzedzać, podpowiadać, a nie odsyłać do poszukiwań na stronie internetowej. Szukałem, za ogólnikowo. Pisałem powyżej o ewentualnym  Centrum Wspierania Przedsiębiorczości; a może tam  opracowywać  programy pozyskiwania unijnych środków przez przedsiębiorców, zamiast skazywać ich na kosztowne pośrednictwo.

Boję się przytoczyć, prawie humorystyczny przykład z Nowej Soli, 40-tysięcznego miasta w zielonogórskim. Prezydent Wadim Tyszkiewicz słynie z niekonwencjonalnych metod dbałości o potencjalnych inwestorów. Inwestor oglądając miejsca musi przejść sporo po niezbyt suchym podłożu. Za nim idzie pucybut, wykonujący to, co jego amerykański pierwowzór. Wiem, że jesteśmy do tego typu usługi nieco ideologicznie  uprzedzeni, ale Nowa Sól to miasto przesycone inwestycjami. Ma dobre położenie, ale my też. Rozmawiam  z sekretarzem Nowej Soli o tym, jak oni to robią. Mówi mi, że właśnie prezydent Lublina (Lublina, nie Lubina) wybiera się do nich, aby zapoznać się z doświadczeniami. Szukajmy więc ich, nie tkwijmy w dotychczasowych przyzwyczajeniach.

Bezrobocie to sztuczny twór. Ta herezja to słowa prof. Muhammada Yunusa, laureata Pokojowej  Nagrody Nobla podczas Przystanku Woodstock. „Nie szukajcie pracy, zakładajcie przedsiębiorstwa społeczne. Wystarczy sprawdzić, czego naprawdę potrzebują ludzie”. Brzmi jak utopia, ale z tej formy skorzystało już 7 mln ludzi, m.in. w krajach odległych od naszego etapu rozwojowego. Profesor jest założycielem Grameen Bank i twórcą idei mikrokredytów na rozkręcenie swojego biznesu. W naszym wydaniu blisko do spółdzielni socjalnej. Na razie nieśmiało, bo w 2012r. to 4 osoby nadal działające, a w 2013- niestety 0.

Nie wrzucam tej części mojej wypowiedzi w ocenę wspierania przedsiębiorczości w Elblągu. To pewna prowokacja w oczekiwaniu, że coś  ożywi i przełamie. Może pobudzi elbląskich przedsiębiorców, tych podstawowych szczebli, do sprecyzowania oczekiwań wobec samorządu. Może także wyeliminuje sytuacje, że podczas noworocznego spotkania P. Prezydenta z przedsiębiorcami, kolejnego spotkania P. Prezydenta i Rady Klastrów z mikro przedsiębiorcami, podczas  powołania Rady Biznesu i Pracodawców przy PWSZ, brakuje tych, którzy mają stanowić lokalne prawo na rzecz właśnie biznesu- czyli radnych.              

23 września  z obszernej publikacji Urzędu Miasta w Dzienniku Elbląskim dowiedziałem się ,że 11 lipca  w Ratuszu Staromiejskim  odbyło się spotkanie Komitetu Sterującego 18 jednostek samorządu terytorialnego tworzących Elbląski Obszar Funkcjonalny. Gmina Miasto Elbląg jest liderem projektu. Na zdjęciu rozpoznałem Wiceprezydenta. Dobrze, że był. Byli przedstawiciele klastrów, uczelni wyższych, organizacji pozarządowych. Kogo zabrakło? Nie zawiniłem, ale poczucie wstydu mam wyższe niż ci, którzy powinni się wstydzić. Co my z tego samorządu uczyniliśmy?

Z radnymi rozmawiała