Pierwszy dzień kalendarzowej wiosny, Dzień Wagarowicza, a za oknem mimo iż nie pada deszcz – średniawo. Na pociechę prezentujemy Wam trzy wiersze członków Koła Literackiego przy Środowiskowym Domu Samopomocy w Elblągu.
Z nadejściem wiosny dla wszystkich dużo słońca i pogody ducha, a w prezencie wiersze od uczestników Koła Literacko-Poetyckiego (Marta Zając)
Wiosna
Klucze gęsi i żurawi powracają do swych gniazd
Kwiaty przebiśniegów pojawiają się w ogródkach
Ptaki powracające przelatują obok miast
A żaby wychodzą przebywające w zimie w budkach.
Klekot bocianów słychać na wsi
Wiosna uśpiona do życia się budzi
Niejedno gniazdo na drzewie wisi
Urzeka ta ruchliwość wiosną ludzi.
Rolnicy wyjeżdżają traktorami pole
Gospodynie pieką w piekarniku ciasto
Aby poczęstować mężów uprawiających role
Piękno wiosny dostrzega też miasto
(Arkadiusz Kanderski)
Wiosna
Przyszła do nas wiosna piękna i radosna.
Obdarzyła nas uśmiechem słońca ,
soczystą zielenią lasów ogródków i łąk.
Zasiała w naszych w naszych sercach nadzieję na lepsze jutro.
Wysypała z koszyka moc kwiecia jak
krokusy, pierwiosnki ,przebiśniegi które cieszą nasze oczy.
Obudziła ze snu zimowego zwierzęta.
Dostojne łabędzie witają nas pływając po wodzie.
Skowronek śpiewa swą piosenkę że to już Wiosna! Wiosna! Tuż tuż.
(Elżbieta Pinkosz)
Trzeba mieć serce
Choć nie wiem gdzie moje miejsce jest
wiem że jesteś Ty ! x 2
To my, jak tańczące dzieci przedstawiające radość
To nasze zmysły
kryją sekret przed poznaniem.
Trzeba mieć serce, by odnaleźć duszę
Trzeba mieć serce by odnaleźć mnie.
(Elżbieta Pinkosz)
opr. d-ave
