Wiosna pełną parą wkroczyła do naszego kraju. Piękna pogoda i zbliżająca się majówka sprzyjają odpoczynkowi. Spacer po lesie przy ptasich trelach, szumie drzew i szemrzącym strumieniu to okazja do dotlenienia organizmu, naturalnego wysiłku fizycznego. Mamy szczęście mieszkać na przepięknej Wysoczyźnie Elbląskiej, która zapewnia aktywny wypoczynek i niezapomniane wrażenia.
Szlak Wysoczyzny Elbląskiej przebiega przez bardzo zróżnicowane tereny Parku Krajobrazowego. Prowadzi drogami o różnym stopniu trudności o łącznej długości 49,8 km. Różnica między najwyższym i najniższym punktem wynosi około 181 m. Park wraz z otuliną znajduje się na terenie gmin: Tolkmicko, Milejewo, Frombork, Elbląg oraz miasta Elbląga.
Wysoczyzna Elbląska wyraźnie odróżnia się od otaczających ją obszarów. Wznosząca się stromo i silnie porozcinana stanowi kontrast dla płaskich, sąsiednich terenów. Obecny kształt Wysoczyzna zawdzięcza procesom zachodzącym w okresie zlodowaceń plejstoceńskich i utworzonej wówczas morenie dennej. Ta urozmaicona rzeźba stoków Wysoczyzny najlepiej widoczna jest wczesną wiosną i późną jesienią. Właśnie teraz bardzo bogata, ale jeszcze bezlistna, szata roślinna nie zakrywa widoków i pozwala obejrzeć całe bogactwo rzeźby terenu.
Ponad połowę powierzchni Parku zajmują duże połacie lasów z przewagą pięknych, rozłożystych buków, poprzetykanych strzelistymi sosnami i urokliwymi brzozami. Wisienką na torcie są piękne okazy dębów. Ale Wysoczyzna to także jesiony, graby, klony i olsze oraz świerki i daglezje.
„Buki Wysoczyzny Elbląskiej”, „Kadyński Las”, „Dolina Stradanki” i „Nowinka”, to miejsca, gdzie występują rzadkie, podlegające ochronie, gatunki roślin. Między innymi można tu spotkać czosnek niedźwiedzi czy lepiężnik biały.
W lasach Wysoczyzny spotkać można wiele gatunków ptaków, m.in. myszołowy włochate, bociany czarne, bieliki, pliszki górskie oraz ssaków, a wśród nich wydry, popielice i jenoty. Mieszkają tu też, sprowadzone w 1895 z Dalekiego Wschodu, jelenie sika, a także ich wrogowie – wilki. Miłośnicy gadów i płazów, też mogą tu spotkać swoje ulubione zwierzątka.
Wystarczy ubrać wygodne buty, do plecaka wrzucić polar, coś do picia i jedzenia, na szyję lornetkę, a w dłonie aparaty fotograficzne i wyruszyć na podbój okolicznych lasu.
Galeria zdjęć pochodzi z wyprawy do Doliny Stradanki i Grodziska Tolkmita i została wykonana przez Majkę Brejdak.
sielsko, anielsko, pełen relaks przy intensywnym wysiłku fizycznym - polecam
Bardzo fajny tekst :) A może by tak cała seria artykułów o środowisku przyrodniczym naszej Małej Ojczyzny? Niestety, tak wielu elblążan nie ma podstawowej wiedzy o swoim regionie (w kontekście geografii fizycznej) ...
Dziękuję za artykuł i zdjęcia. Wysoczyzna to bardzo fajne miejsce i warte szerszej reklamy. Szkoda tylko, że szlaki są zaniedbane, nikt się nimi nie interesuje. Mieszkam na ulicy Leszczynowej przy czerwonym szlaku i często chodzę na spacery do lasu. Samo wejście z Leszczynowej na szlak jest źle oznakowane i często widzę jak rowerzyści zastanawiają się jak wjechać. Po wejściu do lasu schodzi się na podmokłą ścieżkę, która jest mocno zarośnięta w lato, później trafiamy na rozwalający się drewniany mostek dla bezpieczeństwa oznaczony czerwonymi taśmami itd. Szkoda bo nie wielkimi kosztami można by wykonać rewitalizację.
Polecam stronę internetowa Wysoczyzny www.pkwe.pl w menu po lewej stronie jest interaktywna mapa parku. Szkoda, że na mapie brakuje współrzędnych GPS. Przydałaby się też mapa do pobrania na telefon komórkowy.