Głównym zadaniem projektu będzie wznowienie pierwszego zina artystycznego w Europie Wschodniej – wydawanego w Elblągu, przez Galerię EL, w latach 1972-73. W ramach zadania wydrukowany zostanie reprint pięciu tomów „Notatników Robotnika Sztuki” - łącznie 500 sztuk.
„Robotnik Sztuki” już pod koniec roku
Do wznowienia zostanie dołączony dodatek - wolumin o charakterze historycznym – przewodnik z płytą CD, w którym zamieszczone zostaną teksty krytyków, wspomnienia artystów, archiwalny materiał zdjęciowy. Wirtualne archiwum Robotnika Sztuki oraz dodatek do reprintu będzie tłumaczony na język angielski i niemiecki.
W chwili obecnej stworzona została podstrona witryny Galerii El z wirtualnym archiwum Robotnika Sztuki, którą można obejrzeć tutaj.
Czym był „Robotnik Sztuki”?
„Notatnik Robotnika Sztuki” miał charakter nieregularnika i był wydawany pomiędzy IV Biennale Form Przestrzennych „Zjazd Marzycieli” a V Biennale Form Przestrzennych „Kinolaboratorium”, w latach 1972-73. Ostatni - piąty numer pisma był jednocześnie katalogiem V Biennale Form Przestrzennych.
„Notatnik Robotnika Sztuki” redagowany przez założyciela Galerii El – Gerarda Kwiatkowskiego był przedsięwzięciem wyjątkowym. Powstawał jako autentyczna oddolna inicjatywa, dzieło grupy pasjonatów bez żadnego wsparcia ówczesnych czynników oficjalnych.
Drukowany był na powielaczu, na kiepskiej jakości papierze, zachowując nieformalny, zupełnie nowatorski charakter zinu. W założeniu miał być miejscem żywej wymiany idei artystycznych, prezentacji postaw twórczych. „Notatnik Robotnika Sztuki” odegrał rolę konsolidującą nurt sztuki konceptualnej w Polsce.
Efekt kreacji artystycznej
Na jego łamach artyści formułowali programy wystąpień tak znani twórcy i krytycy jak Jerzy Ludwiński, Jerzy Rosołowicz, Zofia Kulik, czy Andrzej Kostołowski. Tam też zamieszczone są oryginalne realizacje sztuki lingwistycznej m.in. Janusza Haki, Pawła Dudy, Romualda Kutery oraz „Poezji aktywnej” Ewy Partum, czy „Zasady Sztuki Monodycznej” Andrzeja Partuma.
„Robotnik Sztuki” nie był tylko zbiorem komentarzy, opinii czy esejów dotyczących przedsięwzięć w dziedzinie polskiej sztuki współczesnej na początku lat siedemdziesiątych. Sam w sobie stał się efektem kreacji artystycznej.
Dzisiaj jest niedostępny
Dziś zin jest pozycją całkowicie niedostępną, jego pojedyncze egzemplarze odnajdują się w prywatnych księgozbiorach. Nawet podczas słynnej wystawy w Niemczech „Europa, Europa” w latach 90. organizatorzy nie zdobyli kompletu „Notatnika…” a jego ekspozycja cieszyła się dużym zainteresowaniem gości.
Realizacja zadania pozwoli na zintensyfikowanie badań naukowych nad historią nurtu konceptualnego w sztuce polskiej a także pozwoli na przywrócenie znaczenia kluczowej roli Galerii El w kształtowaniu tego ruchu.
Projekt jest współfinansowany przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego.