To był historyczny dzień dla miasta. Na spotkanie z papieżem do Elbląga przybyło około 300 tysięcy osób. Myślę, że takiego wydarzenia w Elblągu, z taką liczbą uczestników, wcześniej nie było - mówił prezydent Witold Wróblewski podczas uroczystego wernisażu z okazji 20. rocznicy wizyty Jana Pawła II w Elblągu.
Gdy w styczniu 1999 roku dowiedzieliśmy się, że w czerwcu przyjedzie papież, mieliśmy kilka miesięcy, aby do tej wizyty się przygotować. Zorganizowanie wszystkiego było bardzo trudne, było wielkim wyzwaniem. Budujące jednak było to, że w Elblągu w to wydarzenie zaangażowali się wszyscy, przedsiębiorcy, żołnierze, oczywiście również kościół i samorząd
- wspominał prezydent.
6 czerwca 1999 roku Jan Paweł II odwiedził Elbląg. Tysiące pątników z całego świata zgromadziło się wokół ołtarza, na lotnisku Aeroklubu Elbląskiego, aby wysłuchać słów papieża.
Wczoraj (6 czerwca) dokładnie w 20. rocznicę tego wydarzenia, w Ratuszu Staromiejskim otwarto ekspozycję poświęconą pielgrzymce Jana Pawła II do Elbląga. W uroczystości wzięli m.in. uczestnicy wydarzeń sprzed 20 lat. Wspominali wizytę wielkiego Polaka, swoje emocje z nią związane, a także przygotowania do niej.
Wydarzenie było ogromne, przejmujące. Fotografowałem wielu ludzi, kierowałem na nich obiektyw, jednak nie odczuwałem tego wrażenia, takich emocji, jak kierując obiektyw na twarz papieża. Robiłem wtedy zdjęcia trzema aparatami, wykonałem ich około 180. Zastanawiałem się, co z tego wyjdzie. Na szczęście tylko chyba sześć klatek z tego było nieudanych
- wspominał czerwiec 1999 roku Henryk Myśliński, fotograf, autor zdjęć, które znalazły się na wystawie.
Płk. Zbigniew Ruciński, były dowódca zlikwidowanego już 14 Batalionu Budowy Lotnisk, przyznał po latach, że niewiele brakowało, a wizyta zostałaby odwołana.
Jakieś dziesięć dni przed przyjazdem papieża wizyta okazała się zagrożona. Na piętrze, w klubie żołnierskim, gdzie wtedy było urządzane centrum prasowe, wieczorem padł strzał. Kula przestrzeliła okno. Została powiadomiona policja. Okno zostało wyjęte, sprowadzano jaki nabój mógł je przebić, co się stało. Ostatecznie nic nie wyjaśniono, ale sprawa ucichła. Wtedy to była tajemnica, teraz, po 20 latach, mogę ją zdradzić. Byłem jednym z tych ludzi, którzy byli najbliżej tego wydarzenia. Śmiało mogę powiedzieć, że to było wydarzenie mojego życia
- pamięcią do okresu przygotowań do wizyty papieża wrócił również Zbigniew Ruciński, ówczesny dowódca 14. Batalionu Remontu Lotnisk.
Wystawę można oglądać w Ratuszu Staromiejskim. Jej głównym punktem są zdjęcia fotografa Henryka Myślińskiego wykonane podczas wizyty papieża w naszym mieście. Oprócz nich w Ratuszu Staromiejskim znalazły się również eksponaty z archiwum diecezji elbląskiej oraz zbiór ówczesnych artykułów z lokalnej prasy. To nie jedyne pamiątki, które pozostały elblążanom po wizycie papieskiej. Tron papieski np. można podziwiać w katedrze św. Mikołaja, a winda, która wwiozła papieża na kopiec, gdzie stał ołtarz, została zamontowana w Urzędzie Miejskim i dzisiaj służy osobom niepełnosprawnym.
Apogeum rozpasania Kościoła – złodziejstwa i zboczenia – przypadło na lata pontyfikatu Jana Pawła II. To on był głową Kościoła i na niego spada odpowiedzialność za wszystkie potworności, które działy się pod jego nosem, tuż obok. Ich sprawcami byli nierzadko ludzie, których gorąco protegował i którzy z tej osłony korzystali, by gwałcić i kraść. Mówić, że Wojtyła nie wiedział (bo mu Dziwisz nie powiedział), to obrażać inteligencję i jego, i naszą. To śmieszne. W gazetach pisali, filmy kręcili, gadali i plotkowali po całym Kościele, a ten akurat głuchy jakiś i nic nie słyszał. Tak jak śmieszne jest w swej naiwności myślenie, że niewiedza cokolwiek usprawiedliwia. Gdyby Wojtyła nie wiedział, że Watykan jest zboczonym burdelem i siedliskiem mafii, to tym bardziej byłby winny. (...)
(...) Kult Wojtyły obraża uczucia religijne ludzi prawdziwie wierzących. Wiara w Boga brzydzi się bowiem kultem jednostki. To jednak ich sprawa. Dla moralności publicznej, moralności świeckiej – hańbą jest wszechobecność hołdów i pomników, nazw ulic, placów i szkół nie tylko dlatego, że sam kult jednostki jest czymś wstrętnym, lecz dlatego, że wiedza o zgniliźnie Kościoła od dawna jest już powszechnie dostępna i niepodważalna. Nawet ci, którzy będą z nienawiścią komentować ten tekst, nie podejmą żadnej polemiki z tym twierdzeniem. Nikt nie śmie już dzisiaj utrzymywać – wbrew zapewnieniom niezliczonych księży i biskupów – że Watykan Wojtyły nie był gniazdem węży. Kim więc był sam Wojtyła? Świętym mężem – ojcem węży? A może mieczem archanielskim, spadającym na głowy watykańskich (...)
(...) Lecz zwykli ludzie, jak mówię, już przestają się bać. Mają dość. Dość agresji, ciemnoty, kłamstw. Dość zboczeńców i naciągaczy. Dość szantażu politycznego, chciwości, załgania i nieustannego obrażania przez księży tych wszystkich, którzy nie chcą być im posłuszni. Po tysiącu lat kończy się nierozerwalnie z polskością związane pasożytowanie Kościoła na naszym państwie, zatruwanie duszy narodu poczuciem grzeszności i winy, łudzenie obietnicami powstania z grobów i raju na ziemi, wyzysk i dominacja. Wkrótce skończy się płaszczenie się przed księżmi i biskupami, składanie niekończących się danin i hołdów, lęk przed nadprzyrodzoną mocą zaklętą w insygniach kapłaństwa, obrzydliwy, niewolniczy odruch uniżoności wobec księdza, jaki do dziś jeszcze zdarza się u starszych ludzi. (...)
(...) Skończy się zabobonna wiara w moc obrazków i święconej wody, skończy się bulgot nienawiści o „dżenderach” i „seksualizacji dzieci”, w wykonaniu owładniętych obsesją seksualną pogromców masturbacji. Skończy się też kult Jana Pawła II – te wszystkie szkaradne pomniki, te wszechobecne nazwy. To zniknie jak senna mara. Za dwie, może trzy dekady – po ciężkiej walce, w której Watykan i jego ludzie w Polce będą bronić do upadłego każdego przywileju i każdego dochodu. A że przy okazji z moralnego bagna coś tam może na końcu dobrego wyrośnie, to już inna sprawa. (...)
(...) Nawet w szczególnie zbrodniczym Kościele irlandzkim zjawiła się po latach kary jakaś pokora. Nie będę jednak udawał, że szczególnie mi na tym odrodzeniu zależy. Etyczny duch współczesnych narodów Zachodu unosi się wysoko ponad cieniami średniowiecza. [za: prof. Jan Hartman]
Znowu okazja do lansu i fotek. Jak zmienił się wasz stosunek do ludzi? Bez moralności słupujecie, zmuszacie do wpłat na kww, lekceważycie etykę. po co więc gadki i podpieranie się przeszłością, skoro niczego was to nie nauczyło i nie wychowało.Słupnik udaje bohatera po wykładach o etyce i moralności. Puste gadanie z bagażem relatywizmu moralnego. zostawcie JP II każdemu z osobna i nie wycierajcie sobie nim gęby i nie podpierajcie amoralnej działalności..
módlcie się żeby Pan mu nie pamiętał tego rozpasania kościoła w Polsce i tych ochronionych pedofili. swoją drogą nie dziwi mnie że ktoś kto tolerował takie rzeczy batożył się w samotności, ale jak to mogło odkupić krzywdy?
Pamiętam 6.6.1999 dokładnie. Śp. biskup Śliwiński miał bardzo słabe wystąpienie. Zaczął o męczeńskiej śmierci Św. Wojciecha i przeskoczył szybko na konieczność... kanonizacji śp. lek. med. Aleksandry Gabrysiak ! Ani słowa o kilkusetletnich, wspaniałych dziejach kościoła w Elblągu, o jego wielokulturowym wymiarze, o tolerancji, o żyjących tutaj bardzo zgodnie katolikach, ewangelikach, wypędzonych hugenotach i mennonitach, o wypędzonych protestantach z Salzburga, nie mówiąc o Żydach. Ponadto liczono na wiecej wiernych niż na elblaskie lotnisko przybyło. Firma p. Leszka Wójcika miał duży udział w budowie ołtarza i innych niezbędnych urządzeń.
Kilka osób, biskup i on. On wychwala JP II sam będąc na bakier z jego nauką. Słupy bezpośrednich podwładnych, to przepustka do stania przy biskupie . Kasowanie kwot wielokrotnej pensji od bezpośrednich podwładnych za synekury miejskie, to wielki efekt nauk JP II. Na jawne łamanie prawa przez bliskich podwładnych odpowiadanie "nie widzę" , "nie słyszę", to upoważnienie do wspomnień o wizycie JP II. Unikanie zadań wynikających z przyjętej funkcji, to też zasługa . Legalizacja dewastacji wyróżnika Elbląga w Europie - Bażantarnia, odkryty basen , Dolinka - to więcej niż powód do całowania w pierścień. Dbałość o kolegów - hangar stowarzyszenia żeglarskiego, walka o kupno przez miasto złomu i ruiny na Górze Chrobrego, funkcje miejskie, "opracowania" płatne, - to już świętość. A mieszkaniec?
i co po tej wizycie zostalo? nic zero rozpasanie kleru jak bylo tak jestl liczy sie tylko kasa i zycie w luksusie czy tak nauczal jezus?a jp2 byl tak dlugo papiezem dlatego ze nie wtracal sie do niczego kler robil co mu sie podobalo a papiez zaintersowany byl tylko p[ielgrzymkami i gdzie te nauki jp2 gdzie pokolenie jp2 wszystko juz odeszlo a wrobel niech nie rznie glupa i bierze sie do roboty a nie nastepny rozmodlony na wszystkich uroczystosciach i swietach religijnych chyba pomylil powolanie