Liczy się każda kropla. Motoserce po raz kolejny zabiło na Starówce

Już po raz  kolejny w Elblągu, podczas tegorocznego Święta Chleba, zorganizowana została akcja pod hasłem Motoserce, której celem jest zbiórka krwi - Cieszy nas to, że nasza akcja pokrywa się ze Świętem Chleba - mówi Wojciech Macijewicz, sekretarz grupy motocyklowej Road to North, odpowiedzialnej za sobotnią imprezę. - Gwarantuje bowiem skuteczność w naszych działaniach i przy okazji uświetniają samo miejskie wydarzenie. Po prostu: przyjemne łączymy z pożytecznym.

Motoserce jest ideą wynikającą z potrzeby i z chęci działania. Po raz kolejny w tym roku rubinowe serce zabiło na elbląskiej Starówce, gdzie w sobotę (30 sierpnia), autobus przystosowany do oddawania krwi zapraszał wszystkich chętnych elblążan do odwiedzin i pomocy w tym szczytnym celu. Tam też zgromadziła się spora grupa motocyklistów z Elbląga, Braniewa i Trójmiasta.

To już czwarta taka akcja zorganizowana w Elblągu i szósta ogólnopolska - Rano krew oddali motocykliści, a teraz pojechali już ubijać asfalt – śmieje się Wojciech Macijewicz. - Elblążanie jak zwykle nie zawiedli. Krwiobus przyjmuje coraz więcej chętnych do oddania krwi.

Bo bez rubinowego osocza nie ma życia. Krwi może potrzebować każdy z nas, w każdej chwili - Nieprawda, że to motocykliści potrzebują jej najwięcej; wypadki zdarzają się bowiem każdemu - dodaje Wojciech Macijewicz. Krew, którą oddali elblążanie, trafi w tzw. system i zostanie potem rozdysponowana tam, gdzie jest najbardziej potrzebna. Najczęściej od dawcy pobiera się 450 ml krwi. To nieduży ubytek dla naszego organizmu, nieszczególnie dla niego odczuwalny. Niektórzy mogą tylko odczuwać lekkie osłabienie.

Z roku na rok obserwuje się coraz większe obwarowania, w związku z oddawaniem krwi, szczególnie, jeśli chodzi o pewne normy związane z przebytymi chorobami, czy właściwościami organizmu - Dodatkowo pobrana krew jest badana, zanim zostanie oddana dalej i rzeczywiście okazuje się wtedy, że bardzo dużo osób ma czy to jakieś wady genetyczne, czy przejścia pochorobowe, które wykluczają go na chwilę obecną jako krwiodawcę, ale dzięki temu wielu też dowiaduje się, że ma jakieś problemy zdrowotne – dodaje Wojciech Macijewicz.

Jak wyglądały procedury, który musi przejść każdy chętny krwiodawca? Przede wszystkim badanie przed pobraniem krwi polegało na wywiadzie; trzeba było również wypełnić ankietę. Potem następowało badanie poziomu hemoglobiny przy użyciu wyłącznie sprzętu jednorazowego, a następnie weryfikacja i decyzja, czy rubinowy płyn w ogóle można oddać.