Od 4 do 20 września w Bibliotece Elbląskiej prezentowana będzie ekspozycja pt. „Jerzy Giedroyc i zagubieni romantycy…”. Wystawa organizowana jest z okazji ustanowienia przez Sejm RP roku 2006 Rokiem Jerzego Giedroycia.
W bieżącym roku zbiegają się trzy rocznice związane z paryską „Kulturą”: stulecie Redaktora Jerzego Giedroycia; sześćdziesięciolecie utworzenia Instytutu Literackiego, a następnie miesięcznika Kultura oraz setna rocznica narodzin najważniejszego z publicystów politycznych tego miesięcznika – Juliusza Mieroszewskiego.
Ekspozycja pokazywać będzie sylwetkę Jerzy Giedroycia i autorów skupionych wokół miesięcznika polityczno-kulturalnego “Kultura”, wydawanego na emigracji od 1947 do 2000 właśnie przez Instytut Literacki w Paryżu. Giedroyc – założyciel, ale też wydawca i redaktor naczelny “Kultury” - współpracował z wybitnymi polskimi publicystami i pisarzami emigracyjnymi m.in. Józefem Czapskim, Jerzym Stempowskim, Konstantym Jeleńskim, Markiem Hłasko, Juliuszem Mieroszewskim, Czesławem Miłoszem, Witoldem Gombrowiczem, czy Gustawem Herlingiem-Grudzińskim. Tytuł wystawy jest zaczerpnięty z eseju Wacława Zbyszewskiego, który w ten sposób nazwał założycieli Instytutu Literackiego i paryskiej “Kultury”.
Na wystawę składa się kilkadziesiąt plansz, które m.in. prezentują kalendarium najważniejszych wydarzeń z historii Instytutu Literackiego, obszerny życiorys Giedroycia oraz fragmenty artykułów autorstwa m.in.: Józefa Czapskiego, Andrzeja Bobkowskiego, Juliusza Mieroszewskiego, Czesława Miłosza i Gustawa Herlinga-Grudzińskiego i innych. Biblioteka Elbląska organizuje wystawę dzięki współpracy z Towarzystwem Opieki nad Archiwum Instytutu Literackiego w Paryżu z siedzibą w Warszawie, które przygotowało ekspozycję.
Jerzy Giedroyc (1906-2000) był publicystą, politykiem, twórcą i redaktorem paryskiej "Kultury". Studiował prawo i historię na Uniwersytecie Warszawskim. W młodości był m.in. redaktorem tygodnika "Dzień Akademicki", później przekształconego w dwutygodnik "Bunt Młodych". Pismo to w 1937 roku przekształcił w tygodnik "Polityka".
W okresie międzywojennym zajął się polityką - pracował w Biurze Prasowym Rady Ministrów, był sekretarzem wiceministra rolnictwa, a także pracował w Ministerstwie Przemysłu i Handlu. W obliczu wojny wraz z rządem ewakuował się do Rumunii, gdzie kierował m.in. Biurem Polskim w ambasadzie chilijskiej. Jako żołnierz Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich uczestniczył w kampanii libijskiej i walkach w Tobruku.
Po wojnie założył w Rzymie Instytut Literacki. W 1947 roku wraz z Gustawem Herlingiem-Grudzińskim wydał pierwszy numer "Kultury". Tego samego roku redakcja przeniosła się do Paryża, skupiając wokół siebie czołowych pisarzy i intelektualistów polskich przebywających na emigracji. Sześć lat poźniej zaczęły się ukazywać pozycje książkowe w ramach Biblioteki Kultury.