Teatr im. Aleksandra Sewruka w Elblągu i Elbląskie Towarzystwo Kulturalne zapraszają na kolejne spotkanie Sceny przy stoliku w wersji online.
Trzaskający mróz, drewniana chata gdzieś wśród ośnieżonych norweskich szczytów. Do drzwi domku Einara Kristiansena puka młody przedstawiciel lokalnej chrześcijańskiej wspólnoty – Tom. Tom wie, że zmarła ostatnia osoba, która opiekowała się Kristiansenem, czyli żona starca imieniem Mona. Lokalny pastor, pan Birch, nakazuje młodzieńcowi spotkanie się z nestorem i nakłonienie go do przenosin do domu opieki. Młody mężczyzna z gorliwością zeloty stara się nawrócić wyraźnie ateizującego starszego pana na jedyną słuszną wiarę. Spotkanie młodego, pełnego witalnej energii i misjonarskiego zapału mężczyzny ze zgorzkniałym starcem przyjmuje wyraz debaty religijnej i światopoglądowej.
Gorliwy Tom zderzy się z trudną do oswojenia prawdą – jaką?
Heldalen to przejmujący portretem samotności człowieka: „Tom, jak człowiek tak długo siedzi sam, to w świecie powstają szpary. I możesz przybliżyć oczy do tych szpar, i widzisz rzeczy, których inni nie widzą!”. Kristiansen, który decyzją pastora Bircha ma zostać umieszczony w domu opieki, jest być może jedyną osobą, która zachowuje obiektywny osąd rzeczywistości i zna prawdę o przeszłości duchownego – dokładnie pamięta makabryczne wydarzenia rozgrywające się we wsi w czasie drugiej wojny światowej. Jego świadectwo obciąża pozornie kryształowego pastora, jawiącego się jako wzór cnót dla mieszkańców. Wyznanie starca może wstrząsnąć dotychczasowym życiem społeczności. Prawdziwymi sędziami przeszłości stają się jednak milczące, acz obecne i współczujące – duchy.
Transmisja odbędzie się na naszej stronie facebook: facebook.com/teatrelblag w poniedziałek 16 listopada o godz. 18.
Tekst przeczytają Jerzy Przewłocki, Mariusz Michalski i Sławomir Banaś.
Prawa do sztuki reprezentuje Agencja Dramatu i Teatru w Warszawie.
Kamila Łyłka
Kierownik literacki
Obejrzę napewno. Poprzedni,, Życie psa na balkonie'' było kapitalne. Podobały mi się nagle zwroty akcji.
Przy stoliku to najlepiej napić się zimnej wódki. Teatr ,szczególnie ten kreacyjny ,powstaje w innych miejscach.