Elbląscy aktorzy zagrali w Portugalii

W zeszłym tygodniu zakończył się międzynarodowy projekt, realizowany w ramach programu „Kultura” - „Burza Szekspira: ontologia, rekonstrukcja i manipulacja”. Efektem tego projektu była realizacja plenerowa spektaklu według „Burzy” Williama Shakespeare’a. Trzy zespoły: z  Lincoln w Anglii, z Tomar w Portugalii i z Elbląga w Polsce, realizowały to przedsięwzięcie. Przed wyjazdem aktorów elbląskiego teatru do słonecznej Portugalii, rozmawialiśmy z Tomaszem Walczakiem – rzecznikiem prasowym Teatru im. Aleksandra Sewruka, który zdradził nam, na czym polegał cały projekt i jaki zaskakujący finał jest w planach.

Na czym polegał ten projekt?

W lipcu 2011 spotkaliśmy się w Portugalii i tam organizowaliśmy wspólne próby. Efektem tego było sześć spektakli zrealizowanych w Portugalii. Każdy w innej przestrzeni, w innej konfiguracji. polsko – portugalski, angielsko – portugalski, itd. Wariacji było więcej, ponieważ „Burza”, to konflikt między mieszkańcami dwóch miast. I tak sytuacja była rozgrywana. Jeśli w jednym spektaklu Polacy byli z miasta A, to w drugim byli z miasta B. Bardzo interesujące przedsięwzięcie, dla nas zupełnie nowe doświadczenie. W tej chwili jedziemy zakończyć ten projekt. Ma się odbyć jeden spektakl. Portugalczycy, grając jeden ze spektakli u nas w Polsce, wystąpili również  w ramach festiwalu szekspirowskiego, odbywającego się  w Gdyni Kolibkach. Wykorzystali to doświadczenie i poszli krok dalej. Poszczególne sceny spektaklu będą rozgrywane w różnych punktach miasta Tomar.

Czy interpretacja Szekspira w innych krajach różni się bardzo od polskiego odbierania jego twórczości?

Nam się zderzyły trzy zupełnie odmienne sposoby myślenia o Szekspirze. Wydawało nam się, że to Anglicy będą z wielkim pietyzmem podchodzili do Szekspira, tymczasem to oni zrealizowali wersję najbardziej współczesną, najbliższą młodemu pokoleniu. Aktorzy biegający z laptopami to zupełnie inne spojrzenie w porównaniu do polskiej szkoły, gdzie ważne jest odtworzenie scenerii, ducha epoki, kostiumów. Inne spojrzenie mieli też Portugalczycy.

Jaki jest plan na finałowe przedstawienie?

Poszczególne sceny będą odgrywane, nastąpi 15 minut przerwy i będą odgrywane ponownie przez inny zespół. Przez kilka godzin w ten sposób będziemy eksploatowali ten spektakl. Także publiczność będzie sobie mogła chodzić od stacji, do stacji, tak jak to było w czasach średniowiecznych. Doproszono do spektaklu finałowego aktorów japońskich. Sami jesteśmy ciekawi jak to będzie wyglądało. Spektakl ma trwać cztery godziny, potem nastąpi  przerwa na kolację i po kolacji finał. Finał, gdzie wszyscy aktorzy z czterech krajów spotkają się w jednym miejscu. Wszyscy jesteśmy bardzo ciekawi jak to będzie wyglądało.

To znaczy, że wszyscy aktorzy wystąpią w finale? Jak to możliwe? Przecież ilość ról jest ograniczona.

Tak. Właśnie dlatego jedziemy do Portugalii na tydzień. Codziennie będą się odbywały próby. Ale tu nie mamy pełnej jasności, ponieważ Portugalczycy przygotowują nam niespodziankę. Ta scena finałowa jest dla nas jeszcze niewiadoma. Wszystko okaże się na miejscu.

A co z kolacją? Po spektaklu organizowana jest kolacja dla aktorów i publiczności. Tak będzie i tym razem?

Kolacja jest wpisana w część  składową spektaklu. Tutaj też będzie tym momentem, kiedy aktorzy wszystkich czterech państw spotkają się razem z publicznością przy wspólnym stole.

Czy jest realne, żeby na stałe wprowadzić w Elblągu takie kolacje?

Myśmy widzieli przecudnej urody spektakl „Uczta Babette”. Z pewnością znana szerszemu kręgowi odbiorców z wersji filmowej. Duże, okrągłe stoły, przy których siedzą ludzie, którzy się nie znają, obsługiwani są przez małe dzieci dostojnie ubrane. To był przykład połączenia sztuki teatralnej ze sztuką kulinarną. Tam to się sprawdziło. W takiej wersji mogłoby się sprawdzić również u nas, ale bilety musiałyby być znacznie droższe. Jako przykład powiem, że jedną z przystawek były przepiórki. W tym spektaklu aktorzy nie jedli. To była kolacja tylko dla gości spektaklowych.

Zespół Teatru im. Aleksandra Sewruka wrócił już z Portugalii, w której przebywał od 29 marca do 4 kwietnia. O to, jak wyglądał ostatni spektakl projektu zapytaliśmy Mirosława Siedlera, dyrektora Teatru im. Aleksandra Sewruka oraz Martę Eisler – Wrzeszcz, specjalistkę ds. promocji i reklam. Wywiad ukaże się jutro,16 kwietnia.