Czy aktorka czuje się niekomfortowo grając bez ubrania? Specjalnie dla dziennika info.elblag.pl wywiad z Darią Widawską

Podczas tegorocznego Ogólnopolskiego Festiwalu Sztuki Słowa „Czy to jest kochanie” wystąpili aktorzy Teatru Capitol  ze spektaklem „Drugi rozdział”. Daria Widawska, która wcieliła się w postać Faye, opowiedziała nam m.in. czy gra w negliżu sprawia aktorce trudność.

Rozmawiamy podczas odbywającego się w Elblągu Ogólnopolskiego Festiwalu Sztuki Słowa. Czy Pani zdaniem, w dzisiejszych czasach, ludzie świadomie posługują się słowem?

Wydaje mi się, że w ogóle ludzie nie zastanawiają się nad tym co mówią. A szkoda. A już o tym jak mówią, jestem święcie przekonana – nie wiedzą niczego o słowie, o języku polskim. Myślę, że nam, aktorom, również się zdarzy czasami popełnić jakiś błąd wypowiadając się publicznie, ale dla mnie najważniejsze jest to, będąc na scenie, żeby słowo nie tylko znaczyło to, co znaczy, ale gdzieś w brzmieniu powodowało poruszenie wyobraźni. Na przykład słowo deszcz, które jest pięknym słowem, wypowiedziane zwyczajnie znaczy tylko brzydką pogodę. Ale gdy ktoś powie się „o szyby deszcz dzwoni, deszcz dzwoni jesienny”, to od razu rzeczywiście słychać ten deszcz, który dzwoni o szyby. Samo znaczenie słowa jest ważne, ale również to, co ono ze sobą niesie,  w sensie dźwięku.

Czy festiwale, podczas których młodzi ludzie prezentują poezję i prozę, to dobry pomysł?

W świecie skrótów językowych typu „pozdro”, „siema”, „cze”, taki festiwal, taki konkurs oratoryjno – recytatorski, jest fajną rzeczą, szczególnie dla młodych ludzi, którzy w języku codziennym posługują się skrótami, bądź niedbałą mową. Oni się rozumieją, ale scena, występ wymaga tego, by to słowo dotarło do widza. Tu jest z siedemnaście rzędów i dobrze, by widz siedzący w ostatnim rzędzie usłyszał i zrozumiał tekst wypowiedziany ze sceny.

Festiwale obnażają umiejętności aktora. Weryfikują jego talent. W telewizji można zagrać dubel, w teatrze, na scenie tego zrobić nie można.

W serialu pewne rzeczy są powycinane, pewne powtórzone po wielokroć. W serialach też widzimy wielu ludzi, którzy są po prostu amatorami występującymi w telewizji. Taka jest potrzeba, taka jest moda. Scena powoduje to, że tu nie ma ściemy, tu trzeba dotrzeć do dwudziestego czasem do trzydziestego rzędu. Tu trzeba mieć pewne zachowania wzięte z techniki, podbite emocjonalnością i zagrać dwadzieścia razy to samo i tak samo.

Kobiety mają zawsze mnóstwo kompleksów, aktorek pewnie też ta przypadłość dotyczy. Czy zatem granie na scenie w niekompletnej garderobie, czy jedynie w ręczniku, jak Faye w „Drugim rozdziale”,  jest dużym utrudnieniem?

Nie myślę o tym. Dwa kostiumy do tego przedstawienia, które odsłaniają trochę ciała,  sama wymyśliłam. Nie dlatego, że chciałabym epatować swoim ciałem, tylko dlatego, że wydawało mi się, że ta rola stanie się bardziej barwna i ciekawsza dla widza. Z tekstu wynikało, że to postać komediowa, więc idąc tym śladem pomyślałam, że fajnie by było to jeszcze ubarwić. Dlatego nie myślę o tym, że występuję w samym ręczniku czy gorsecie odsłaniającym kawałek dekoltu, tylko myślę o tym, żeby była fajna postać. Gdybym występowała nago może bym się wtedy mocniej zastanawiała. Poza tym tu jest scenografia, tu jest kostium, tu jest tekst i postać, za którymi się chowamy. Gdybym to ja, Daria Widawska, miała wystąpić w gorsecie na jakiejś imprezie, wtedy miałabym duży problem. Na scenie robi to postać, którą gram.