Włącz myślenie!

W ramach programu „Bezpieczne Wakacje 2006 na Warmii i Mazurach” przedstawiamy poniżej informacje na temat skutków bezmyślnego prowadzenia pojazdów pod wpływem środków psychoaktywnych.

Alkohol jest używką, która w sposób jednoznaczny wpływa negatywnie na cechy psychomotoryczne człowieka, powodując zmiany w spostrzeganiu, ocenie zjawisk, sposobie i szybkości reagowania na bodźce, a tym samym przejściowo ograniczającą zdolność do precyzyjnej obsługi maszyn i urządzeń.

Tenże wpływ na człowieka, w zależności od stężenia alkoholu w wydychanym powietrzu przedstawia poniższa tabela.

Przepisy prawne obowiązujące w Polsce nie wymagają od kierujących pojazdami braku zerowej zawartości alkoholu w organizmie, lecz określają dwa jego progi, nazywane stanem po użyciu alkoholu (dawniej - stanem wskazującym na użycie alkoholu), oraz stanem nietrzeźwości.

Stan po użyciu alkoholu jest definiowany przez ustawę o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi jako stan, w którym zawartość alkoholu w organizmie wynosi, lub prowadzi do:

• stężenia we krwi od 0,2 promile do 0,5 promile alkoholu, albo

• obecności w wydychanym powietrzu od 0,1 do 0,25 mg alkoholu w 1 dm³ powietrza

Stan nietrzeźwości natomiast zachodzi wówczas, gdy zawartość alkoholu w organizmie kierującego wynosi, lub prowadzi do:

• stężenia we krwi powyżej 0,5 promile alkoholu, albo

• obecności w wydychanym powietrzu powyżej 0,25 mg alkoholu w 1 dm­³ powietrza.

Kierowanie pojazdem mechanicznym lub innym w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym przez osobę będącą w stanie po użyciu alkoholu stanowi wykroczenie, określone w artykule 87 kodeksu wykroczeń. Sąd może wymierzyć za to wykroczenie karę aresztu (w granicach od 5 do 30 dni), lub karę grzywny (aktualnie - w wysokości od 50 do 5000 zł).

Poza karami zasadniczymi, jakimi są kary aresztu i grzywny, sąd za ww. wykroczenie stosuje dodatkowe środki karne, zwiększające dolegliwość kary. Środkiem takim jest obligatoryjnie orzekany zakaz prowadzenia pojazdów na czas od 6-ciu miesięcy do trzech lat. Sąd może także orzec podanie treści orzeczenia do publicznej wiadomości - w miejscu pracy, w uczelni, w innym właściwym miejscu w stosowny i wskazany sposób.

Stan nietrzeźwości kierującego w trakcie kierowania pojazdem jest definiowany przez kodeks karny jako przestępstwo, a wiec znacznie surowiej, niż stan po użyciu alkoholu. Czyn ten jest zagrożony karą grzywny - do 360 stawek dziennych (wartość stawki dziennej określana jest przez sąd w zależności od dochodów oskarżonego, jego warunków osobistych, rodzinnych, możliwości zarobkowania itp. w granicach od 10 do 2000 zł), karą ograniczenia wolności od 1 do 12 miesięcy, lub karą pozbawienia wolności na czas od 1 miesiąca do 2 lat.

W przypadku stanu nietrzeźwości kierującego sąd stosuje również dodatkowe środki karne. Są nimi:

• zakaz prowadzenia pojazdów - na czas od 1 roku do 10 lat,

• świadczenie pieniężne na rzecz instytucji lub organizacji pomagającej osobom poszkodowanym w wypadkach komunikacyjnych, w kwocie do 10-krotności najniższego wynagrodzenia, określanego odrębnymi przepisami.

Również i w tym przypadku sąd może orzec podanie wyroku do publicznej wiadomości, w sposób przez siebie określony (np. poprzez stosowne ogłoszenie w mediach - na koszt ukaranego).

Jeżeli osoba kierująca pojazdem w stanie nietrzeźwości spowoduje wypadek drogowy, stanowiący odrębne przestępstwo, sąd orzeka karę pozbawienia wolności stosowną do skutków wypadku, ale w granicach pomiędzy podwyższonym o połowę dolnym i górnym wymiarem kary przewidzianej za to przestępstwo. Jeżeli w wyniku takiego wypadku nastąpiła śmierć innej osoby lub ciężki uszczerbek na jej zdrowiu, sąd może orzec zakaz kierowania wszelkimi pojazdami mechanicznymi na zawsze; orzeczenie takiego środka karnego jest obligatoryjne, jeżeli sprawca wypadku był już w przeszłości karany za podobne przestępstwo. Nawiązka orzekana w takim przypadku na rzecz instytucji lub organizacji świadczących pomoc osobom poszkodowanym w wypadkach komunikacyjnych może wynosić od trzykrotności do stukrotności najniższego wynagrodzenia miesięcznego.

Należy dodać, że w przypadku spowodowania wypadku drogowego przez nietrzeźwego kierowcę pojazdu, kary przewidziane w kodeksie wykroczeń lub kodeksie karnym stanowią jedynie część możliwych dolegliwości.

Warunki ubezpieczenia OC (od odpowiedzialności cywilnej) oraz ubezpieczenia auto-casco, zawierają klauzule zwalniające instytucje ubezpieczeniowe od odpowiedzialności odszkodowawczej w przypadku kierowania pojazdem mechanicznym w stanie po użyciu alkoholu. Oznacza to, że zakład ubezpieczeń lub ubezpieczeniowy fundusz gwarancyjny

wypłacą poszkodowanym należne odszkodowania, a następnie wystąpią do właściciela pojazdu lub kierowcy z roszczeniem o zwrot wypłaconych odszkodowań. Właściciel pojazdu traci oczywiście uprawnienia do uzyskania odszkodowania za straty własne, przewidywanego w ewentualnym ubezpieczeniu typu auto-casco.

Oprócz alkoholu podobne skutki wywołują inne substancje, za które przewidziane są takie same sankcje karne za prowadzenie pojazdu po użyciu takiego środka.

Środki odurzające i działające podobnie do alkoholu:

• Substancje wziewne; należą do nich niektóre rozpuszczalniki, areozole, substancje lotne używane w medycynie. Wywołują stany podobne do odurzenia, które powodują niezdolność do kierowania pojazdem.

• Narkotyki; to między innymi środki pozyskiwane z roślin (haszysz, marihuana, heroina, morfina, kokaina), uzyskiwane syntetycznie (amfetamina, ecstasy). Po ich użyciu osoba nie jest zdolna do kierowania pojazdem ze względu na oszołomienie, utratę poczucia rzeczywistości, nadmierne pobudzenie lub spowolnienie reakcji.

• Środki halucynogenne; czyli LSD, meskalina, halucynogenne gatunki grzybów. Powodują omamy, zaburzają orientację i równowagę, a przez to niezdolność do kierowania pojazdem.
  

Piłeś? Nie jedź. Nie warto tracić swojego i innych życia.

Jeśli spowodujesz wypadek ze skutkiem śmiertelnym będąc pod wpływem alkoholu lub środka odurzającego stracisz prawo jazdy na całe życie!!!

Ponadto będziesz mógł odpowiadać z art. 148§1 k.k.

„Kto zabija człowieka, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 8, karze 25 lat pozbawienia wolności albo karze dożywotniego pozbawienia wolności”.

                                                                           W-M CPD