O. Andrzej Czesław Klimuszko (23.08.1905 – 25.08.1980) Franciszkanin, honorowy obywatel miasta Elblaga.
Czesław Klimuszko urodził się 23.08.1905 roku w Nierośnie, pod Dąbrową Białostocką, w wielodzietnej rodzinie chłopskiej. Jako młody chłopiec poznał lecznicze właściwości ziół. Pierwsze wyleczenie ziołami narośli na dłoni chorej koleżanki nastąpiło przypadkiem i sprawiło, że odtąd młody Klimuszko uważnie przypatrywał się ziołom, słuchał opowiadań o ich właściwościach i w przypadku chorób wypróbowywał ich działanie na sobie. Wytłumaczyć to można ciekawością i utrudnionym dostępem do lekarza. Posiadał również młody Klimuszko naturalną wiarę w działanie Bożej Apteki, przy pełnej rezerwie w korzystaniu ze specyfików przepisywanych przez lekarzy.
W roku 1925 wstąpił do Lwowskiego Klasztoru Braci Mniejszych Konwentualnych. Na przełomie roku 1925/26 był w nowicjacie w Kalwarii Pacławskiej i przybrał imię zakonne Andrzej. Śluby wieczyste złożył w roku 1934. Święcenia kapłańskie otrzymał z rąk biskupa Stanisława Responda i udał się do Gniezna gdzie został wikarym we franciszkańskiej parafii. W roku 1937 przeniesiono go do Wilna, a w 1939 roku do Warszawy. W czasie wojny był aresztowany przez gestapo i przebywał w kilku miejscowościach. Po wojnie otrzymał posadę na ziemiach odzyskanych m.in. był w Prabutach, później ukrywał się i w 1961 roku przeniósł się wraz z O. Lucjuszem z Nieszawy do Zakonu Franciszkańskiego w Elblągu. Zakon Franciszkański w Elblągu miał do dyspozycji kościół św. Pawła Apostoła od 14 lipca 1945 roku. W roku 1958 otrzymali Franciszkanie na własność kościół św. Pawła Apostoła wraz z plebanią i przyległym placem. Klasztor erygowano kanonicznie 03.12.1958 roku a parafia św. Pawła Apostoła istnieje od roku 1979. Szybko zasłynął wśród miejscowej ludności jako lekarz leczący ziołami. Leczył zarówno objawy gruźlicy jak choroby płucne i inne dolegliwości, gdziekolwiek był, szukali u niego porady ludzie z wielu, często odległych miejscowości a nawet zagranicy. Był O. Andrzej Klimuszko nie tylko zielarzem, ale zajmował się radiestezją, do niego też, jako jasnowidza zwracali się ludzie w trudnych przypadkach zaginięć a on często udzielał porad pomagających odszukać człowieka zaginionego, potrafił również na podstawie opowiadania określić czy zaginiona osoba żyje, czy należy już jej szukać wśród umarłych. O. Klimuszko twierdził, że swoje specjalne uzdolnienia posiada od dziecka, wyczuwa biopola i prądy płynące od ludzi i innych organizmów żywych, na podstawie zdjęcia potrafi wskazać miejsce gdzie znajduje się osoba zaginiona. Współpracowały z nim nawet służby milicyjne i korzystały z jego doświadczenia jako jasnowidza. Między innymi rodzina Piaseckiego zwracała się do O. Andrzeja o pomoc w odszukaniu zaginionego syna i otrzymała odpowiedź, że syn nie żyje. Jest wiele świadectw o działalności Ojca Andrzeja jako jasnowidza.
Jest O. Andrzej Klimuszko autorem trzech książek „Parapsychologia w moim życiu, szukajmy szczęścia w przyrodzie”, „Moje widzenie świata” i „Powrót do ziół” ( której konsultantem w doborze mieszanek ziołowych był dr Jerzy Wawrzyniak ). W lekturach tych znaleźć można opis doświadczeń O. Andrzeja jako jasnowidza i zbiór porad o tym jak zapobiegać różnym chorobom, czego unikać, aby zachować zdrowie i jak stosować naturalne środki lecznicze. Z książki O. Klimuszko „Powrót do ziół” korzystało już wielu lekarzy, a on sam wyleczył wielu chorych. Znajduje się tam około 150 przepisów na różne choroby z wykorzystaniem zestawów mieszanek ziołowych. Ojciec Klimuszko twierdził, że na zdrowie człowieka może mieć wpływ miejsce zamieszkania i udowadniał to na przykładach np. po wejściu do mieszkających nad kanałem w Bydgoszczy kobiet wyczuł tam działanie złych prądów. Wszystkie kobiety chorowały więc polecił im wyprowadzenie się do innego mieszkania, zarówno choroby jak skłonności nerwicowe udało się zatrzymać i wyleczyć. Tym razem winne było mieszkanie pełne żył wodnych i nadmiernie zawilgocone. Mówił też O. Andrzej, że nawet data urodzenia ma wpływ na zdrowie i na to podawał przykłady, otóż dziecko urodzone późną jesienią może mieć większe skłonności do rozwoju chorób reumatycznych i gośćcowych niż dziecko urodzone w czerwcu, kiedy naturalne warunki zdążą do późnej jesieni wzmocnić jego organizm. Zwracał również uwagę na materiał budowlany z którego budowane są domy, na grunt, na którym stoi. Często bywał na spotkaniach różnych towarzystw w tym towarzystwa radiestetów i różdżkarzy. Uznawał leczniczą rolę bursztynu i biomasaży. Wśród porad jakie pozostawił znajduje się wiele dotyczących ubrania i strojenia się. Był O. Klimuszko zwolennikiem podziału ról na męskie i żeńskie. Uważał, że ani kobieta nie może przeistaczać się w mężczyznę, ani mężczyzna naśladować kobiety, chociaż jak podają wspomnienia, zdarzyło się O. Andrzejowi korzystać z przebrania kobiecego w celach konspiracyjnych, ale to były warunki ekstremalne. W warunkach naturalnych jest Klimuszko ojcem duchownym dla wielu pokoleń młodzieży i gani zbytnią pogoń za modą. Co do stroju, to stwierdzał jeszcze, iż jest on odzwierciedleniem charakteru osoby i był zwolennikiem klasycznej linii piękna. Spośród materiału i biżuterii wyróżniał materiały naturalne, kruszce szlachetne i szlachetne kamienie, jako te służące zdrowiu. Buty również powinny być piękne, wygodne i higieniczne – mawiał O. Klimuszko. Najwięcej wspomnień o osobie ojca Andrzeja zachowali mieszkańcy Elbląga, na co dzień korzystający z możliwości pomocy znakomitego zielarza i zakonnika.
Interesował się również historią w jej dziejowym wymiarze i potrafił przewidzieć m.in. na podstawie analogii z dziejami wielkich imperiów wiele wydarzeń historycznych, jak np. upadek Związku Radzieckiego a wcześniej duże zagrożenie ateizmem.
Najistotniejszą jednak posługą O. Andrzeja była franciszkańska służba zakonna i parafialna u św. Pawła Apostoła a wcześniej innym kościołom parafialnym.
O. A. Cz. Klimuszko zmarł 25.08.1980 roku. Pochowany został w Elblągu na miejskim cmentarzu Dębica w kwaterze zakonnej, w roku 2002 jego grób przeniesiono na plac przy klasztorze Franciszkanów, tam też wmurowano tablicę upamiętniającą jego osobę i dzieło.
Pośmiertnie w 2004 otrzymał O. Andrzej Czesław Klimuszko tytuł honorowego obywatela miasta Elbląga. Imieniem O. Andrzeja Klimuszki nazwano również zbudowany przez parafian Dom Katechetyczny. Obecnie dostępna jest też w księgarniach książka Krzysztofa K Kamińskiego „O. Andrzej Czesław Klimuszko, franciszkanin z Elbląga.”
Oprac. na podstawie materiałów biograficznych ze stron internetowych, m.in. www.franciszkanie.pl www.gwiazdy.pl „Parafii św. Pawła Apostoła”, książki „Powrót do ziół” i wspomnień starszych mieszkańców Elblaga.
