Pracodawca nie może zwolnić pracownika tylko i wyłącznie dlatego, że nabył wiek emerytalny. Tak mówi kodeks pracy. Możliwe zwolnienie takiego pracownika jest w momencie, kiedy następują zwolnienia grupowe.
Według kodeksu pracy, wypowiedzenie umowy o pracę, która została zawarta na czas nieokreślony musi być uzasadnione. Oznacza to, że niezależnie od wieku pracownika podczas rozstania z nim należy podać przyczynę uzasadniającą, na podstawie której nastąpiło wypowiedzenie umowy.
Prawo pracy jednocześnie nakazuje, aby pracodawca równo traktował pracowników w zakresie nawiązania oraz rozwiązania stosunku pracy, warunków zatrudnienia, awansowana czy też dostępu do szkoleń. Nie może mieć na to wpływu wiek, płeć, niepełnosprawność, rasa, religia, przekonania polityczne czy orientacja seksualna. Ponadto pracodawca winien równo traktować pracowników bez względu na to czy są zatrudnieni na czas określony lub nieokreślony bądź też w pełnym lub niepełnym wymiarze czasu pracy.
Zgodnie z kodeksem pracy jeżeli pracodawca w uzasadnieniu wypowiedzenia umowy poda, osiągnięcie przez pracownika wieku emerytalnego, jako jedynej przyczyny rozwiązania umowy wówczas może zostać to uznane za dyskryminację. Sąd Najwyższy w 2004 roku stwierdził, że osiągnięcie wieku emerytalnego i nabycia prawa do emerytury nie uzasadnia wypowiedzenia umowy. W 2009 roku natomiast Sąd Najwyższy wskazał, że osiągnięcie wieku emerytalnego nie wiąże się bezpośrednio z pracą, a także nie przesądza czy pracownik nie jest w stanie już wykonywać dotychczasowych obowiązków.
W związku z tym, jeżeli sąd orzeknie, że takie wypowiedzenie umowy, pracownikowi z wiekiem emerytalny jest bezpodstawne oraz narusza przepisy może orzec o bezskuteczności wymówienia, a jeżeli umowa została rozwiązana wówczas może nakazać przywrócenie potencjalnego emeryta do pracy bądź przyznać mu odszkodowanie.
Jeżeli jednak w pracy przeprowadzone są zwolnienia grupowe jest dopuszczalne wręczenie wypowiedzenia umowy pracownikowi, który osiągnął wiek emerytalny pod warunkiem, że kryteria zwolnienia są sprawiedliwe i niedyskryminujące czyli nie wskazane jest, aby odnosiły się między innymi do wieku pracownika.
Sąd Najwyższy orzekł w 1997 roku, że podczas zwolnień grupowych nie jest dyskryminacją oparcie doboru pracowników do zwolnienia na podstawie wieku. W roku 2003 Sąd Najwyższy zadecydował, że jeżeli pracownik osiągnie wiek emerytalny wówczas jest to społecznie usprawiedliwiona przesłanka do zwolnienia go w ramach racjonalizacji zatrudnienia.
źródło: gazetaprawna.pl
oprac.
I tu jest pies pogrzebany . Ciężko jest tak zwyczajnie po ludzku powiedzieć komuś po wielu latach pracy parafrazując słowa jednego pana - Spieprzaj dziadu . Niestety , ale większość ludzi nie odchodzi na emerytury mimo tego , że w kolejce po pracę czekają tysiące ludzi młodych , wykształconych z głowami pełnych pomysłów . Chyba źle się stało , że w naszym kraju nie ma tego , co nazywa się zmianą pokoleniową . A wyrazem tego są choćby nieprzychylne opinie o ludziach ciągle pracujących mimo ich podeszłego wieku . To zjawisko jest powszechne i bardzo widoczne w parlamencie , czy w samorządzie . A może właściwym i nowym zwyczajem byłoby odchodzenie z pracy z przeświadczeniem , że teraz pora na młodych , bo taka jest kolej rzeczy . Nie starzejmy się w pracy , róbmy to na emeryturze .
pewnie, niech siedzą emeryci ,a młodzi wyjezdzają. Emeryt i tak nic nowego nie wniesie w życie firmy, ma ochronę i błogie lenistwo, tak tylko aby do 15.
W MAJU kończę 55 lat mam przepracowane 35 lat udokumentowane ale muszę pracować do 62 roku życia no chyba że firma w której pracuję by padła ale to się nie zanosi a z chęcią bym ustąpiła miejsca młodym .
Czas zmienić przepisy w takim razie. Emeryctwo siedzi zajmuje miejsca pracy, w zasadzie przesypia godziny pracy albo je odbębnia a młodzi są zmuszeni wyjeżdżać za godnym życiem za granicę. Trzymając się skostniałych i nie pasujących do rzeczywistości czasów niedługo tylko zakłady pogrzebowe będą w tym mieście potrzebne. Za komuny może i ten przepis miał jakiś sens ale nie teraz!!!!!!