Co o Mikołajkach wiedzą elblążanie? - poznaj wyniki sondy (opinia nadesłana)

Już dzisiaj, 6 grudnia, obchodzimy dzień Świętego Mikołaja potocznie nazywany Mikołajkami. W tym dniu zwyczaj nakazuje obdarowywać swoich bliskich podarkami. Prezenty nie muszą być kosztowne, ważne by były od serca. Intencja piękna, ale czy wiemy, skąd się wzięła? My zapytaliśmy o to elblążan przy okazji pytając także i o to, czego sobie życzą na nadchodzące święta?

Nie każdy wie, że nazwa "mikołajki" pojawiła się... w czasach PRL, na określenie miłej tradycji obdarowywania się 6 grudnia, ale z pominięciem samego świętego. Zwyczaj jest tu taki, że w nocy z 5 grudnia na 6 grudnia podkłada się prezenty pod poduszkę, w buciku, lub umieszcza się je w dużej skarpecie. Wikipedia podaje, że istnieje wiele legend związanych z tym zwyczajem. Jedna z nich, najpewniej o anglosaskim rodowodzie, mówi, że 6 grudnia wczesnym rankiem, kiedy jeszcze wszystkie dzieci śpią, Święty Mikołaj zagląda przez szybkę do domu. Gdy zobaczy wyczyszczone buty, zostawia upominek dla domowników. Jeżeli zaś nie zobaczy żadnych butów lub będą one brudne, zamiast prezentu zostawi tylko... zgniłego ziemniaka! A co o Mikołajkach wiedzą elblążanie?

Karolina Hryniewicka:

Tak jak każde inne święto, Mikołajki kojarzą mi się przede wszystkim z rodziną i spędzaniem czasu z najbliższymi. Przygotowałam też prezenty dla bliskich: rodziców oraz siostry. A dla mnie, najlepszym prezentem w tym roku będzie szczęśliwe ukończenie szkoły. Tylko tyle, bo szczęście mam i kochającą rodzinę też - a to dla mnie najważniejsze.





Pani Ewa:

Mikołajki kojarzą mi sie przede wszystkim z miłym zwyczajem obdarowywania się prezentami znalezionymi w wyczyszczonych na błysk butach. W tym roku ten dzień spędzam u córki, w Gdańsku. Jak co roku mam też zamiar obdarować rodzinę prezentami. Ja również spodziewam się prezentów; cały czas marzę o wycieczce w ciepłe kraje, bo jestem zdecydowanie "ciepłolubna". Kto wie, co w tym roku przyniesie mi w prezencie Mikołaj...

 

Siostra Asumpta ze Zgromadzenia Sióstr św. Katarzyny:

Mikołajki są powszechnie uważane za święto życzeń i prezentów, ale w rzeczywistości w tym dniu wspominamy św. Mikołaja, który jest czczony w kościele katolickim, ale również i na wschodzie, w kościele prawosławnym. Św. Mikołaj słynął z tego, ze czynił dobrze; my przyjęliśmy to w tradycji obdarowywania się różnymi podarkami, które sprawiają naszym najbliższym radość. Mikołaj był biskupem, który dbał również o ludzi chorych; na wschodzie jego osobę czczą także jako tego, który proszącym chorym przynosi Najświętszy Sakrament. Kościół potwierdza tez cuda czynione przez biskupa Mikołaja. Idea krocząca z tym świętem jest więc prosta: mamy czynić dobrze i robić to cały czas.

Wierzę, że także do mnie ktoś wyśle wiadomość z życzeniami i pomodli się za mnie, gdyż w zgromadzeniu nie ofiarowujemy sobie materialnych prezentów, chociaż myślę, że może moja ukochana ciocia obdaruje mnie jakimś malutkim podarkiem...

 

 Karolina i Mateusz:

Jesteśmy tak zajęci, że całkiem zapomnieliśmy, że już jutro Mikołajki! To święto kojarzy się nam przede wszystkim z miłym, starym brodaczem obdarowującym dzieci prezentami. Sami oczywiście też przygotowujemy niespodzianki dla najbliższych. A na te święta życzylibyśmy sobie szczęścia i dużo miłości!

Katarzyna Cybulska:

Mikołajki spędzę z moją klasą na wycieczce szkolnej do Gdańska. To jest w zasadzie mój prezent dla moich szkolnych wychowanków. Osoba Mikołaja teraz kojarzona jest przede wszystkim jako ta, która  daje prezenty, ale tak naprawdę św. Mikołaj był biskupem kościoła wschodniego, który pomagał biednym i potrzebującym ludziom. A czego chciałabym sobie życzyć sobie na nowy rok? Jak najmniej problemów i jak najwięcej zdrowia.

 

Krzysztof Kolba:

Nie przygotowywałem w tym roku prezentów dla najbliższych, w Elblągu jestem sam, ponieważ jestem mieszkańcem Gdańska, a do domu wrócę dopiero za kilka dni, więc już będzie po przysłowiowych "ptakach" (śmiech). Osobiście Mikołajki uważam za miłe święto - dopóki się wierzy w Mikołaja to dotąd trwa dzieciństwo, potem bardzo brutalnie się ono kończy.