Konsumenci mają możliwość reklamacji nie tylko butów czy sprzętu RTV i AGD, ale także żywności. Zgodnie z prawem sprzedawca odpowiada wobec kupującego również w przypadku gdy towar żywnościowy jest niezgodny z umową w chwili jego wydania.
Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej, konsument w pierwszej kolejności ma prawo do wymiany towaru, trudno sobie bowiem wyobrazić naprawę towaru żywnościowego. Jeżeli wymiana nie jest możliwa, wówczas kupujący ma prawo domagać się stosownego obniżenia ceny, jeśli stwierdzona niezgodność z umową nie dyskwalifikuje produktu do spożycia, lub odstąpienia od umowy, czyli zwrotu pieniędzy.
Należy przyjąć, że roszczenie kupującego powinno być zaspokojone niezwłocznie po złożeniu reklamacji. Towary reklamujmy zawsze w sklepie, w którym dokonaliśmy zakupu.
Na podstawie w/w ustawy wydano rozporządzenie Ministra Gospodarki Pracy i Polityki Społecznej z dnia 30 stycznia 2003 r. w sprawie terminów zawiadamiania sprzedawcy o stwierdzeniu niezgodności towaru żywnościowego z umową.
Jako podstawową zasadę przyjęto konieczność niezwłocznego zawiadomienia sprzedawcy o niezgodności towaru z umową, nie później niż:
- w terminie trzech dni od otwarcia opakowania w przypadku towaru paczkowanego. Towary żywnościowe paczkowane oznakowane datą minimalnej trwałości lub terminem przydatności do spożycia można reklamować wyłącznie przed upływem tej daty lub terminu,
- w terminie trzech dni od dnia sprzedaży lub otrzymania towaru w przypadku towaru sprzedawanego luzem odmierzanego w miejscu zakupu.
Po upływie tych terminów roszczenia konsumenta stają się bezzasadne.
Kupując artykuły spożywcze powinniśmy zwracać uwagę na aktualność określonych na opakowaniu terminów i dat. Należy wyraźnie podkreślić, że jest zabroniona sprzedaż artykułów spożywczych, którym upłynął termin przydatności do spożycia lub data minimalnej trwałości.