Dyskoteka z dziadkami? Czemu nie! Starość naprawdę może być radosna i pełna kontaktów z młodymi

Nauka rapowania, obsługi Facebooka czy Dancingi Międzypokoleniowe – takie atrakcje czekają na osoby starsze w wielkich miastach. Czy na elbląskich parkietach ujrzymy kiedyś młodych bawiących się z seniorami? O tym, jak można to osiągnąć, opowiada nam Paulina Braun, pomysłodawczyni wspomnianych dancingów. 

– Kiedyś będąc w jednym z warszawskich barów zobaczyłam grupkę starszych pań. Nagle zaczęły one, ku zdziwieniu wszystkich, tańczyć ze sobą. Dowiedziałam się, że nie jest to przypadkowe, że to zaplanowane działanie – mówi Magda, elblążanka studiująca na UW. – Świetnie, że starsi ludzie są aktywni i nawiązują kontakt z młodymi. Gdyby w Elblągu organizowano takie spotkania, to chętnie bym włączyła się w ich przygotowanie.

Historię powstania Dancingów Międzypokoleniowych opowiedziała nam Paulina Braun, która od zawsze interesowała się osobami wykluczonymi takimi jak bezdomni, imigranci czy osoby starsze. Pracowała ona m.in. przy projektach społecznych, ale też w agencji castingowej, gdzie poznawała aktywnych seniorów. Jak mówi, zdobyte kontakty ułatwiły jej nakłanianie starszych osób do udziału w Dancingach Międzypokoleniowych. Są one organizowane w Warszawie od dwóch lat, odbywają się średnio co dwa miesiące. – Seniorzy powinni wiedzieć, że są w danym miejscu mile widziani. Trzeba do nich wychodzić z inicjatywą, oficjalne zaprosić, bo sami z siebie nie przyjdą – mówi animatorka kultury. Dancingi mają za zadanie integrować młodych ze starszymi. Zazwyczaj te dwie grupy nie utrzymują ze sobą większych relacji poza tymi spowodowanymi więzami rodzinnymi.

Kto trafia na dancingi? Większość osób starszych stanowią kobiety, bo są one, jak mówi Paulina Braun, zazwyczaj aktywniejsze. Niektóre z nich oczekują ciekawie spędzonego czasu, zabierając na dancingi swoje mniej odważne znajome. Inne szukają sympatii. Młodzi? Przychodzą społecznicy, imprezowicze (np. znajomi DJ-ów), liczną kolejną grupę stanowią imigranci, głównie z Azji, Afryki. Obcokrajowcy uczestniczą w małym stopniu w życiu kulturalnym Warszawy, a na dancingach doskonale się odnajdują. Lepiej czują się w zróżnicowanym środowisku, nie tylko pod względem wiekowym... Niektórzy z uczestników dyskotek przychodzą z dziadkami czy rodzicami. Najbardziej zaangażowani w dancingi międzypokoleniowe zdradzają jego koordynatorce, że sami nie mieli okazji poznać swoich dziadków i udział w projekcie daje im namiastkę tych kontaktów. – Jest też spora grupa zainteresowanych samą ideą dialogu międzypokoleniowego – tłumaczy nasza rozmówczyni.

Czy warszawskie kluby, w których na co dzień bawią się młodzi, były pozytywnie nastawione na oryginalne dancingi? – Początkowo można było wyczuć dystans, ale nigdy nie odmówiono nam współpracy – mówi pomysłodawczyni akcji. Wspomina też o propozycji klubów organizowania cotygodniowych dancingów. Odmówiono, bo inicjatywa ma na celu dotarcie do różnych środowisk młodzieżowych, a sami seniorzy mają poznawać kulturalną mapę całej Warszawy.

Dancingi poprzez swoją innowacyjność wywołują też czasem kontrowersje. Niektórych jego obecnych bywalców trzeba było do nich nieco dłużej przekonywać. Pewna starsza pani, która pierwszy raz przyszła na imprezę, zdenerwowała się, gdy usłyszała muzykę graną przez młodego DJ-a. Dopiero po dokładnym wytłumaczeniu jej idei dancingu uspokoiła się i przyznała rację, że takie spotkanie to wymiana międzypokoleniowa, trzeba więc pamiętać o kompromisie.

Chociaż sytuacja seniorów za granicą jest o wiele lepsza (przede wszystkim bogatsza oferta spędzania wolnego czasu), to dancing międzypokoleniowy jest na tyle ciekawy dla Anglików czy Niemców, że są oni zainteresowani współpracą z Pauliną Braun. Planowane jest utworzenie latem festiwalu, podczas którego dancing byłby dostępny dla masowej publiki. Braun ma również nadzieję, że dancingi będą organizowane w innych miastach. Proponuje wsparcie, wskazówki, patronat oraz ich promocję. Można się kontaktować poprzez adres mailowy: paulinabraun@gmail.com

Magda, której wypowiedź przytoczyliśmy na początku artykułu, zapewnia, że byłaby zainteresowana udziałem w nietypowych dancingach. Jak patrzą na nie pozostali elblążanie? Jeden ze studentów Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Elblągu nie kryje zdziwienia, gdy opowiadamy mu o idei imprez. – Wydaje mi się, że stolicę tworzą całkiem inni ludzie. Moi znajomi chyba wyśmialiby mnie, gdybym zaproponował im pójście na dyskotekę z dziadkami – przyznaje. A jak na inicjatywę patrzą seniorzy? Uniwersytet III Wieku i Osób Niepełnosprawnych w Elblągu zapewnił nas, że nie boi się takich wyzwań i gdyby powstały takie dancingi, to jego członkowie z pewnością by z nich korzystali.

Z okazji dzisiejszego święta wszystkim Babciom życzymy dużo zdrowia, pogody ducha i niezliczonych powodów do uśmiechu!
Fotografie: (1,2) Basia Polańska, (3,4) Karolina Kamycka, (5) Bobroviec, (6) Pitaparty