Sobotni (25.10) koncert Elbląskiej Orkiestry Kameralnej, który miał miejsce w Teatrze im.A.Sewruka, odbył się przy pełnej sali. Z Orkiestrą zagrał Grzegorz Turnau, który wraz z Dorotą Miśkiewicz (śpiew), Mariuszem Pędziałkiem (obój), Cezarym Konradem (perkusja) i Robertem Kubiszynem (akustyczna gitara basowa), promował swoją najnowszą płytę "7 widoków w drodze do Krakowa".
„Kraków ma taki skarb, że ma te swoje domy, w których można coś odkryć, które nie uległy kompletnej atrofii, które zostały ocalone od wojennej pożogi – mówił w zapowiedzi rozpoczynającej koncert Grzegorz Turnau. - Wśród tych domów jest dom mojego jednego przyjaciela, o którym za chwilę powiem więcej. W tym domu odkryto freski z drugiej połowy XIX wieku. Te ścienne malowidła mają w sobie jakiś niezaprzeczalny urok. Nie są dziełami wybitnymi, nie są awangardowe, nie mają żadnych aspiracji do umieszczenia w najważniejszych encyklopediach historii sztuki, natomiast mają w sobie coś, co zamyka się w bardzo prostym i banalnym sformułowaniu „cały świat jak w bursztynie zamknięty w jednej chwili”. I te chwile, zamknięte na tych freskach, były pomysłem do napisania utworów.
To jest siedem widoków w drodze do Krakowa. Tam nie ma Krakowa. To są tylko widoki siedzib około krakowskich. Wśród nich jest Tenczyn, jest Tyniec, jest Czerna, jest Gorzkiew. Ktoś mi powiedział, gdy mu próbowałem wyjaśnić nad czym teraz pracuję, to brzmi jak lista chorób, ale wbrew pozorom tak nazywają się te miejsca. Zresztą ślicznie położone.”
Wśród opiewanych w utworach i zilustrowanych na freskach miejsc znalazł się również Ojców, ze swoją Maczugą Herkulesa, Krzeszowice i pustelnia błogosławionej Salomei w Grodzisku.
„Pewne rzeczy są warte refleksji. Wśród tych rzeczy wartych refleksji jest również to, że obywatel Krakowa postanowił nie zamalować, dzięki czemu ja mogłem nagrać nową płytę. – zdradził genezę powstania albumu Grzegorz Turnau. - Tym obywatelem miasta Krakowa jest wybitny muzyk, który jest tak łaskawy, że również ze mną współpracuje już od dwudziestu lat. Stoi przed państwem. Mariusz Pędziałek.”
Na płycie, która ukaże się w listopadzie, znajdzie się trzynaście utworów. Autorem większości tekstów jest poeta Bronisław Maj, jeden wiersz jest autorstwa Horacego w przekładzie Zygmunta Kubiaka i - zwanego Horacym północy - Macieja Sarbiewskiego "Życie wieśniacze", a także jeden tekst Grzegorza Turnaua. Grzegorz Turnau jest również autorem wszystkich kompozycji i aranżacji.
Nostalgiczne, refleksyjne utwory przypadły do gustu publiczności, która w przerwie koncertu z entuzjazmem dzieliła się wrażeniami.
- Turnau jest rewelacyjny już od lat – stwierdził wiceprezydent Marek Pruszak. - Trafił do mnie też tym, że śpiewał o Czernej. Czerną znam. To malutka miejscowość pod Krakowem, która utkwiła mi mocno, bo jeździłem tam z młodzieżą. Klasztor Karmelitów Bosych i kamieniołomy, wąwozy, niesamowite góry, ludzie, których tam poznaliśmy – niesamowite wspomnienia. Wprawdzie Turnau śpiewał o dwóch wędrowcach, nie wspomniał o klasztorze ani kamieniołomach, ale wąwozy i to przejście – można było wrócić pamięcią. Niesamowite było wykorzystanie fresków z domu oboisty i do tego piękne, romantyczne piosenki.
- Mieszkamy w starej kamienicy, w której jest klimat – mówi p. Bożena. – Kamienica ma sto lat. Kiedy Turnau mówił o starej kamienicy z freskami, to mi się to skojarzyło, dobrze się poczułam, jak u siebie w domu.
- Bardzo mi się podobała pierwsza część – mówi p. Tomek. - Dużo rytmu, dużo harmonii. Ja jestem fanem Grzegorza Turnaua od bardzo dawna i bardzo lubię tę muzykę, więc musiała mi się podobać. I te obrazy były fantastycznie przygotowane. Podziękowałbym temu panu osobiście, że ich nie zamalował, dzięki czemu mogliśmy posłuchać tej nowej płyty.
- Super - podsumowała p. Maria -bardzo fajny klimat, bardzo fajna atmosfera, piękna poezja.
- Bardzo mi się podobało mimo, że jest to nowy materiał którego wcześniej nie słyszałam – jestem zachwycona – stwierdziła p. Alicja.
W drugiej części koncertu oprócz nowych utworów pojawiły się też znane i lubiane, m.in. „Bracka”, „Między ciszą a ciszą” czy „Cichosza”, w której wykonaniu udział wzięła również publiczność.
Bisy, gromkie brawa i oczekiwanie na artystę by zdobyć jego autograf na zgromadzonej płytotece, to wyrazy sympatii, które Grzegorz Turnau mimo zmęczenia cierpliwie przyjmował pozując ochoczo do pamiątkowych fotografii.
